Αγαπάει τη θάλασσα και, έτσι, είναι διπλό «δώρο» για εκείνον το ότι το γραφείο του δημάρχου έχει θέα στον Θερμαϊκό. Επίσης, αγαπά το χάντμπολ και τον εθελοντισμό και είναι περήφανος για τα παιδιά του, παρότι κρατά την οικογενειακή του ζωή μακριά από τη δημοσιότητα.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», πλέκει τους στίχους των αγαπημένων του τραγουδιών με τις αλήθειες της ζωής του που εξομολογείται, ενώ εκφράζει τη διαπίστωση πως «ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του» και υπόσχεται να μας κάνει το τραπέζι στη Θεσσαλονίκη με «παπουτσάκια», φτιαγμένα με τη μυστική συνταγή του πατέρα του.


Στέλιος Αγγελούδης: Έχω μία μυστική συνταγή για μπεσαμέλ από τον πατέρα μου

-Είχατε πολλές εναλλαγές στη ζωή σας. Μιλήστε μας γι’ αυτές.

-Θα σας έλεγα, καλύτερα, πολλές προκλήσεις και περιπέτειες, και λόγω συγκυριών, αλλά κυρίως γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Ανήσυχος πάντα, έχω μέσα μου το ανικανοποίητο. Γεννήθηκα στην Ανω Πόλη, στα Κάστρα, εκεί όπου ζω μέχρι σήμερα, σε αυτήν τη μαγική γειτονιά της Θεσσαλονίκης, όπου όσο χάνεσαι στην ιστορία και στα στενά της, τόσο παθιάζεσαι. Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι στην Πλατεία Αθωνος, στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Εκεί βρισκόταν η οικογενειακή επιχείρηση, μια ταβέρνα όπου δούλευα πολλές φορές ως σερβιτόρος. Σχολείο και μετά δουλειά. Ακολούθησε η περίοδος του πανεπιστημίου, μια περίοδος φορτισμένη, λόγω έντονων πολιτικών και ιδεολογικών ζυμώσεων, από τις οποίες δεν απείχα. Ηταν, βλέπετε, εκείνα τα δυναμικά χρόνια της Μεταπολίτευσης με την επιστροφή της Δημοκρατίας, μιας Δημοκρατίας που αναζητούσαμε «να την καταλάβουμε και να τη ζήσουμε». Σπούδασα στο Τμήμα Νομικής και στη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, αλλά με κέρδισε στη συνέχεια το μεγάλο μου πάθος, η μάχιμη δικηγορία. Ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του και για εμένα μπορώ να σας πω πως η απόφαση αυτή άργησε κιόλας να έρθει. Στη συνέχεια, ήρθε η θέση του νομικού συμβούλου στην ΕΡΤ3. Μετά διετέλεσα πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στον ΟΛΘ, γενικός γραμματέας Εμπορίου και ειδικός γραμματέας Αθλητισμού, με κορυφαίο ίσως «παράσημο» την ενεργό εμπλοκή μου στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004. Ηταν μια εμπειρία ζωής. Είμαι υπερήφανος που συμμετείχα σε αυτήν την εθνική προσπάθεια. Και, ασφαλώς, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η θέση του δημάρχου της Θεσσαλονίκης. Για τη δουλειά αυτή, γιατί είναι δουλειά το αξίωμα του δημάρχου, μπορώ να σας μιλάω για ώρες.

-Ξέρετε να μαγειρεύετε; Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σας;

-Με προσβάλλετε τώρα! Σας θυμίζω πως μιλάτε με γιο μάγειρα. Οταν ανέβετε στη Θεσσαλονίκη, θα φάτε τα πιο ωραία «παπουτσάκια» της ζωής σας, με μια μοναδική μπεσαμέλ, μυστική συνταγή από τον πατέρα μου. Μαγειρεύω, λοιπόν, όταν και αν βρω χρόνο, και θα σας πω ότι η κουζίνα είναι για μένα αναμνήσεις, εικόνες, γεύσεις και δημιουργία.

-Τι μαθητής ήσασταν; Κάνατε κοπάνες;

-Καλός μαθητής, αλλά άτακτος. Πολύ δυνατός στα θεωρητικά μαθήματα, λάτρευα και λατρεύω την Ιστορία, μέτριος θα έλεγα στα Μαθηματικά, στη Φυσική και στη Χημεία. Οι κοπάνες δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Ξέρετε, τα νιάτα στη «νύμφη του Θερμαϊκού» είναι αλλιώς. Αυτή η πόλη, με τον κοσμοπολίτικο αέρα, τα στέκια, τους μύθους της, τα μυστήριά της, εύκολα σε παρασέρνει.

