Η "Θεία Λένα" της ΕΛΕΠΑΠ: "Δεν έχω λυγίσει, κάποιος πρέπει να σταθεί όρθιος για να ορθοποδήσουν τα παιδιά!" τονίζει στο parapolitika.gr η Ελένη Σκουτέλη
Το μήνυμα της Προέδρου της ΕΛΕΠΑΠ
Η Πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ, Δρ. Ελένη Ν. Σκουτέλη, παιδονευρολόγος, αναφέρεται στην απόφασή της να ασχοληθεί με την ΕΛΕΠΑΠ και εξηγεί τον ιδιαίτερο δεσμό που έχει αναπτύξει με τα παιδιά, τα οποία την αποκαλούν «Θεία Λένα»
Με αφορμή το καθιερωμένο Χριστουγεννιάτικο Bazaar της ΕΛΕΠΑΠ, που διοργανώθηκε την Παρασκευή, 21 Νοεμβρίου, η Πρόεδρος της οργάνωσης, Δρ. Ελένη Ν. Σκουτέλη, μιλά στη Σάσα Σταμάτη και το parapolitika.gr για τη σημασία της συμμετοχής των εθελοντριών και την αξία της προσφοράς των παιδιών και των οικογενειών τους. Η Πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ, Δρ. Ελένη Ν. Σκουτέλη, παιδονευρολόγος, αναφέρεται στην απόφασή της να ασχοληθεί με την ΕΛΕΠΑΠ και εξηγεί τον ιδιαίτερο δεσμό που έχει αναπτύξει με τα παιδιά, τα οποία την αποκαλούν «Θεία Λένα». Αναφέρεται στη σημαντική προσφορά των εθελοντριών της οργάνωσης, επισημαίνοντας ότι η συμβολή τους υπήρξε καθοριστική στην πορεία της ΕΛΕΠΑΠ και τη διαμόρφωση της ιστορίας της. Επιπλέον, σχολιάζει τον ρόλο του εθελοντισμού και τη σημασία της προσφοράς στην κοινωνία.
Η ίδια εξηγεί επίσης την απόφασή της να ακολουθήσει τον τομέα της παιδονευρολογίας και αναφέρεται στα ζητήματα που σχετίζονται με τις υποδομές για παιδιά με αναπηρίες στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύει τις ανάγκες για υποστήριξη και πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες και δομές. Η Δρ. Ελένη Ν. Σκουρλέτη στο τέλος μεταξύ άλλων δηλώνει συγκεκριμένα: «Δεν έχω λυγίσει γιατί πιστεύω στον Θεό, που μου δίνει δύναμη και τα παιδιά, που γίνονται καλά μου δίνουν δύναμη. Και οι ευχές των μανάδων μου δίνουν δύναμη. Επομένως, δεν πρέπει να λυγίσω γιατί κάποιος πρέπει να σταθεί όρθιος για να βοηθήσουν και τα παιδιά να ορθοποδήσουν».
Με τη δράση και τις δηλώσεις της, η Δρ. Σκουτέλη αναδεικνύει τη σημασία της υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους, καθώς και της συμβολής του εθελοντισμού στην κοινωνία.
Η ίδια εξηγεί επίσης την απόφασή της να ακολουθήσει τον τομέα της παιδονευρολογίας και αναφέρεται στα ζητήματα που σχετίζονται με τις υποδομές για παιδιά με αναπηρίες στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύει τις ανάγκες για υποστήριξη και πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες και δομές. Η Δρ. Ελένη Ν. Σκουρλέτη στο τέλος μεταξύ άλλων δηλώνει συγκεκριμένα: «Δεν έχω λυγίσει γιατί πιστεύω στον Θεό, που μου δίνει δύναμη και τα παιδιά, που γίνονται καλά μου δίνουν δύναμη. Και οι ευχές των μανάδων μου δίνουν δύναμη. Επομένως, δεν πρέπει να λυγίσω γιατί κάποιος πρέπει να σταθεί όρθιος για να βοηθήσουν και τα παιδιά να ορθοποδήσουν».
Με τη δράση και τις δηλώσεις της, η Δρ. Σκουτέλη αναδεικνύει τη σημασία της υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους, καθώς και της συμβολής του εθελοντισμού στην κοινωνία.
En