Με το ίδιο ακριβώς πάθος που κατήγγελλε «αποστασία» βουλευτών της αντιπολίτευσης υπέρ της κυβέρνησης το 2014 υποστηρίζει σήµερα τους βουλευτές της αντιπολίτευσης που ψηφίζουν υπέρ της - δικής του- κυβέρνησης. Ο λόγος φυσικά για τον Αλέξη Τσίπρα, που τότε κατήγγελλε σε όλους τους τόνους ως «αποστάτες» όσους βουλευτές στήριζαν τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.∆. και µάλιστα όχι σε ζήτηµα ψήφου εµπιστοσύνης, αλλά στην κορυφαία διαδικασία εκλογής Προέδρου της ∆ηµοκρατίας.

Ποιος µπορεί να ξεχάσει άλλωστε την καταγγελία για χρηµατισµό έως και µε τρία εκατοµµύρια ευρώ του τότε βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. Παύλου Χαϊκάλη, που συνοδεύτηκε από συνέντευξη Τύπου, µηνυτήριες αναφορές, χωρίς φυσικά ποτέ να αποδειχθεί το παραµικρό; Ολόκληρο το αφήγηµα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, το 2014, προκειµένου να ανέλθουν στην εξουσία, βασίστηκε στις «αποστασίες», όπως τις βάφτιζαν τότε, και όχι φυσικά στις «συνειδητές επιλογές βουλευτών», όπως τις αποκαλούν τώρα.

Τον «χορό» είχε ανοίξει ήδη από τον Ιούνιο της χρονιάς εκείνης ο ΣΥΡΙΖΑ, µε τον ∆ηµήτρη Στρατούλη, τότε βουλευτή του κόµµατος και τοµεάρχη Εργασίας, να δηλώνει σε τηλεοπτική του συνέντευξη: «Προκειµένου η κυβέρνηση να συγκεντρώσει 180 ψήφους για την εκλογή του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, έτσι ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόµενο βουλευτικών εκλογών, βρίσκεται σε ένα διαρκές πολιτικό παζάρι µε βουλευτές. Αυτό είναι απαράδεκτο. Στο παρελθόν το αποκαλούσαν αποστασία και συναλλαγή».

∆εν έχασε φυσικά την ευκαιρία ο Πάνος Καµµένος και τον Αύγουστο του 2014 δήλωνε στην τηλεόραση ότι «έχουν ήδη ενεργοποιηθεί αποστάτες, οι αποστάτες που υπέκλεψαν την ψήφο του ελληνικού λαού και ιδίως µε την ταυτότητα των Ανεξάρτητων Ελλήνων αρνούνται πλέον να ψηφίσουν κατά της κυβέρνησης». Εκτιµούσε µάλιστα πως «ετοιµάζονται να εξαργυρώσουν την αποστασία και πλέον ο λαός έχει τον λόγο». ∆ύο µήνες αργότερα, ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων υποστήριζε µιλώντας στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών» ότι «έχουν εξαντληθεί τα όρια των πιέσεων και τα όρια της προσπάθειας εξαγοράς ή αποστασίας βουλευτών. ∆εν πρόκειται να φτάσουν τους 180 βουλευτές, αυτό είναι δεδοµένο».

Η θεωρία

Το «αφήγηµα» αυτό όµως δεν βόλευε πολιτικά και η θεωρία των αποστατών έπρεπε να συντηρηθεί πάση θυσία και µάλιστα να ενισχυθεί. Για να γίνει αυτό, έπρεπε να σηκώσει το θέµα ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, κάτι που έκανε. Σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε σχετικά µε την εκλογή του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας ότι «για να βγουν 180 πρέπει να υπάρξουν αποστασίες» και έδωσε µάλιστα και την ερµηνεία του όρου: «Αποστασία σηµαίνει ότι κάποιοι βουλευτές που είναι στα κόµµατά τους θα κάνουν διαφορετικά από ό,τι λέει το κόµµα τους». Αυτό ακριβώς που πράττουν σήµερα, δηλαδή, ο κ. ∆ανέλλης σε σχέση µε το Ποτάµι και οι κ. Κόκκαλης και Κουντουρά σε σχέση µε τους ΑΝ.ΕΛ.!

Την εποµένη κιόλας της συνέντευξης Τσίπρα, στις 5 ∆εκεµβρίου του 2014 δηλαδή, ο τότε εκπρόσωπος Τύπου του κόµµατος, Πάνος Σκουρλέτης, βγήκε στο ίδιο κανάλι για να υποστηρίξει τη θεωρία της αποστασίας. «Εγώ θέλω να σας πω ότι πράγµατι αυτή τη στιγµή ένα σχέδιο πολιτικής αποστασίας είναι σε εξέλιξη. Αυτή η πρωτοβουλία, κατά την εκτίµησή µου, βρίσκεται σε απόλυτη συνεννόηση µε τη Ν.∆.», είπε ο σηµερινός γραµµατέας του ΣΥΡΙΖΑ. «Οσοι ψήφισαν ∆ΗΜ.ΑΡ., ΑΝ.ΕΛ., όλα τα υπόλοιπα κόµµατα, ψήφισαν αυτούς τους ανθρώπους για να λειτουργούν µέσα στα πλαίσια των κοµµάτων τους», συµπλήρωσε, µε µια φράση που µάλλον σήµερα θέλει να ξεχάσει.

