Ευαγγελία Καφαντόγια-Κριεμπάρδη: "Η Ικάρων απαιτεί θέληση, πειθαρχία και αφοσίωση" - Τι δηλώνει στα Παραπολιτικά η 26χρονη ανθυποσμηναγός (Εικόνες)

Η 26χρονη ανθυποσμηναγός ιπτάμενη Ευαγγελία Καφαντόγια-Κριεμπάρδη ανήκει στη νέα γενιά των γυναικών που κατακτούν τους αιθέρες με αποφασιστικότητα, πίστη και αφοσίωση. Απόφοιτη της Σχολής Ικάρων το 2022, υπηρετεί στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα, στην 384 Μοίρα Ερευνας και Διάσωσης, ως συγκυβερνήτης στα ελικόπτερα AW109S Trekker. Οι αποστολές της αφορούν αεροδιακομιδές ασθενών και τραυματιών, ένα έργο που χαρακτηρίζει ως «αποστολή ζωής», καθώς κάθε πτήση συνδέεται με την προσφορά στον άνθρωπο. Στο σπουδαίο αυτό έργο συμβάλλουν όλα τα μέσα της μονάδας της - από τα Super Puma, που είναι πάντα έτοιμα να απογειωθούν για να ερευνήσουν και να διασώσουν, έως τα C-27, που μεταφέρουν βοήθεια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η 112 Πτέρυγα Μάχης, όπως τονίζει, είναι μια μονάδα αφιερωμένη στην αλληλεγγύη και την κοινωνική προσφορά και η ίδια δηλώνει περήφανη που αποτελεί μέλος της.

Διαβάστε: Επίδειξη ισχύος στην άσκηση "Αίσιος Οιωνός - 25": Ρομπότ, drones και antidrone συστήματα (Εικόνες & Βίντεο)

Η ιστορία της, ωστόσο, έχει ακόμα μία πιο ιδιαίτερη διάσταση: Η αδερφή της είναι επίσης ιπτάμενη στην Πολεμική Αεροπορία. Συγκεκριμένα, η υποσμηναγός ιπτάμενη Γεωργία Καφαντόγια-Κριεμπάρδη υπηρετεί στην 354 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών και είναι συγκυβερνήτης στα C27J Spartan. Οι δύο αδερφές αποτελούν τις πρώτες γυναίκες ιπτάμενες στην ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας, γεγονός που τις γεμίζει χαρά, συγκίνηση, αλλά και βαθύ αίσθημα ευθύνης να τιμούν καθημερινά τη στολή και την αποστολή τους. Μαζί ενσαρκώνουν το νέο πρόσωπο της Πολεμικής Αεροπορίας, μιας δύναμης που εξελίσσεται, ανοίγει φτερά ισότητας και εμπνέει τα κορίτσια να ονειρεύονται χωρίς όρια.

Τι είναι αυτό που σας ώθησε να ακολουθήσετε το επάγγελμα της πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας; Καταλάβατε από μικρή ηλικία ότι θέλετε να πετάτε;

Κάνοντας μια ανασκόπηση στο παρελθόν, συνειδητοποιώ ότι η επιλογή του επαγγέλματός μου προήλθε από διάφορα ερεθίσματα, σε διάφορες φάσεις της παιδικής και εφηβικής ζωής μου. Από μικρή θαύμαζα τους ενστόλους. Η στολή έχει ένα κύρος. Ενσαρκώνει τον απόλυτο ηρωισμό, την ανάγκη για ελευθερία, την αγάπη προς την πατρίδα. Αυτά τα ιδανικά εμένα με άγγιζαν. Ηταν κάτι το εντυπωσιακό, που με έλκυε, ενώ παράλληλα είχα άμεση επαφή με αυτό, καθώς ο παππούς μου και ο μπαμπάς μου ήταν αξιωματικοί στην Πολεμική Αεροπορία. Ο παππούς μού δίδαξε πως, με πειθαρχία και όραμα, από το τίποτα μπορείς να δημιουργήσεις τα πάντα, ενώ ο μπαμπάς μου με έπαιρνε μαζί του στο αεροπλάνο και στα ταξίδια. Μετέπειτα στην «οικογένεια» της Πολεμικής Αεροπορίας προστέθηκε και η μεγάλη αδερφή μου, που πάντα έθετε τον πήχη ψηλά και εγώ προσπαθούσα να τη φτάσω.

Πώς, όμως, ένα κορίτσι φτάνει να φανταστεί ότι μπορεί και εκείνο να γίνει μια αξιωματικός, μια ένστολη;

Είναι θέμα χαρακτήρα. Χρειάζεται γενναιότητα, δυναμισμό και αυτοπεποίθηση, αρετές που κληρονόμησα από το μεγαλύτερο πρότυπό μου, τη μητέρα μου, που μας δίδαξε να είμαστε ανεξάρτητες, δυνατές, χειραφετημένες γυναίκες. Η ιδέα, επομένως, να ακολουθήσω κι εγώ τον «στρατιωτικό δρόμο» καλλιεργούνταν χρόνια μέσα μου και συνοψίζεται σε τρεις βασικές παραδοχές. Στο δέος που μου προκαλούσε το να υπηρετεί κάποιος την πατρίδα, στον δυναμισμό του χαρακτήρα μου και στη γαλούχησή μου ως αυτοδύναμης γυναίκας και στους ανθρώπους-πρότυπα της ζωής μου, που ήταν αξιωματικοί στην Πολεμική Αεροπορία. Και γιατί να επιλέξω να γίνω πιλότος; Αδιαμφισβήτητα, είναι κάτι ονειρικό και ανάμεσα στις σχολές ήταν με διαφορά το πιο ενδιαφέρον επάγγελμα για να ακολουθήσω. Θυμάμαι πως, όταν ήμουν μικρή, προσευχόμουν να κάνω ταξίδια, φανταζόμουν να γυρίζω τον κόσμο με το αεροπλάνο. Αυτό αισθανόμουν, αυτό έλεγε η καρδιά μου.

Παράλληλα, σύμφωνα με τη λογική, σίγουρα με επηρέασε το γεγονός ότι πιλότος είναι ο μπαμπάς μου και έπειτα έγινε και η αδερφή μου, που είναι η υποσμηναγός ιπτάμενη Γεωργία Καφαντόγια-Κριεμπάρδη, υπηρετεί στην 354 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών και είναι συγκυβερνήτης στα C27J Spartan. Είναι μεγάλη μας χαρά και συγκίνηση που ως αδερφές μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο και την ίδια αγάπη για την Πολεμική Αεροπορία. Μάλιστα, είμαστε οι πρώτες αδερφές ιπτάμενες στην Πολεμική Αεροπορία, και το γεγονός αυτό, πέρα από τη χαρά και τη συγκίνηση, μας γεμίζει και με βαθύ αίσθημα ευθύνης να υπηρετούμε καθημερινά με αφοσίωση και τιμή τη στολή και την αποστολή μας. Ελπίζουμε το παράδειγμά μας να εμπνεύσει και άλλα νέα κορίτσια να κυνηγήσουν τα όνειρά τους χωρίς φόβο και χωρίς όρια. Αρα, το ονειρικό του επαγγέλματος, ο πηγαίος πόθος μου να ταξιδεύω αλλά και οι άνθρωποι-πρότυπα που είχα, όλα μαζί, συντέλεσαν στην επιλογή μου.

Από μικρή θαύμαζα τους ενστόλους. Η στολή έχει ένα κύρος. Ενσαρκώνει τον απόλυτο ηρωισμό, την ανάγκη για ελευθερία, την αγάπη προς την πατρίδα

Πώς αντέδρασε το οικογενειακό και φιλικό σας περιβάλλον όταν ανακοινώσατε την επιλογή σας;

Είχα αποφασίσει συνειδητά να μπω στη Σχολή Ικάρων από την ηλικία των 15 ετών και το είχα εκφράσει στην οικογένεια και στους φίλους μου. Φυσικά, χάρηκαν, ήταν υπερήφανοι για μένα και με στήριξαν απόλυτα σε αυτή την επιλογή.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά την εκπαίδευσή σας στη Σχολή Ικάρων;

Το καθημερινό πρόγραμμα του Ικάρου είναι απαιτητικό. Με την πρωινή έγερση να σημαίνει την έναρξη μιας νέας παραγωγικής μέρας, που περιλαμβάνει πρωινή γυμναστική, ακαδημαϊκή και στρατιωτική εκπαίδευση, απογευματινή γυμναστική, μελέτη, ενώ έξοδο δικαιούται από Παρασκευή μεσημέρι έως Κυριακή βράδυ. Ωστόσο, όσοι φέρουν την ειδικότητα του ιπταμένου ομολογώ πως τη μεγαλύτερη πρόκληση καλούνται να αντιμετωπίσουν στην πτητική εκπαίδευση, που είναι πολύ υψηλού επιπέδου και απαιτεί ακλόνητη προσήλωση, επιμονή και διαρκή προσπάθεια. Επομένως, η φοίτηση στη Σχολή Ικάρων απαιτεί θέληση, πειθαρχία και πλήρη αφοσίωση. Αυτές είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις.

