Το κείμενο που ακολουθεί απευθύνεται σε αναγνώστες άνω των 25 ετών. Περιλαμβάνει λέξεις ξεχασμένες, αναμνήσεις που πονάνε, αλλά και τρυφερές στιγμές. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείων, διαβάστε οι παλιοί για να θυμηθείτε και οι νέοι για να μαθαίνετε.

«Ε, κυρ Στέφανε, έχεις γράμμα από τον γιο σου τον Μανώλη στη Γερμανία». Όχι απλώς ένα άψυχο «μπιπ» ειδοποίησης. «Διάβασέ το, παιδάκι μου, γιατί εγώ δεν βλέπω καλά…». Κι αναρωτιέσαι: μπορεί άραγε ένα email να προκαλέσει την ίδια συγκίνηση; Ο ταχυδρόμος πάντα σε έβρισκε — ακόμα κι αν ζούσες στο πιο απομακρυσμένο χωριό. Το ίδιο κάνει σήμερα και το email, μόνο που τότε, μαζί με το γράμμα, αντάλλασσες κι ένα χαμόγελο, μια κουβέντα, λίγη ανθρωπιά.

Η μεγάλη διαφορά, όμως, βρίσκεται αλλού. Ο ταχυδρόμος των παλιών χρόνων έφερνε, συνήθως, καλά νέα: γράμματα από συγγενείς στο εξωτερικό, από τον αγαπημένο που υπηρετούσε, από τον πατέρα που πολεμούσε. Ή τη σύνταξη του ΟΓΑ, μετρητά στο χέρι. Σήμερα ο ίδιος φέρνει κυρίως δυσάρεστα μηνύματα: ειδοποιήσεις διακοπής ρεύματος, λογαριασμούς που προκαλούν αναστεναγμούς. Η επιστολή, όμως, πάντα υπερέχει.

Διαβάστε περισσότερα στο thefashionbible.gr