Υπαρξιακή κρίση για τα πανεπιστήμια από την επέλαση του ChatGPT
"Είναι μια καλά οργανωμένη βοήθεια"
Οι φοιτητές χρησιμοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη για να αντιγράφουν και οι καθηγητές δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις εξελίξεις. Αν η A.I. μπορεί να κάνει όλη την έρευνα και τη συγγραφή, ποιο είναι το νόημα ενός πτυχίου;
Ηταν Σεπτέμβριος του 2023 όταν ο δικηγόρος Ρις Πάλμερ έλαβε το πρώτο τηλεφώνημα από έναν πανικόβλητο φοιτητή, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε ένα chatbot Τεχνητής Νοημοσύνης για να αντιγράψει στην εργασία του. Ηταν το πρώτο από τα πολλά τηλεφωνήματα που ακολούθησαν. Πριν από λιγότερο από έναν χρόνο, το ChatGPT της Open A.I. είχε ήδη κυκλοφορήσει και οι φοιτητές το χρησιμοποιούσαν για να συνοψίσουν άρθρα περιοδικών και βιβλία. Ακόμα και για να γράφουν δοκίμια. «Από το πρώτο τηλεφώνημα σκέφτηκα αμέσως ότι επρόκειτο για ένα μεγάλο ζήτημα», λέει ο Πάλμερ από το γραφείο του στο Robertsons Solicitors στο Κάρντιφ, όπου ειδικεύεται στο Εκπαιδευτικό Δίκαιο. «Για τον συγκεκριμένο φοιτητή, το πανεπιστήμιο είχε χρησιμοποιήσει την ίδια την Τεχνητή Νοημοσύνη για να εντοπίσει τη λογοκλοπή.
Είδα τις πιθανές ατέλειες σε αυτό και προέβλεψα ότι ένα κύμα μαθητών θα αντιμετώπιζε παρόμοια προβλήματα». Καθώς η χρήση των chatbots γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη, αυτό που ξεκίνησε ως ασήμαντη πρόκληση έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη δοκιμασία για τα πανεπιστήμια. Αν ένας τεράστιος αριθμός μαθητών χρησιμοποιεί chatbots για να γράφει, να ερευνά, να προγραμματίζει και να σκέφτεται, ποιος είναι ο σκοπός της παραδοσιακής Εκπαίδευσης; Από εκείνη την πρώτη κλήση το 2023, ο Πάλμερ έχει χαράξει μια πορεία στην παροχή βοήθειας σε φοιτητές που κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν Τ.Ν. για να αντιγράψουν στα μαθήματά τους ή σε εξ αποστάσεως εξετάσεις. Ο ίδιος δήλωσε ότι οι περισσότεροι από τους φοιτητές απαλλάχθηκαν μετά την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων που αφορούν προσχέδια δοκιμίων, σημειώσεις αναθεώρησης και προηγούμενες εργασίες. «Η απάτη μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ένα… θηρίο από μόνο του», αναφέρει ο Πάλμερ. «Συχνά οι γονείς είναι αυτοί που τηλεφωνούν για λογαριασμό των παιδιών τους. Αισθάνονται ότι τα παιδιά τους δεν έλαβαν τη σωστή καθοδήγηση ή εκπαίδευση σχετικά με το πώς μπορούν ή δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν.». Σε άλλες περιπτώσεις ο Πάλμερ βοήθησε φοιτητές που παραδέχτηκαν ότι χρησιμοποίησαν Τ.Ν. να αποφύγουν την επιβολή κυρώσεων, υποστηρίζοντας ότι οι πολιτικές του πανεπιστημίου τους σχετικά με την Τ.Ν. ήταν ασαφείς ή ότι αντιμετώπιζαν δυσκολίες ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη ή άγχος. «Ερχονται στο γραφείο και λένε: “Τα έχω κάνει θάλασσα”», τόνισε. «Σε ορισμένες περιπτώσεις λαμβάνουμε μια επιστολή γενικού ιατρού ή μια έκθεση εμπειρογνώμονα που επιβεβαιώνει ότι η κρίση τους ήταν μειωμένη».
Αλλοι καθηγητές ήταν λιγότερο προσεκτικοί. Μια τριτοετής φοιτήτρια στην Οξφόρδη θυμάται ένα σεμινάριο στο οποίο μια συμφοιτήτριά της διάβαζε ένα δοκίμιο, που η πρώτη θεωρούσε ότι ήταν προφανώς προϊόν Τεχνητής Νοημοσύνης. «Το κατάλαβα αμέσως», λέει. «Υπήρχε κάτι στη σύνταξη, στον τρόπο που ήταν δομημένο και στον τρόπο που το διάβαζε». Η απάντηση του καθηγητή; «Είπε: “Πρόκειται για μια πολύ καλή εισαγωγή, ήταν πολύ καλά δομημένο και μου άρεσε η μεγάλη του ακρίβεια”. Καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν: “Πώς γίνεται να μη βλέπετε ότι αυτό είναι προϊόν του ChatGPT;”. Νομίζω ότι αυτό είναι ενδεχομένως ενδεικτικό του χάσματος γνώσεων στο θέμα αυτό». Ερευνα της εταιρείας φοιτητικών καταλυμάτων Yugo αποκαλύπτει ότι το 43% των φοιτητών πανεπιστημίων του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποιούν την Τ.Ν. για τη διόρθωση ακαδημαϊκών εργασιών, το 33% για να βοηθήσουν στη δομή των δοκιμίων και το 31% για την απλούστευση των πληροφοριών.
Μόνο το 2% των 2.255 φοιτητών δήλωσαν ότι το χρησιμοποίησαν για να αντιγράψουν στις εργασίες τους. Ωστόσο, δεν βλέπουν όλοι θετικά το λογισμικό. Η Κλαούντια, 20 ετών, η οποία σπουδάζει στον τομέα του περιβάλλοντος και των επιστημών υγείας, αισθάνεται μερικές φορές μειονεκτικά. Οπως χαρακτηριστικά δηλώνει: «Μερικές φορές απογοητεύομαι, για παράδειγμα στα μαθήματα των σύγχρονων γλωσσών, όταν ξέρω σίγουρα ότι έχω γράψει την εργασία μου από το μηδέν και έχω δουλέψει πολύ σκληρά για να το κάνω και μετά ακούω για άλλους φοιτητές που την έγραψαν απλώς χρησιμοποιώντας το ChatGPT και τελικά, στο τέλος της ημέρας, έχουν πολύ καλύτερο βαθμό». Οι μαθητές φοβούνται επίσης τις συνέπειες εάν τα chatbots τούς απογοητεύσουν. «Φοβάμαι μήπως κάνω λάθος και κατηγορηθώ για λογοκλοπή», λέει η 20χρονη Εύα, η οποία σπουδάζει στον τομέα της υγείας και του περιβάλλοντος στο University College του Λονδίνου. Αντ’ αυτού, εισάγει τις δικές της σημειώσεις αναθεώρησης στο ChatGPT και του ζητά να της κάνει ερωτήσεις, για να ελέγξει τις γνώσεις της. «Προφανώς είναι ενοχλητικό όταν ακούς: “Πήρα τον τάδε βαθμό”», αναφέρει. «Κι εσύ απαντάς: “Μα, χρησιμοποίησες το ChatGPT για να πάρεις αυτόν τον βαθμό”. [Ομως] αν οι άλλοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν. τώρα και να μη γνωρίζουν το περιεχόμενο του μαθήματος μετά, είναι δικό τους πρόβλημα».
Τα στοιχεία που έχουν ληφθεί από τους Times Higher Education καταδεικνύουν ότι οι περιπτώσεις παραπτωμάτων Τ.Ν. στα πανεπιστήμια του Russell Group αυξάνονται, καθώς η Τ.Ν. καθίσταται ευρέως διαδεδομένη. Στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, για παράδειγμα, υπήρξαν 92 περιπτώσεις ύποπτων παραπτωμάτων που σχετίζονται με την Τ.Ν. το 2023-24, για τις οποίες επιβλήθηκαν κυρώσεις σε 79 φοιτητές, σε σύγκριση με μόλις έξι ύποπτες περιπτώσεις και έξι κυρώσεις το 2022-23. Ωστόσο, ο Πάλμερ υποστηρίζει ότι πολλά πανεπιστήμια εξαρτώνται υπερβολικά από ένα λογισμικό Τ.Ν., όπως το Turnitin, το οποίο συγκρίνει τις εργασίες των φοιτητών με δισεκατομμύρια ιστοσελίδες, για να εντοπίζει πιθανές λογοκλοπές. Το Turnitin παρέχει μια «βαθμολογία ομοιότητας» - το ποσοστό του κειμένου που ταιριάζει με άλλες πηγές.
