Όταν σε καλούν σε μια γιορτή… πας μόνο για το φαγητό; Τα Χριστούγεννα πολλές φορές τα ζούμε έτσι. Φώτα, τραπέζια, γλυκά, έξοδοι, χαμόγελα και όλα καλά. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν είναι τα δικά μας γενέθλια. Γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού.

Κι όμως, πολλές φορές, τον αφήνουμε απ’ έξω. Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα πάρτι, να γελάς, να περνάς τέλεια, να τρως, να πίνεις… και να μην πεις ούτε «χρόνια πολλά» σ’ αυτόν που γιορτάζει. Κι ακόμα χειρότερα να μη του μιλήσεις ποτέ.

Ο Χριστός δεν γεννήθηκε στην Βηθλεέμ για να γίνει απλώς μια αφορμή για αργίες και δώρα. Γεννήθηκε για να μπει στη ζωή μας. Να μας αγκαλιάσει στα σκοτάδια μας. Να μας θυμίσει ότι δεν είμαστε μόνοι. Ναι, να χαρούμε. Να μας μάθει να αγαπάμε. Να συγχωρούμε Ναι, φυσικά και θα φάμε. Ναι, και θα βρεθούμε με ανθρώπους. Αλλά ας αφήσουμε λίγο χώρο και γι’ Αυτόν.

Μια προσευχή. Μια επίσκεψη στην Εκκλησία. Ένα «ευχαριστώ». Μια πράξη αγάπης. Γιατί τελικά… Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, είναι γιορτή χωρίς τον άνθρωπο που μας κάλεσε. Και Εκείνος μας περιμένει. Όχι για να μας κρίνει. Αλλά για να μας χαρίσει ζεστασιά και αγάπη. Όπως όμορφα και μοναδικά είναι εδώ στην φτωχική σπηλιά της Βηθλεέμ…

Δείτε το βίντεο του parapolitika.gr, δημιουργημένο εξ ολοκλήρου με Τεχνητή Νοημοσύνη: