Νίκη Κάρτσωνα "Στη Στροφή" του parapolitika.gr: "Αυτό που σήμερα είμαι το οφείλω στη Νίκη" (Βίντεο)

Η Νίκη Κάρτσωνα ανήκει στους ανθρώπους που δεν εγκλωβίστηκαν ποτέ στην εικόνα τους, παρότι η επαγγελματική της επιτυχία προέκυψε αρχικά μέσα από αυτήν. Έχοντας περάσει από το μόντελινγκ στην παρουσίαση τηλεοπτικών εκπομπών και από εκεί στη διεύθυνση γυναικείου σάιτ, σήμερα δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον χώρο της μόδας, μετρώντας ήδη τρία καταστήματα στην Αθήνα και την Καλαμάτα.

«Στη Στροφή» του parapolitika.gr αυτής της εβδομάδας και τη Σοφία Τουντούρη, η Νίκη Κάρτσωνα μιλά για τις επιλογές που έγιναν σιωπηλά, για τις ανασφάλειες και τις δύσκολες αποφάσεις, για τις αξίες που κράτησαν σταθερή τη βάση της — και για τη συνειδητή απόφαση να εξελίσσεται διαρκώς, παραμένοντας «μαθήτρια» της ζωής.



Μιλά για το μόντελινγκ χωρίς νοσταλγία και χωρίς πικρία. «Δεν θυμάμαι πότε σταμάτησα και γιατί, ήταν μια απόφαση που πήρα χωρίς να πιεστώ», λέει, περιγράφοντας μια μετάβαση που σχεδόν φυσικά. Πίσω όμως από την εικόνα, υπήρχαν αμφιβολίες. «Ήμουν γεμάτη ανασφάλειες», παραδέχεται, αποκαλύπτοντας τη λιγότερο ορατή πλευρά μιας ζωής που έμοιαζε –στα μάτια των άλλων– γεμάτη λάμψη και αυτοπεποίθηση.

Η συζήτηση πηγαίνει πίσω, στην παιδική ηλικία. Τρίτο παιδί, σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον, με χωρισμένους γονείς και μια μητέρα δυναμική, η Νίκη Κάρτσωνα μιλά για τις βάσεις που τη διαμόρφωσαν. Αναγνωρίζει ότι όσα είναι σήμερα τα οφείλει και στους γονείς της, αλλά κυρίως στον εαυτό της. «Αυτό που σήμερα είμαι το οφείλω στη Νίκη», λέει, δείχνοντας μια βαθιά συμφιλίωση με τη διαδρομή της.

Παρά τις επαγγελματικές επιτυχίες και την οικογενειακή ηρεμία, εξομολογείται: «Τα είχα όλα και ξύπναγα και δεν ήμουν χαρούμενη». Και εκεί έρχεται η πρώτη στροφή.

Η σταθερή οικογενειακή βάση, όπως εξηγεί, ήταν αυτή που τη βοήθησε να μη χάσει ποτέ τις αξίες της, να μην κάνει εκπτώσεις, ακόμη κι όταν έχασε δουλειές, ακόμη κι όταν οι συνθήκες δεν ήταν εύκολες. Δεν χρειάστηκε ποτέ να «παίξει» με όρια ή να διαπραγματευτεί τις αρχές της.

Η μητρότητα αποτελεί κομβικό σημείο της διαδρομής της. «Η γέννηση του γιου μου ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου», λέει. Μιλά για το πόσο απροετοίμαστοι είμαστε ως κοινωνία στο μεγάλωμα των παιδιών, για τις ευθύνες, τις ενοχές, αλλά και τη βαθιά μεταμόρφωση που φέρνει η γονεϊκότητα. Για τον Φίλιππο, τον γιο τους με τον Νίκο Χατζή, όπως λέει με χαμόγελο, θα έλεγε ότι «είναι ένας ωραίος τύπος» που μοιάζει και στους δύο!

Στη ζωή της, σταθερό σημείο αναφοράς αποτελεί και η σχέση της με τον σύζυγό της, με τον οποίο είναι μαζί εδώ και 30 χρόνια, μια συντροφικότητα που έχει εξελιχθεί μαζί με την ίδια, μέσα στον χρόνο και τις αλλαγές. Μιλώντας για την καθημερινότητα και τις ισορροπίες μέσα στο σπίτι, είναι ξεκάθαρη:

«Δε θα ’θελα ο Νίκος να κάνει τα ίδια πράγματα που κάνω εγώ στο σπίτι. Δε θέλω στον άντρα μου να δείξω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Άλλα πράγματα κάνει μια γυναίκα στο σπίτι, άλλα ο άντρας. Θέλω ο άντρας να ’ναι ο άντρας του σπιτιού».

Σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές της συζήτησης, θέτει το ερώτημα: «Είναι δυνατόν να αισθάνομαι εγώ αποτυχημένη; Κι όμως!». Μια φράση που συνοψίζει την εσωτερική διαδρομή πολλών ανθρώπων που εξωτερικά «τα έχουν όλα», αλλά συνεχίζουν να αναζητούν νόημα και αλήθεια, στην οποία φτάνουν με πολλή και συνάμα επίπονη δουλειά με τον εαυτό τους, όπως ακριβώς συνέβη και με τη Νίκη Κάρτσωνα.

Κλείνοντας, μιλά για το μέλλον με ηρεμία και επίγνωση. Το πλάνο με τον σύζυγό της, Νίκο, είναι σε δύο χρόνια να αλλάξουν βάση, να μετακινηθούν προς τη γενέτειρά τους, την Καλαμάτα, επιλέγοντας έναν διαφορετικό ρυθμό ζωής.