της Λητώς Μησιακούλη - Εφημερίδα Παραπολιτικά

Λονδίνο, Ιούνιος 2016. Η Margaret B. κατέβηκε από μια μαύρη Chrysler – αφήνοντας για φιλοδώρημα ένα πεντόλιρο. Η αποστολή της, αρχικά, όριζε να κατευθυνθεί προς το σινεμά «Curzon», στην περιοχή του Mayfair/Park Lane, κοντά στην αραβική πρεσβεία. Η M.B. είναι private dealer σπάνιων ρολογιών και εκείνο το βράδυ είχε σημαντικά πλάνα: Να παρευρεθεί στην προσωπική οικία ενός από τους πιο ισχυρούς Σαουδάραβες του Λονδίνου. Θα έβλεπε, όπως της είχαν ξεκαθαρίσει οι δικοί του άνθρωποι, κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Σχεδόν την είχαν εκβιάσει για να δεχτεί. Είτε ο αρχηγός τους θα της αποκάλυπτε τη συλλογή του ολόκληρη είτε θα της ζητούσε να του κάνει ειδική εκτίμηση για ορισμένα μόνο κομμάτια.

Οταν είσαι dealer ή έστω και απλός broker, τέτοιες ευκαιρίες δεν τις χάνεις. Διότι ούτε τα στελέχη των Christie’s στην Ελβετία έχουν πάντα την πρόσβαση να δουν ανάλογης ποιότητας συλλογές. Και το συγκεκριμένο σπίτι έκρυβε μία από τις πιο υψηλές σε αξία συλλογές 4.000 ρολογιών!

Μπροστά στο πολυσύχναστο σινεμά «Curzon» περίμεναν την M.Β. δύο άντρες. Αν και δεν έκανε ιδιαίτερο κρύο, φορούσαν και οι δύο πανωφόρι και φουλάρι. Ο ένας ήταν το δεξί χέρι του Σαουδάραβα και ο άλλος ο Ινδός σοφέρ του. Της συστήθηκαν χαμογελαστοί και ζεστοί και τη συνόδευσαν στο σπίτι.

 

Μπαίνοντας μέσα, είδε ένα σαλόνι τελευταίας τεχνολογίας, που θα ζήλευε και ο πιο πλούσιος χρηματιστής της Wall Street. Από τη μια, εγκατεστημένα φωτοκύτταρα και, από την άλλη, πορτρέτα του 1700 σε βαριές μπρούτζινες κορνίζες. Αντιφατικό για έναν Σαουδάραβα να αγοράζει βικτωριανά και ελισαβετιανά. Θα περίμενε κανείς να δει έργα του Hirst ή του Koοns…

Στο σαλόνι ήταν μαζεμένοι δώδεκα άντρες. Ή αλλιώς… τα δώδεκα μπουλντόγκ του αρχηγού. Αλλος κοντός, άλλος πιο ψηλός, άλλος πιο εύσωμος, άλλος τόσο γλυκός, που θα μπορούσε να ξεγελάσει τους πάντες. Και τα δώδεκα αυτά «μπουλντόγκ» πάνε όπου πάει ο αρχηγός τους. Κι είναι πάντα σε επιφυλακή, έτοιμοι να κάνουν χίλια κομμάτια οποιονδήποτε αντιληφθούν ότι είναι απειλή για τον αρχηγό τους.

Εκείνη την ώρα διασκέδαζαν χορεύοντας τσιφτετέλι. Το μάτι τους βέβαια έκοβε κι έραβε. Ψάχνοντας τον αρχηγό τους, η M.B. τον εντόπισε να κάθεται ξυπόλητος, οκλαδόν, στον κεντρικό καναπέ. Μπροστά του ένας τεράστιος δίσκος, απ’ όπου ξεχείλιζαν φρέσκα βατόμουρα, βερίκοκα, φιστίκια κάσιους και Τwix σοκολάτες. Την πρόσταξε να πάει να ανοίξει το τελευταίο συρτάρι από τη βιβλιοθήκη. Η M.B. έβγαλε μια βελούδινη κασετίνα. Παρόλο που υπήρχαν εξαιρετικά κομμάτια Vianney Halter, Rolex, Patek Philippe και Vacheron Constantin, ο Σαουδάραβας της έδειξε ένα αυτόματο Rolex Daytona του ’93, από κίτρινο χρυσό, που είχε αγοράσει σε δημοπρασία για 70.000 στερλίνες. Και της είπε πως η αγορά των Rolex το 2017 θα αλλάξει επίπεδα… Της εμπιστεύτηκε, δε, πως σε κάθε saleroom των μεγάλων οίκων δημοπρασιών o ίδιος στέλνει τουλάχιστον έξι κατασκόπους-bidders. Ο ρόλος τους; Να φτιάξουν τιμές.

Στον δρόμο του limit up

H ιστορία του Σαουδάραβα δεν είναι τυχαία. Και όσοι ασχολούνται με την επένδυση ή τις αγοραπωλησίες εκλεκτών και σπάνιων ρολογιών πιάνουν ευθύς αμέσως τα γραφόμενα. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά σε ένα μοντέλο Panerai της Rolex. Σε πρόσφατη πώληση ο χρονογράφος, που είχε χρονολογία 1955, εκτόξευσε την αξία του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 κυκλοφόρησε το πρώτο Radiomir Panerai από τη Rolex για την Officine Panerai.

 

Το ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό είχε αναθέσει στην εταιρεία να παραγάγει ένα στρατιωτικό ρολόι χειρός το οποίο όχι μόνο να δείχνει την ακριβή ώρα, αλλά και να αντέχει στη θάλασσα και στους πιο ζόρικους καιρούς. Ετσι, τα νέα σχέδια είχαν θήκη από χάλυβα. Η τιμή της εκτίμησης του συγκεκριμένου μοντέλου, με αραβικούς αριθμούς και διάμετρο 48 mm, κυμαινόταν από 70.000 έως 90.000 στερλίνες. Ωστόσο, η τελική τιμή οδηγήθηκε στο ποσό των 112.500 στερλινών!