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τραγουδιστής, ποιο το αγαπημένο σας τραγούδι και γιατί;

-Θα σας πω δύο ονόματα: Μπρους Σπρίνγκστιν και Φρανκ Σινάτρα. Από τον πρώτο το «The river», γιατί το ποτάμι δεν γυρίζει ποτέ πίσω. Από τον δεύτερο αγαπημένο το «My way», γιατί τη ζωή μου επέλεξα να την ορίσω με τον δικό μου τρόπο. «Εζησα μια ζωή γεμάτη, ταξίδεψα κάθε δρόμο. Και κάτι ακόμα, πολύ περισσότερο από αυτό, το έκανα με τον δικό μου τρόπο». Με εκφράζει αυτό τραγούδι. Γιατί το δικό μου «Φορτηγό», για να σας πάω στον άλλον μου αγαπημένο τραγουδοποιό, τον Νιόνιο της καρδιάς μας, ήταν για πολλά χρόνια ένα συνεχές ταξίδι Θεσσαλονίκη - Αθήνα. Αυτός ο δρόμος με σημάδεψε, γιατί οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με υποχρέωναν να είμαι από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή στην πρωτεύουσα. Αλλά, να σας πω, πάντα ήθελα να επιστρέφω στο καταφύγιό μου, στον προορισμό μου, στο σπίτι μου και στην οικογένειά μου. Αγαπημένος μου συνθέτης, ο Μάνος όλων μας, ο υπέρτατος Μάνος Χατζιδάκις, μια μουσική ιδιοφυΐα - λατρεύω την τέχνη του και το αστείρευτο, ιδιαίτερο χιούμορ του. Για να σας πάω στο σήμερα, θα σας έλεγα τον Αντώνη Ρέμο, έναν κορυφαίο Θεσσαλονικιό ερμηνευτή με 30 χρόνια στη δισκογραφία, ο οποίος φέτος θα τραγουδήσει την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου στο άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Πλατεία Αριστοτέλους.

-Έχετε μια κόρη και έναν γιο. Μιλήστε μας γι’ αυτούς.

Ξέρετε πως δεν είμαι από αυτούς που μοιράζονται τα οικογενειακά τους στη δημόσια σφαίρα. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι όλα επικοινωνία. Χρειάζονται και κάποια στεγανά. Θα σας πω πως η οικογένειά μας είναι πολίτες του κόσμου: Εγώ και η σύζυγός μου, η Βίκυ, εικαστικός, είμαστε στη Θεσσαλονίκη. Η κόρη μας, η Ελίνα, είναι δικηγόρος και ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Ο Κωνσταντίνος είναι ακαδημαϊκός ερευνητής και εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και κινείται μεταξύ Αθηνών, Εδιμβούργου και Λονδίνου. Για τα παιδιά μου είμαι υπερήφανος, όπως -προφανώς- κάθε πατέρας. Στη δική μας, όμως, περίπτωση το σημαντικό είναι πως έχουμε μια πολύ ξεχωριστή, ιδιαίτερη σχέση, μια σχέση που έχει εξελιχθεί σε μια πολύ δυνατή, ανεκτίμητη φιλία. Αυτό το δέσιμο οφείλεται πρώτιστα στις προσπάθειες των παιδιών μας.

aggeloudhs-istioploia

-Θα θέλαμε να μάθουμε και για τα χόμπι σας...

-Η μεγάλη μου αγάπη είναι η θάλασσα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην κατέβω έως την παραλία έστω και για μερικά λεπτά. Το πιο πολύτιμο «δώρο» στη θέση του δημάρχου είναι πως το γραφείο μου βλέπει στον Θερμαϊκό. Χόμπι μου είναι η ιστιοπλοΐα, ένα άθλημα το οποίο έχει μπει στην καρδιά μου εδώ και πολλά χρόνια και είναι ίσως το μόνο που συναγωνίζεται την άλλη μεγάλη μου αγάπη, το χάντμπολ. Ημουν για δύο δεκαετίες πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χειροσφαίρισης Ελλάδας και είμαι περήφανος, γιατί βάλαμε στέρεες βάσεις για την άνθηση του αθλήματος. Τέλος, θέλω να σας μιλήσω για τον εθελοντισμό, ως μια συνειδητή επιλογή ζωής. Εθελοντισμός που συνδέεται άρρηκτα με το ολυμπιακό κίνημα, το οποίο υπηρετώ εδώ και πολλά χρόνια ως μέλος και, στη συνέχεια, ως αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά