Πρωτοποριακή διεθνής επιστημονική μελέτη φέρνει στο φως τις ανησυχητικές προβλέψεις για το μέλλον του πλανήτη μας, εστιάζοντας στις συνέπειες του συνεχιζόμενου λιώσιμου πάγων στην Ανταρκτική. Οι ερευνητές εξετάζουν τι θα συμβεί εάν η μεγαλύτερη παγετώδης μάζα της Γης συνεχίσει να χάνει όγκο με τους τρέχοντες ρυθμούς.

Διαβάστε: Ανταρκτική: Πέντε θεωρίες συνωμοσίας για τη "λευκή" ήπειρο - Μυστικά, θαμμένα στον πάγο ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας; (Εικόνες & Βίντεο)

Ανησυχητικές προβλέψεις για την άνοδο της θάλασσας

Τα ευρήματα της έρευνας είναι σαφή και ανησυχητικά: η αύξηση της στάθμης των ωκεανών δεν θα κατανεμηθεί ομοιόμορφα σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές. Συγκεκριμένες ζώνες του πλανήτη ενδέχεται να αντιμετωπίσουν άνοδο που υπερβαίνει τα τρία μέτρα έως το έτος 2200, υπό την προϋπόθεση ότι οι εκπομπές θερμοκηπίων αερίων θα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα.

Γιατί η Ανταρκτική αποτελεί κρίσιμο παράγοντα

Η Ανταρκτική φυλάσσει τεράστιες ποσότητες παγωμένου νερού, επαρκείς για να προκαλέσουν αύξηση της μέσης στάθμης των παγκόσμιων ωκεανών κατά 58 μέτρα σε περίπτωση πλήρους λιώσιμου πάγων. Παρότι ένα τέτοιο ακραίο σενάριο δεν προβλέπεται, ακόμη και η μερική τήξη των πάγων προκαλεί δραματικές μεταβολές: τροποποιήσεις στη θερμοκρασία των υδάτινων μαζών, αναδιάρθρωση των θαλάσσιων ρευμάτων και κυρίως ανομοιόμορφη κατανομή της ανόδου της θάλασσας ανά γεωγραφική περιοχή.

Η στάθμη των ωκεανών δεν αυξάνεται με τον ίδιο τρόπο όπως το νερό σε ένα δοχείο. Ο καθοριστικός παράγοντας είναι η βαρυτική έλξη: η ογκώδης παγετώδης μάζα της Ανταρκτικής ασκεί έλξη στα περιβάλλοντα ύδατα. Καθώς συντελείται το λιώσιμο πάγων, αυτή η βαρυτική επίδραση εξασθενεί, με αποτέλεσμα τη μείωση της στάθμης στις παραντάρκτικες περιοχές, ενώ σε απομακρυσμένες ζώνες η άνοδος υπερβαίνει σημαντικά τον παγκόσμιο μέσο όρο. Επιπρόσθετα, η απώλεια μάζας επηρεάζει ελαφρώς τον άξονα περιστροφής της Γης, συμβάλλοντας στην περαιτέρω ανακατανομή των υδάτινων μαζών.

Προβλέψεις για μέτριες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα

Ακόμη και στο σχετικά αισιόδοξο σενάριο, όπου οι χώρες μειώνουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα χωρίς όμως να επιτυγχάνουν πλήρως τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, η επιστημονική έρευνα προβλέπει:

  • Άνοδος 10 εκατοστών από το λιώσιμο πάγων της Ανταρκτικής έως το 2100
  • Αύξηση ενός μέτρου έως το 2200 αποκλειστικά από την παραντάρκτικη τήξη

Οι περιοχές που αναμένεται να δεχθούν τα μεγαλύτερα πλήγματα βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τον Νότιο Πόλο, ιδιαίτερα στον Ινδικό, τον Ειρηνικό και τον δυτικό Ατλαντικό Ωκεανό, με πιθανή άνοδος που φτάνει τα 1,5 μέτρα μόνο από την Ανταρκτική.

Το δυσμενές σενάριο επιτάχυνσης της τήξης

Το πιο ανησυχητικό σενάριο περιλαμβάνει δραματική επιτάχυνση του λιώσιμου πάγων: άνοδος 30 εκατοστών έως το 2100 και έως 3 μέτρα έως το 2200, αποκλειστικά από την Ανταρκτική.

Και σε αυτή την περίπτωση, οι σοβαρότερες επιπτώσεις εντοπίζονται σε ευάλωτες νησιωτικές περιοχές του Ειρηνικού και του Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένων της Μικρονησίας, του Παλάου, των Νήσων Μάρσαλ και πολλών καραϊβικών χωρών, που ήδη αντιμετωπίζουν απώλεια εδάφους λόγω της ανόδου της θάλασσας.

Παράγοντες που μπορούν να επιβραδύνουν τη διαδικασία

Δύο απροσδόκητοι παράγοντες ενδέχεται να λειτουργήσουν προς όφελος της ανθρωπότητας. Η ανύψωση του εδάφους αποτελεί φυσικό μηχανισμό: το υπέδαφος της Ανταρκτικής, απαλλαγμένο από το τεράστιο βάρος των πάγων, ανυψώνεται σταδιακά. Αυτή η διαδικασία απομακρύνει τμήματα πάγου από τα θερμά ύδατα, επιβραδύνοντας τη συνολική τήξη.

Η μελέτη τονίζει ότι η άνοδος της θάλασσας δεν θα επηρεάσει όλες τις περιοχές με την ίδια ένταση, καθώς οι νησιωτικές χώρες, που έχουν συνεισφέρει ελάχιστα στην κλιματική κρίση, θα αντιμετωπίσουν δυσανάλογα μεγάλες προκλήσεις.

Με πληροφορίες από Independent