Η αφορµή για τις δηλώσεις αυτές ήταν η επιστολή των οκτώ βουλευτών, ανεξάρτητων και από τη ∆ΗΜ.ΑΡ., µε την οποία ζητούσαν εκλογή Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, έναρξη της διαδικασίας συνταγµατικής αναθεώρησης και εθνικές εκλογές εντός του 2015.

Ο Αλέξης Τσίπρας, όµως, δεν είχε πει ακόµα την τελευταία του κουβέντα. Κάθε άλλο µάλιστα. Κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισµού στη Βουλή, αναφέρθηκε µόνος του στη λέξη «αποστασία» και αναρωτήθηκε φωναχτά: «Είναι δυνατόν να χρησιµοποιείτε τόσο βαριές εκφράσεις, όταν ένας βουλευτής -βρε αδερφέ!- έχει το δικαίωµα να έχει άλλη άποψη από αυτή που έχει το κόµµα του µέσα από τις συλλογικές του διεργασίες και επεξεργασίες;». Απάντησε, δε, επίσης φωναχτά: «Οταν καταψηφίζεις έναν Προϋπολογισµό, η ψήφος αυτή είναι µία κορυφαία πράξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Οταν καταψηφίζεις έναν Προϋπολογισµό, ουσιαστικά ζητάς την άµεση παραίτηση της κυβέρνησης. Ο Προϋπολογισµός ισοδυναµεί µε ψήφο εµπιστοσύνης. Μπορείς να ζητάς παραίτηση της κυβέρνησης τον ∆εκέµβρη, αλλά παράταση της θητείας της τον Γενάρη και µάλιστα για άλλον ενάµιση χρόνο; Ποια επιφοίτηση του Αγίου Πνεύµατος µπορεί να εξηγήσει µία τόσο σοβαρή µεταστροφή;».

Τώρα βέβαια που ο Σπύρος ∆ανέλλης καταψήφισε τον Προϋπολογισµό και στη συνέχεια έδωσε ψήφο εµπιστοσύνης στην κυβέρνηση ουδόλως αναρωτιέται ο κ. Τσίπρας γιατί το έπραξε αυτό!

Υψηλοί τόνοι

Ακόµα και όταν ο Αντώνης Σαµαράς αρθρογραφούσε λίγες ηµέρες αργότερα σε κυριακάτικη εφηµερίδα καλώντας τους βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση στην προεδρική εκλογή, ο Αλέξης Τσίπρας από τη Θεσσαλία όπου βρισκόταν έκανε πάλι λόγο για αποστασία! «Επειδή τα κόµµατα της δηµοκρατικής αντιπολίτευσης έχουν πάρει απόφαση να µην τον αφήσουν να συνεχίσει την καταστροφή, καλεί ανοιχτά τους βουλευτές σε αποστασία», είπε χαρακτηριστικά σχολιάζοντας το άρθρο του τότε πρωθυπουργού και πρόσθεσε: «Ο τίτλος του άρθρου του θα έπρεπε να είναι: 'Φοβάµαι ότι χάνω την εξουσία. Σας καλώ σε αποστασία'».

Στα µέσα ∆εκεµβρίου, σε οµιλία του στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο κ. Τσίπρας δεν ξέχασε φυσικά το αγαπηµένο του τότε θέµα και είπε χαρακτηριστικά: «Το 2014 δεν είναι 2012 για να πιάσει ο εκφοβισµός. ∆εν είναι και 1993 για να πετύχει η αποστασία, την οποία γνωρίζει πολύ καλά η οµάδα του κ. Σαµαρά».

Στον ίδιο τόνο συνέχιζε να κινείται όλο τον ∆εκέµβριο και ο Πάνος Καµµένος, ο οποίος µάλιστα είχε πει το εξής εκπληκτικό – αν λάβει πλέον υπόψη του κανείς τα σηµερινά δεδοµένα: «Ο κ. Σαµαράς λοιπόν είχε προαναγγείλει ότι υπάρχουν 'µαξιλάρια' τα οποία θα χρησιµοποιήσει την ενδεδειγµένη στιγµή, υπονοώντας βουλευτές που εξελέγησαν µε λαϊκή εντολή, προκειµένου να πράξουν ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή να αντιπολιτευτούν και να ρίξουν την κυβέρνηση των Μνηµονίων και της υποδούλωσης στους δανειστές».

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 19/1/2019