Ενας άνθρωπος με αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση, είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας, δεν έχει την ανάγκη να αποδείξει κάτι παραπάνω σε κάποιον, πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό

Υπάρχουν στιγμές που νιώσατε ότι πρέπει να αποδείξετε κάτι παραπάνω, λόγω του φύλου σας;

Ένας άνθρωπος με αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση, είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας, δεν έχει την ανάγκη να αποδείξει κάτι παραπάνω σε κάποιον, πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό. Εάν δεν προκαλέσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να εξελιχθούμε και να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή μας. Υπάρχουν στιγμές, λοιπόν, στην πορεία μας ως ιπταμένων, που νιώθουμε ότι πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο, να γίνουμε ακόμα καλύτεροι, να αποδώσουμε τα μέγιστα στην πτήση, ώστε όχι μόνο να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες, αλλά και να τις ξεπεράσουμε.

Πώς είναι η συνεργασία με τους άνδρες συναδέλφους σας;

Η συνεργασία με τους άνδρες συναδέλφους μου είναι ομαλή και εποικοδομητική, υπάρχει σεβασμός, εκτίμηση και επαγγελματισμός.

Ποια είναι τα συναισθήματά σας κάθε φορά που πετάτε;

Το να πετάς είναι κάτι μοναδικό. Σε κάθε πτήση, εφόσον η αποστολή και οι συνθήκες το επιτρέπουν, υπάρχει μια στιγμή που παίρνεις μια βαθιά ανάσα, αφουγκράζεσαι το τοπίο, τον ουρανό, τη στιγμή. Και νιώθεις ευγνωμοσύνη, γαλήνη, ελευθερία. Είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα που σε γεμίζει. Είσαι ευτυχισμένος.

Οι πτήσεις διαθέτουν το στοιχείο του ρίσκου. Πώς ισορροπείτε ανάμεσα στην ευθύνη και την ελευθερία που προσφέρει απλόχερα το να πετάς στον ουρανό;

Ο ουρανός σού δίνει ελευθερία. Με αίσθηση ευθύνης και επίγνωση του καθήκοντος, εμείς οριοθετούμε αυτή την ελευθερία μέσα από την πειθαρχία, τη γνώση και τον αυτοέλεγχο. Οταν είμαστε μέσα στο cockpit, η ευθύνη για το πλήρωμα, το μέσο και την αποστολή είναι απόλυτη. Ο σεβασμός προς τις διαδικασίες και τα όρια του μέσου σε συνδυασμό με την κατάλληλη προετοιμασία σε καθιστούν ικανό να λάβεις σωστές αποφάσεις και να επιτευχθεί η αποστολή και η ασφάλεια της πτήσης.

Υπάρχει κάποια στιγμή στην πτήση ή την εκπαίδευση που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια στιγμή, γιατί κάθε πτήση είναι μοναδική. Κάθε αποστολή, κάθε εκπαιδευτική διαδικασία φέρνει νέες προκλήσεις, νέες εμπειρίες. Κι αυτή η διαρκής εξέλιξη κάνει το επάγγελμά μας τόσο ιδιαίτερο και απαιτητικό. Κάθε φορά που βλέπεις τον κόσμο από ψηλά, νιώθεις το ίδιο δέος και την ίδια ευθύνη και συνειδητοποιείς πως άξιζε κάθε βήμα.

Τι σημαίνει για εσάς το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν πλέον κατακτήσει και τους αιθέρες;

Πώς νιώθετε που αποτελείτε μέρος αυτής της νέας γενιάς γυναικών που «σπάνε» τα στερεότυπα στους ουρανούς; Η παρουσία μας στους αιθέρες δείχνει την ωριμότητα και την εξέλιξη των Ενόπλων Δυνάμεων και της κοινωνίας μας. Νιώθω ειλικρινή ευγνωμοσύνη προς τις γυναίκες που με το θάρρος και την επιμονή τους άνοιξαν τον δρόμο, ώστε σήμερα να υπηρετούμε την πατρίδα μας με ισότητα και αξιοκρατία. Αισθάνομαι περήφανη που, συνεχίζοντας το έργο τους, κατάφερα να ανήκω σε αυτήν τη νέα γενιά γυναικών που, με επαγγελματισμό και σεμνότητα, αποδεικνύουμε καθημερινά ότι το φύλο δεν ορίζει τις δυνατότητες ούτε τα όρια κανενός.

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στα μικρά κορίτσια που ονειρεύονται να γίνουν πιλότοι;

Σε κάθε νέο κορίτσι που ονειρεύεται να γίνει πιλότος θέλω να του πω να πιστέψει στον εαυτό του και να το τολμήσει. Το όνειρο είναι εφικτό, αλλά απαιτεί κόπο, πίστη, υπομονή. Η πειθαρχία, η αφοσίωση και η εκπαίδευση είναι αυτά που καθορίζουν έναν ιπτάμενο. Ο ουρανός δεν ανήκει σε κανένα φύλο, παρά μόνο σε όσους τολμούν να τον διεκδικήσουν.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά