Κινείται με την ίδια φυσικότητα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ο Νικόλας Παυλίδης -ο γνωστός σε όλους ράπερ «Ισορροπιστής»- είναι ο καλλιτέχνης που για χρόνια κατάφερνε το βράδυ να βρίσκεται στη σκηνή και το επόμενο πρωί στη λαϊκή. Μια διαδρομή που για πολλούς φάνταζε ασυμβίβαστη, αλλά για εκείνον απλώς η πραγματικότητά του. Μιλώντας «Στη Στροφή» του parapolitika.gr και τη Σοφία Τουντούρη, ο καλλιτέχνης εξομολογείται πως η ίδια η κοινωνία δυσκολεύτηκε να χωρέσει την αντίφαση: «Με λοιδόρησαν και για τις δύο ιδιότητες. Άλλοι έλεγαν “μπράβο που δουλεύει στη λαϊκή”, άλλοι απορούσαν “τι δουλειά έχει ο ράπερ από τα σαλόνια το βράδυ, το πρωί στη λαϊκή;”. Έχασα δουλειές γι’ αυτό».

Διαβάστε: Κωνσταντίνος Μπογδάνος στο parapolitika.gr: "Δεν είμαι ούτε ακροδεξιός ούτε φασίστας, είμαι εθνικοσυντηρητικός" - "Δεν έχουμε δημοκρατία ακριβώς" (Βίντεο)


Ισορροπιστής "Στη Στροφή": Δεν ήταν εύκολο τότε να μπει η ραπ στα νοικοκυριά

Μεγαλωμένος από αγροτική οικογένεια της Νάουσας, μπήκε στη λαϊκή στα 14 του για να βοηθήσει τον πατέρα του, σε μια εποχή που «το εμπόριο ανθούσε» και οι εισπράξεις γοήτευαν έναν έφηβο που ήθελε να σταθεί μόνος του. Τότε ήταν που άφησε στην άκρη το όνειρό του να ασχοληθεί με την αθλητική δημοσιογραφία και το ΝΒΑ και να ακολουθήσει την οικογενειακή επιχείρηση. Ταυτόχρονα, «βαφτίστηκε» όπως λέει και στη ραπ: breakdance στα μαγαζιά της εποχής, ξυρισμένα κεφάλια, μαύρα ρούχα, συγκεντρώσεις στη «Μπιφτεκούπολη» της Γλυφάδας. «Δεν ήταν εύκολο τότε να μπει η ραπ στα νοικοκυριά». Ακόμη και οι γονείς του νόμιζαν πως «ήμασταν οργάνωση, γι' αυτό ένα βράδυ με παρακολούθησαν».

Ο Νικόλας Παυλίδης ανήκει σε μια γενιά που αντιλαμβανόταν τη ραπ ως κοινωνικοπολιτική αφήγηση. «Εμείς δεν ξεκινήσαμε με σκοπό να κονομήσουμε, ήμασταν μπολιασμένοι με ρομαντισμό και αγάπη για τη μουσική», λέει. Τα πράγματα σήμερα είναι διαφορετικα: «Γονείς μού στέλνουν κατεβατά γιατί ακούν τα παιδιά τους να τραγουδούν τραπ και να βωμολοχούν». Τα πολύ γνωστά «ονόματα της τραπ», όπως λέει, «παίρνουν μέχρι και 7.000 ευρώ τη βραδιά για να τραγουδούν playback για μία ώρα!». Γι' αυτόν τον λόγο πολλοί νέοι βλέπουν την τραπ ως «εύκολη» οδό προς τα χρήματα και την αναγνωρισιμότητα. «Γιατί να γίνω δάσκαλος; Θα γίνω τραπερ», λέει χαρακτηριστικά αναφερόμενος στα νέα παιδιά που ακούν αυτό το είδος της μουσικής.

Ταξιδεύοντας στα χρόνια που η ραπ μεσουρανούσε, θυμάται όταν μαζί με τους Going Through έπαιξαν στο Μέγαρο Μουσικής την τεράστια τότε επιτυχία, το «Πόσο μ… είσαι». «Σοκαρίστηκαν κάποιοι όταν άκουσαν τη λέξη μ****. Άδειασε η πρώτη σειρά, ανάμεσά τους ήταν κι ο Μίμης Πλέσσας».

Η λαϊκή αγορά, γι’ αυτόν, είναι «μεγάλο σχολείο». Εκεί, λέει, ο πωλητής γίνεται «ψυχίατρος του πελάτη». Σε μια σακούλα κεράσια έχει γράψει ένα από τα καλύτερα κουπλέ του.

Αν και ασχολείται ενεργά με τον συνδικαλισμό, η πολιτική δεν είναι στα σχέδιά του για την ώρα. «Είμαι πολύ “καθαρός” για να είμαι πολιτικός», αναφέρει. Βλέπει τους πολιτικούς να περνούν από τη λαϊκή «για τα ψηφαλάκια» και να εξαφανίζονται «την επόμενη μέρα». Παρ’ όλα αυτά, βγήκε μπροστά στον συνδικαλισμό «γιατί βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους στην τηλεόραση που δεν μπορούν να απαντήσουν».

isorropistisi
isorropistis-tountouri