Ζούσε στο Βέλγιο και εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση, το παγκόσµιο brand σοκολάτας Leonidas. Στην Ελλάδα είχε ταξιδέψει για να παραστεί στην τελετή αποφοίτησης της συντρόφου του. Στάθµευσε το αυτοκίνητό του και αποβιβάστηκε από αυτό έξω από το σπίτι του στη Λούτσα, προκειµένου να κατεβάσει τις αποσκευές και να τις µεταφέρει, συναντώντας τους συγγενείς που θα τον υποδέχονταν.

Εκείνη τη στιγµή, ο 29χρονος Η.Λ., ένας άνδρας µε παραβατικό παρελθόν, ακολουθώντας µία θεότρελη πορεία µε το αυτοκίνητό του επί της λεωφόρου Αρτέµιδος, προσέκρουσε µε σφοδρότητα στο µοιραίο αυτοκίνητο και έκοψε ακαριαία το νήµα της ζωής του 24χρονου Σωτήρη Ιωάννη Μπαλτά, αλλά και τραυµάτισε σοβαρά την 21χρονη σύντροφό του Αννα Μαρία, η οποία παλεύει για τη ζωή της νοσηλευόµενη. Ελαφρά τραυµατίες είναι και η µητέρα και η αδελφή του θύµατος, από θραύσµατα λόγω της πρόσκρουσης των οχηµάτων.

Το αλκοόλ και η κοκαΐνη που ανιχνεύτηκαν από τις τοξικολογικές εξετάσεις στο αίµα του δράστη οδηγού συµπληρώνουν ένα παζλ που προµήνυε µια κλιµάκωση στην ανεύθυνη συµπεριφορά του, λόγω της οποίας είχε απασχολήσει επανειληµµένως τις Αρχές. Η τραγική απώλεια σκιάζει τη µακραίωνη ιστορία του εµβληµατικού οίκου που παραµένει οικογενειακός και παγκοσµίως αναγνωρισµένος.

Πολύ πριν η Leonidas εξελιχθεί σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιµα ονόµατα της βελγικής σοκολατοποιίας, υπήρξε η ιστορία ενός ανθρώπου που ταξίδεψε, δηµιούργησε και τόλµησε. Ο Λεωνίδας Κεστεκίδης, προπάππος του αδικοχαµένου Σωτήρη Ιωάννη, γεννηµένος το 1876 στην Καππαδοκία, µετανάστευσε στις ΗΠΑ στα 17 του, όπου µυήθηκε στην τέχνη της σοκολάτας. Ακολούθησαν χρόνια στο Παρίσι και ταξίδια σε πολλές χώρες, µέχρι την οριστική εγκατάστασή του στο Βέλγιο το 1910. Ως µέλος της ελληνοαµερικανικής αντιπροσωπείας συµµετείχε στην Παγκόσµια Βελγική Εκθεση του 1910 και, τρία χρόνια αργότερα, στη ∆ιεθνή Εκθεση της Γάνδης, όπου απέσπασε χάλκινο και χρυσό βραβείο για τα σοκολατένια γλυκίσµατά του.

Εκεί γεννήθηκε και ο κεραυνοβόλος έρωτας µε τη Βελγίδα Jeanne Emelia Teerlinck, ο οποίος καθόρισε την παραµονή του στο Βέλγιο. Το 1913 άνοιξε το πρώτο «tea-room» στη Γάνδη, ενώ ακολούθησαν καταστήµατα σε Βρυξέλλες και Μπλάνκενµπουργκ, συστήνοντας στο κοινό τις ξεχωριστές δηµιουργίες του. Από το 1922 στην επιχείρηση εντάχθηκε ο ανιψιός του, Βασίλης Κεστεκίδης, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην επέκταση της µάρκας. Το 1935 παρουσίασε το χαρακτηριστικό συρόµενο «guillotine window» και το 1937 κατοχυρώθηκε επίσηµα η επωνυµία «Leonidas», µε λογότυπο εµπνευσµένο από τον βασιλιά της Σπάρτης. Στο κατάστηµά του στη Marche Aux Grains των Βρυξελλών δηµιούργησε πλήθος νέων πραλινών, χαράσσοντας την ταυτότητα της εταιρείας γύρω από τις αξίες: φρεσκάδα, γενναιοδωρία, κληρονοµιά.

Με σύνθηµα του ιδρυτή «ήθελα απλώς να σκορπίσω λίγη ευτυχία», η εταιρεία συνέχισε να αναπτύσσεται και µετά τον θάνατό του το 1948, αυξάνοντας την παραγωγή από τη δεκαετία του ’50 και καταστώντας τις πραλίνες της σε σηµείο αναφοράς παγκοσµίως. Από την ίδρυσή της το 1913, η Leonidas παραµένει πιστή στην παραδοσιακή συνταγή και στην προσήλωσή της στην ποιότητα. Σήµερα διαθέτει περισσότερα από 1.200 καταστήµατα σε 50 χώρες και πάνω από 100 είδη πραλινών που ταξιδεύουν σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία.

Η µάρκα έκανε το ελληνικό της ντεµπούτο το 1986 στη Μιχαλακοπούλου, προτού µεταφερθεί στο Κολωνάκι και αργότερα σε µεγάλα εµπορικά κέντρα και κεντρικά σηµεία της Αθήνας. Οι πραλίνες Leonidas έχουν καθιερωθεί ως δηµοφιλής επιλογή για δώρα, εταιρικές εκδηλώσεις και εορταστικές περιστάσεις. Παρά τις προκλήσεις που αντιµετώπισε η βελγική βιοµηχανία τροφίµων, µε πιο χαρακτηριστικό το σκάνδαλο των διοξινών το 1999, η εταιρεία διατήρησε τη φήµη της και παραµένει οικογενειακή, µε απογόνους του ιδρυτή να συµµετέχουν στη διοίκηση.


Απώλεια και δοκιµασία

Το αδόκητο τέλος του νεαρού Μπαλτά βαραίνει µια ιστορία γεµάτη δηµιουργία και επιτυχίες, υπενθυµίζοντας ότι ακόµη και πίσω από τα πιο λαµπρά παγκόσµια brands υπάρχουν οικογένειες που δοκιµάζονται. Στη σκιά της διεθνούς ακτινοβολίας της Leonidas µια οικογένεια θρηνεί, µια σκληρή υπενθύµιση ότι κανένα όνοµα, όσο ιστορικό κι αν είναι, δεν µένει ανεπηρέαστο από την ανθρώπινη απώλεια.

* Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή