Ο ρεαλιστικός φόβος μήπως και επαληθευθούν οι αμερικανικές προβλέψεις περί διάλυσης της ευρωζώνης μέσα σε ένα 18μηνο, με περαιτέρω συνέπεια τη διάλυση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει κινητοποιήσει τους Ευρωπαίους πολιτικούς και κορυφαίους αξιωματούχους των Βρυξελλών προς την κατεύθυνση: (α) της δημόσιας αποδοκιμασίας του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, ως βασικού υπαίτιου για τυχόν διάλυση της Ε.Ε., (β) της σύστασης προς τη Μέρκελ όπως απομακρύνει από τη θέση του τον συγκεκριμένο υπουργό της.

Ολα αυτά, δε, δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά την αυστηρή σύσταση προς το Βερολίνο να αλλάξει αφενός το είδος της δημοσιονομικής πολιτικής που επιβάλλει διά του Σόιμπλε στη λοιπή Ευρώπη και, αφετέρου, την ηγεμονική συμπεριφορά της, που δημιουργεί εχθρούς μέσα στην ίδια την Ε.Ε., συμβάλλοντας έτσι σε συνθήκες διάλυσής της. Τελικώς, αυτό που όλοι καταλαβαίνουν και αποδεικνύεται και στην πράξη είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει μετεξελιχθεί σταθερά από Ευρώπη των λαών σε Ευρώπη των αριθμών.

Το χειρότερο, δε, είναι ότι την πολιτική των αριθμών (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δανειστές δεν πρέπει να παίρνουν πίσω τα λεφτά τους) την επιβάλλει η Γερμανία, θέλοντας να εφαρμόσει, με άλλους βεβαίως όρους, την οικονομική της κυριαρχία στη Γηραιά Ηπειρο που δεν μπόρεσε να επιβάλει, σε συνδυασμό με την εδαφική της εξάπλωση, σε δύο Πολέμους. Η απομάκρυνση του Σόιμπλε θα είναι μια προοπτική που ασφαλώς εύχεται η Ελλάδα, διότι έχουμε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, όχι μόνο από τον τρόπο που έχει χειριστεί το ελληνικό πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και από ένα αναποτελεσματικό πρόγραμμα βασισμένο στη λιτότητα και μόνο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, που όμως έχει αρχίσει να αποδοκιμάζει όλη η Ευρώπη.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Ενδεικτικό του τελείως αρνητικού κλίματος που επικρατεί σε βάρος του Β. Σόιμπλε είναι το πρόσφατο δημοσίευμα (αρχές της εβδομάδος) του βρετανικού «Guardian», στο οποίο η εφημερίδα δημοσιεύει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η Αγκελα Μέρκελ είναι πολύ πιθανό να αντικαταστήσει τον υπουργό Οικονομικών, που θεωρείται «πατριάρχης της λιτότητας» με άλλο πρόσωπο, ευρύτερης αποδοχής, το οποίο θα τη βοηθούσε να επανεκλεγεί στις εκλογές του προσεχούς Σεπτεµβρίου.

Κατά την εφηµερίδα, θα πρόκειται για µια αλλαγή που θα είχε τεράστια επίπτωση και στη σκληρή γραµµή που έχει υιοθετήσει το Βερολίνο στο ελληνικό πρόγραµµα! Ο Γερµανός νυν ΥΠ.ΟΙΚ. έχει έρθει σε συµφωνία µε το ∆ΝΤ για την υιοθέτηση σκληρών µέτρων, κάτι που δεν αρέσει στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ δεν γίνεται αποδεκτή και από την Αθήνα. Για την πιθανή αυτή εξέλιξη η εφηµερίδα παρατηρεί ότι αυτό ήταν αναµενόµενο, γιατί δεν θα µπορούσε να διαρκέσει πολύ η τυραννία του Β. Σόιµπλε στην Ελλάδα και, γενικώς, στην Ε.Ε., αφού η πολιτική του προξένησε κακό και οι εµµονές του είναι πέραν πάσης λογικής.

Εξάλλου, και οι «Financial Times» σε εκτενές άρθρο τους χαρακτηρίζουν αυτό που γίνεται στην Ελλάδα ως «ακραίο χειρουργείο του Grexit». Κατά τον αρθρογράφο, «στο τέλος του 2019 η Ελλάδα θα κατέχει ένα ιδιότυπο ρεκόρ, καθώς θα έχει γίνει η χώρα που θα έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της στην ευρωζώνη στη “Μονάδα Εντατικής Θεραπείας”». ∆ιερωτάται, δε, αν τα προγράµµατα διάσωσης βοήθησαν τον εκσυγχρονισµό του ελληνικού κράτους.

ΚΑΙ Ο ΓΙΟΥΝΚΕΡ. Στη χορεία των επικριτών της πολιτικής του Β. Σόιµπλε περιλαµβάνεται -δι’ όσην σηµασία έχει για την ίδια την Ε.Ε.και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Ο οποίος στο κρατικό γερµανικό ραδιόφωνο DLF είπε, µεταξύ άλλων: «Κυρίως στη Γερµανία µιλά κανείς σαν να ήταν απολύτως εξοικειωµένος µε την κατάσταση στην Ελλάδα. Αλλά δεν τη γνωρίζουν. ∆ιότι οι Ελληνες, παρά την όποια δυσθυµία για την κατάσταση, έκαναν πάρα πολλές διαρθρωτικές -και άλλεςµεταρρυθµίσεις, περισσότερες από τους δογµατικούς Βορειοευρωπαίους.

Και χρησιµοποίησαν (σ.σ.: οι Γερµανοί) έναν τόνο -και στις γνώµες οι οποίες δηµοσιεύτηκανκυρίως το 2014 και το 2015 ο οποίος δεν ανταποκρινόταν σε καµία περίπτωση στις ελληνικές προσπάθειες. Είµαι κι εγώ της γνώµης ότι η Ελλάδα δεν έχει φτάσει στο τέλος των προσπαθειών της, αλλά το να ισχυρίζεται κανείς ότι στην Ελλάδα δεν έχει γίνει τίποτα είναι λάθος».
Σηµειώνεται ότι δύο ηµέρες πριν από το Eurogroup του Ιανουαρίου, ο κ. Γιούνκερ είχε δηλώσει ότι «η Ελλάδα δεν χρειάζεται έκτακτα µέτρα» και ότι «δεν είναι αυτοσκοπός να ικανοποιηθεί το ∆ΝΤ».

Και πρόταση εκ των έσω για... Gerxit

Προφητική έχει αρχίσει να αποδεικνύεται η άποψη ενός εκ των οικονοµικών συµβούλων της καγκελαρίου Μέρκελ, του Ρόλαντ Μπέργκερ, ο οποίος σε συνέντευξή του σε γερµανική εφηµερίδα το 2012 είχε προτείνει η Γερµανία να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, προκειµένου να... βοηθήσει την Ε.Ε. να επιβιώσει. Χαρακτηρίζοντας «κατεστραµµένο κράτος» την Ευρωπαϊκή Ενωση -όπως χρόνια µετά έκανε και η νέα κυβέρνηση της Αµερικήςο Μπέργκερ είχε πει ότι «αιτία όλων είναι το ευρώ. Αυτή η κρίση µπορεί να λυθεί µόνο µέσω ριζοσπαστικών βηµάτων και όχι µέσω όλου αυτού του µπερδέµατος που συµβαίνει». «Σε διαφορετική περίπτωση, η Ευρώπη θα καταρρεύσει.

Η οικονοµική κουλτούρα σε κάθε µία από τις 19 χώρες είναι, απλώς, εντελώς διαφορετική. ∆εν θα πρέπει να εξετάζουµε το εάν η Ελλάδα µπορεί να σωθεί, αλλά εάν είναι πολύ πιο λογικό η Γερµανία να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, προκειµένου να σωθεί η Ε.Ε. στο σύνολό της»! Υπενθυµίζεται ότι µέχρι και στο κέντρο της οικονοµικής µητρόπολης της Γερµανίας, τη Φρανκφούρτη, είχαν γίνει στο παρελθόν διαδηλώσεις µε εκτεταµένα επεισόδια, για να καταδικαστεί η λιτότητα, γεγονός που κατέδειξε σαφώς: Πρώτον, ότι η ευθύνη από τους Ευρωπαίους πολίτες αποδίδεται στη Γερµανία, που επιβάλλει ποια οικονοµική πολιτική θα ακολουθεί η Ε.Ε. ∆εύτερον, ότι αυτό που είχαν προβλέψει από το 2010 ο Γιούνκερ και ο Ολι Ρεν, ότι δηλαδή µε την πολιτική που ακολουθείται θα ξεσηκωθούν οι κοινωνίες, έχει αρχίσει να πραγµατοποιείται και όχι µόνο στις χώρες του νότου.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια µε την Ε.Ε. µεγαλώνει και µία από τις συνέπειές της ήταν και το Βrexit. Είναι σαφές πλέον ότι στην Ευρώπη αναπτύσσεται τώρα η εκτίµηση ότι η ασφυξία των κοινωνιών, ως οικονοµική πολιτική του Βερολίνου, δεν θα βγει σε καλό στη Γερµανία. Και θα έλθει η στιγµή, όταν η κοινωνική έκρηξη σε όλη την ήπειρο θα έχει ξεπεράσει τις προβλέψεις του Γιούνκερ και του Ολι Ρεν και δεν θα µιλάµε για Grexit, αλλά για την ανάγκη να αποχωρήσει η Γερµανία από το ευρώ, όπως άλλωστε το είχε προτείνει και ο σύµβουλος της Α. Μέρκελ.