Κιμπερλέ: Η μικρή πόλη που δεν θα ξεχάσει ποτέ τον χειρότερο παιδεραστή της Γαλλίας

Η μικρή πόλη Κιμπερλέ, με τις παραδοσιακές κρεπερί, τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα τρακτέρ που μεταφέρουν λάσπη πάνω από δύο συγκλίνοντα ποτάμια, απεικονίζει τη γραφικότητα της Βρετάνης.

Όμως, πριν από 20 χρόνια μετακόμισε εκεί ένας χειρουργός, ο οποίος αργότερα θα περιγραφόταν στο δικαστήριο ως ο διάβολος με τη λευκή ρόμπα. Τα εγκλήματα που συνέχισε να διαπράττει στο τοπικό νοσοκομείο άφησαν δεκάδες ζωές ανεπανόρθωτα παραμορφωμένες, ενώ παράλληλα χάρη σε μια ευκαιρία που δεν αξιοποιήθηκε για να εμποδιστεί η δράση του, πολλά ακόμη θύματα εκτέθηκαν στις επιθέσεις του.

Την περασμένη εβδομάδα ο 74χρονος Ζοέλ Λε Σκουαρνέκ καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης για την κακοποίηση 299 ασθενών με μέσο όρο ηλικίας 11 ετών σε πόλεις της δυτικής και κεντρικής Γαλλίας μεταξύ 1989 και 2014. Λίγα μέρη βίωσαν την κακόβουλη δράση του πιο δραστήριου γνωστού παιδεραστή της Γαλλίας τόσο βαθιά όσο το Κιμπερλέ.

Η πόλη, στο ανεμοδαρμένο διαμέρισμα Φινιστέρ, το όνομα του οποίου σημαίνει το τέλος του κόσμου, έχει πληθυσμό μόλις 12.000 κατοίκους. Ο Λε Σκουαρνέκ έζησε εκεί από το 2005 έως το 2008. Στο διάστημα αυτό επιτέθηκε τουλάχιστον 41 θύματα, συχνά όταν αυτά βρίσκονταν υπό αναισθησία ή ανάρρωναν από χειρουργική επέμβαση.

Κατοικούσε σε νοσοκομείο και έβλεπε παράνομο πορνό, προσποιούμενος ότι παρακολουθούσε μια γερμανική αστυνομική σειρά. Ο χειρουργός εργαζόταν συχνά τα Σαββατοκύριακα, εκμεταλλευόμενος τον μειωμένο αριθμό προσωπικού για να στοχεύει σε ασθενείς με παιδιά. Μια πρώην συνάδελφος που έμενε σε ένα δωμάτιο κοντά στο δικό του είπε στο δικαστήριο ότι ποτέ δεν είδε ή «άκουσε τίποτα».

«Ήμουν διακριτικός», δήλωσε ο Ζοέλ Λε Σκουαρνέκ στη δίκη. «Έπαιρνα όλες τις προφυλάξεις από φόβο μήπως με πιάσουν».

Ο ίδιος επίσης δήλωσε: «Ήμουν παιδόφιλος και χειρουργός, αλλά όχι ταυτόχρονα. Το επάγγελμά μου ήταν πάνω από τη διαστροφή μου». Το γεγονός αυτό αμφισβητείται- συχνά ο Λε Σκουαρνέκ κρατούσε τα παιδιά-ασθενείς στο νοσοκομείο για μια πρόσθετη, μη προγραμματισμένη νυχτερινή νοσηλεία.

«Δεν τους έβλεπα ως ανθρώπους», είπε στο δικαστήριο. «Ήταν ο στόχος των φαντασιώσεών μου».

«Ήσουν ο διάβολος και μερικές φορές ο διάβολος ντύνεται στα λευκά», του απάντησε ο εισαγγελέας Στεφάν Κελενμπέργκερ.

Ο Νικολά Γκουρλέ, ήταν 13 ετών όταν οι γονείς του τον επισκέφθηκαν για να του αφαιρέσουν μια κύστη στον ομφαλό το 2006. Ο Λε Σκουαρνέκ τον χούφτωσε τρεις φορές: πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση. Στη συνέχεια το αγόρι έθαψε το τραύμα τόσο βαθιά που δεν το θυμόταν. Ωστόσο, δυσκολευόταν με την προσωπική επαφή και την ανάπτυξή του, όπως ανέφερε ο ίδιος την περασμένη εβδομάδα, πίνοντας καφέ στην πλατεία της πόλης. «Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα», είπε ο Γκουρλέ, σήμερα 31 ετών. «Ήταν προφανές».

Το 2018 βρισκόταν στο γραφείο όπου εργαζόταν ως βιομηχανικός σχεδιαστής στη Λυών, στην άλλη άκρη της Γαλλίας, όταν του τηλεφώνησαν οι γονείς του. Του είπαν ότι είχε έρθει μια επιστολή που τον καλούσε στο αστυνομικό τμήμα. «Τι στο καλό έκανες;» ρώτησαν. «Τους απάντησα ότι δεν έχω κάνει τίποτα»! Δεν νομίζω ότι έχω κάνει κάτι», είπε.

Η αστυνομία είχε ανακαλύψει στο σπίτι του Λε Σκουαρνέκ μαύρα σημειωματάρια που κατέγραφαν λεπτομερώς το μονοπάτι των βιασμών και της κακοποίησης παιδιών που διήρκεσε δεκαετίες.

«Μου είπαν ότι δεν ήμουν ο μόνος», είπε ο Γκουρλέ. «Ότι ενδεχομένως υπήρξαν 350 άτομα. Ορίστε λοιπόν. Θα χρειαζόταν αρκετός χρόνος [για να συνταχθούν οι κατηγορίες]. Δεν πίστευα ότι θα έπαιρνε τόσο πολύ χρόνο».

Μέσα σε 15 ημέρες από την είδηση, ο Γκουρλέ έπεσε σε κατάθλιψη. Έκτοτε έχει λάβει διάφορα είδη ψυχιατρικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της τραυματοθεραπείας για να ανασύρει και να αντιμετωπίσει τις αναμνήσεις, της κινησιοθεραπείας για την κίνηση, καθώς και της λογοθεραπείας και της σεξουαλικής θεραπείας.

Απόλυτα ευγενικός και σεμνός, ο Γκουρλέ μιλάει με ένα περιστασιακό τραύλισμα και περπατάει ευθυτενής, ελαφρώς αμήχανα. Για τη δίκη, μετακόμισε ξανά με τους γονείς του σε ένα χωριό έξω από το Κιμπερλέ, όπου κάνει ποδήλατο, καγιάκ και πηγαίνει για τρέξιμο. Ανέφερε ότι είχε μια σπουδαία καριέρα, η οποία τον οδήγησε σε όλη τη Γαλλία βοηθώντας στο σχεδιασμό πυρηνικών σταθμών και άλλων μεγάλων εγκαταστάσεων. «Πρέπει να συντηρώ μια καλή εργασία, γιατί η περίθαλψή μου κοστίζει πολύ», δήλωσε.

Ο Γκουρλέ σοκαρίστηκε όταν ανακάλυψε ότι υπάρχουν τόσα πολλά θύματα στην πόλη. Λίγοι επέλεξαν να αποποιηθούν την ανωνυμία τους και να μιλήσουν για τον πόνο τους.

Ο Ματίς Βινέ δεν είχε την ευκαιρία. Κακοποιήθηκε από τον Λε Σκουαρνέκ στο νοσοκομείο του Κιμπερλέ ένα χρόνο μετά τον Γκουρλέ. Ήταν δέκα ετών. Και έμαθε για την κακοποίησή του το 2018. Μετά από αυτήν την αποκάλυψη, εθίστηκε στο αλκόολ και τα ναρκωτικά και πέθανε από υπερβολική δόση το 2021.

«Το τούνελ είχε τεράστιο μήκος και δεν μπορούσε να δει το φως», δήλωσε η γιαγιά του, η 78χρονη Μορισέτ Βινέ. «Όταν τον βρήκαμε, όταν τον βρήκαν οι πυροσβέστες, κρατούσε στα χέρια του μια κλήση από το δικαστήριο».

Η Μορισέτ και ο παππούς του Ματίς, ο επίσης 78χρονος Ρολάν, τον εκπροσώπησαν ως πολιτικοί διάδικοι κατά τη διάρκεια της δίκης στη Βαν, μια μεγαλύτερη πόλη κοντά στο Κιμπερλέ, όπου ο Λε Σκουαρνέκ επιτέθηκε επίσης σε πολλά παιδιά. «Φοβόμουν πάρα πολύ ότι την ημέρα της δίκης θα τον ξεχνούσαν», σημείωσε.

Αντιθέτως, το όνομα του εγγονού τους έχει γίνει μια κραυγή συσπείρωσης μεταξύ των θυμάτων, τα οποία έχουν σχηματίσει μια ομάδα για να ζητήσουν αλλαγές στον νόμο και μεγαλύτερη προσοχή στη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στη Γαλλία.

Η Μορισέτ και ο Ρολάν θυμούνται τη στιγμή που συνάντησαν τον Λε Σκουαρνέκ στο νοσοκομείο, με τον εγγονό τους να κάνει εμετό ανάμεσά τους. Καθώς φαινόταν ήρεμος και ευχάριστος εκείνη την εποχή, δεν φοβήθηκαν όταν κατέθεσαν εναντίον του μετά από χρόνια. Αντίθετα, η Μορισέτ είπε: «Ζητάμε εκδίκηση».

Η μόνη επίσημη ιατρική καταγγελία που έγινε κατά του Le Scourarnec κατά τη διάρκεια των πολλών δεκαετιών που κακοποιούσε παιδιά κατατέθηκε στο Κιμπερλέ. Το 2004 το FBI ενημέρωσε τη γαλλική αστυνομία ότι τον είχε βρει μεταξύ των χρηστών ιστοσελίδων παιδικής πορνογραφίας στο dark web. Τον επόμενο χρόνο ένα γαλλικό δικαστήριο επέβαλε στον Λε Σκουαρνέκ ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με αναστολή.

Το δικαστήριο δεν εκπλήρωσε τη νομική του υποχρέωση να ενημερώσει την κλινική όπου εργαζόταν σχετικά με την καταδίκη του, αλλά ο Τιερί Μπονβαλό, ψυχίατρος και συνάδελφός του εκείνη την εποχή, ο οποίος εξακολουθεί να εργάζεται στο Κιμπερλέ, ενημερώθηκε και κατέγγειλε τον Λε Σκουαρνέκ στις ιατρικές αρχές της περιοχής, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να μην είναι σε θέση να «παραμείνει ήρεμος» με δεδομένο το παρελθόν του.

Η καταγγελία έφτασε τελικά στο υπουργείο Υγείας στο Παρίσι και το περιφερειακό συμβούλιο εποπτείας των γιατρών προσέφυγε κατά του Λε Σκουαρνέκ, ο οποίος απέδωσε την ευθύνη στην κατάθλιψή του μετά τον χωρισμό με τη σύζυγό του.

Ο ίδιος δήλωσε ότι έπινε και, ενώ ξεφύλλιζε πορνογραφικές ιστοσελίδες, έπεσε «κατά λάθος» σε αυτές που αφορούσαν παιδιά. Παρόλες τις κατηγορίες, του επετράπη να συνεχίσει να εργάζεται στο νοσοκομείο.

Στη δίκη, ο Μπονβαλό ζήτησε συγγνώμη από τα θύματα, παρόλο που ήταν αυτός που κατήγγειλε τον Λε Σκουαρνέκ. Εν μέσω δακρύων είπε: «Το βλέπω ως δραματική προσωπική αποτυχία».

Όταν το νοσοκομείο Κιμπερλέ έκλεισε τη χειρουργική του μονάδα τρία χρόνια αργότερα, ο Λε Σκουαρνέκ μετακόμισε σχεδόν 500 χλμ. νότια στην πόλη Ζονζάκ, όπου προσλήφθηκε παρά το γεγονός ότι ενημέρωσε τον διευθυντή του τοπικού νοσοκομείου για την καταδίκη του.

«Αυτό ενίσχυσε το αίσθημα της ατιμωρησίας», τόνισε στο δικαστήριο.

Δεν σταμάτησε τη δράση του μέχρι το 2017, όταν συνελήφθη αφού ξεγυμνώθηκε σε ένα εξάχρονο παιδί στη γειτονιά του.

Τα θύματα επέκριναν την ποινή του Λε Σκουαρνέκ, η οποία είναι η μέγιστη σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία περί βιασμού. Βρίσκεται στη φυλακή από το 2020, αφού καταδικάστηκε για τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση τεσσάρων γυναικών, μεταξύ των οποίων της γειτόνισσας και δύο ανιψιών του.

Με την ταυτόχρονη έκτιση των ποινών και την υποχρέωση του Λε Σκουαρνέκ να εκτίσει τα δύο τρίτα της νέας ποινής, ο Λε Σκουαρνέκ μπορεί να αποφυλακιστεί μέχρι το 2032. Το δικαστήριο απέρριψε ένα σπάνιο αίτημα να περιοριστεί σε θεραπευτικό ίδρυμα μετά την αποφυλάκισή του, επικαλούμενο την ηλικία του και την «επιθυμία του να επανορθώσει».

Η Φραντσέσκα Σάτα, η δικηγόρος των παππούδων του Βινέ, ανέφερε ότι ο Λε Σκουαρνέκ ήταν ένας «επικίνδυνος εγκληματίας» που «πρέπει να παραμείνει υπό κράτηση για όσο το δυνατόν περισσότερο».

Η Μανόν Λεμουάν, 35 ετών, ένα άλλο θύμα, δήλωσε ότι η μέγιστη ποινή πρέπει να αυξηθεί στα 30 χρόνια και ότι το σύστημα αναφοράς της κακοποίησης παιδιών πρέπει να αναθεωρηθεί. «Υπάρχουν ακόμη παιδεραστές στα νοσοκομεία», είπε. «Μπορεί να μην φτάνουν τα 300 θύματα, αλλά το κάνουν. Όχι μόνο στα νοσοκομεία, αλλά και στα σχολεία, στα αθλητικά κέντρα».

Ο Γκουρλέ, δήλωσε ότι η μητέρα του, η οποία είναι γνωστή ως έμπορος ειδών μαναβικής, έλαβε ελάχιστα μηνύματα υποστήριξης από την τοπική κοινωνία.

«Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να αλλάξει», δήλωσε ο Γκουρλέ.

Χαίρεται που η δίκη τελείωσε και που οι δικηγόροι του Λε Σκουαρνέκ δήλωσαν ότι δεν θα ασκήσουν έφεση. «Δεν αισθάνομαι τίποτα απέναντί του», δήλωσε ο Γκουρλέ. «Σήμερα (Κυριακή) νιώθω ίσως λίγο οίκτο. Ίσως είναι ένα μικρό στοιχείο του συνδρόμου της Στοκχόλμης».