Η εταιρεία λογισμικού αναφέρει ότι τα αποτελέσματά της δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μεμονωμένα. «Το βάρος των αποδεικτικών στοιχείων πέφτει στο πανεπιστήμιο προκειμένου να αποφασίσει αν, βάσει των πιθανοτήτων, οι φοιτητές αντέγραψαν, αλλά αυτό το βάρος είναι αρκετά χαμηλό σε σύγκριση με μια ποινική υπόθεση», επισημαίνει ο Πάλμερ. Οπως πιστεύει, οι φοιτητές Βιοϊατρικής και Ιατρικής φαίνεται να είναι πιο ευάλωτοι σε κατηγορίες, επειδή συχνά απομνημονεύουν τεχνικούς ορισμούς και ιατρική ορολογία απευθείας από την Τ.Ν. Η περίπτωση του Αντριου Στάνφορντ καταδεικνύει πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό το πρόβλημα. Το 2023, ο 57χρονος Στάνφορντ κατηγορήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ ότι χρησιμοποίησε Τ.Ν. για να αντιγράψει στις εξετάσεις του πρώτου έτους. Ο ίδιος είχε πληρώσει 15.000 λίρες για να συμμετάσχει σε ένα εξ αποστάσεως μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στα εφαρμοσμένα οικονομικά (τράπεζες και χρηματοπιστωτικές αγορές) από το σπίτι του στην Ταϋλάνδη. Ωστόσο, εννέα μήνες μετά την απόκτηση του πτυχίου του κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε Τ.Ν. για να διατυπώσει τις απαντήσεις του στις εξετάσεις. Δεν είναι σαφές πώς το πανεπιστήμιο κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. Ο Στάνφορντ επέμεινε ότι οι εν λόγω παράγραφοι ήταν δικό του έργο. Αναζήτησε σε ευρέως διαδεδομένες εφαρμογές Τ.Ν. παρόμοιες φράσεις με τις δικές του και δεν βρήκε καμία, όπως επιμένει. Ωστόσο, δύο μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2023, του ανακοινώθηκε ότι είχε κριθεί ένοχος και ότι θα του αφαιρούνταν 10% από τους βαθμούς αξιολόγησης. «Δεν με νοιάζει καθόλου η αφαίρεση του 10%, αλλά η καταγραφή ακαδημαϊκού παραπτώματος», λέει ο Στάνφορντ, ο οποίος διδάσκει μαθηματικά και οικονομικά στην Ταϋλάνδη. «Ηταν πολύ, πολύ άσχημο για μένα, ενώ δεν είχα κάνει τίποτα κακό. Ενιωσα σαν να βρίσκομαι σε παρωδία δίκης».
Ο Στάνφορντ, ο οποίος θα ολοκληρώσει τα δυόμισι χρόνια του μεταπτυχιακού του στο Μπαθ φέτος, υπέβαλε την καταγγελία του στο Γραφείο του Ανεξάρτητου Δικαστή για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Τον περασμένο μήνα αθωώθηκε.
Oρισμένοι ακαδημαϊκοί πρότειναν ως λύση τις εξετάσεις υπό επιτήρηση και τις χειρόγραφες εργασίες. Ο Σέλντον δεν πιστεύει ότι η απάντηση βρίσκεται στη στροφή από τις εργασίες μαθημάτων σε περισσότερες εξετάσεις, επειδή οι εξετάσεις αυτές δεν παρέχουν επαρκώς ευρείες δεξιότητες ζωής. Αντ’ αυτού, υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα σεμινάρια, στα οποία οι φοιτητές ενθαρρύνονται να «σκέφτονται κριτικά και συνεργατικά». Ο καθηγητής Πολ Μπράντσο, επικεφαλής λέκτορας στη δημοσιογραφία δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ Σίτι, αναφέρει ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί «τεράστιο πρόβλημα» για τους καθηγητές που παραδοσιακά βασίζουν τις αξιολογήσεις τους στην ικανότητα των φοιτητών να απορροφούν κείμενο και στη συνέχεια να παρέχουν τις δικές τους ιδέες. Ωστόσο, πιστεύει ότι είναι ζωτικής σημασίας για τα πανεπιστήμια να διδάσκουν στους φοιτητές πώς να χρησιμοποιούν την Τ.Ν. με κριτική ματιά, μαθαίνοντας για τα οφέλη και τις ελλείψεις της, αντί να απαγορεύουν τη χρήση της. «Εχεις μια ομάδα μαθητών που δεν θα χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν. ούτε από ανάγκη», αναφέρει. «Το πρόβλημα γι’ αυτούς είναι ότι θα εισέλθουν σε μια αγορά εργασίας όπου θα χρειαστούν αυτές τις δεξιότητες.
Στη συνέχεια, υπάρχει μια άλλη ομάδα που τη χρησιμοποιεί, αλλά δεν το λέει σε κανέναν και δεν ξέρει πραγματικά τι κάνει». «Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια φρικτή κατάσταση, όπου πρέπει να προσαρμοστούμε άμεσα, και νομίζω ότι θα δείτε πολλά λάθη να γίνονται, τόσο από τους φοιτητές όσο και από τους καθηγητές και τις εταιρείες τεχνολογίας. Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα είτε να προωθήσει τη μάθηση είτε να την καταστρέψει».
Πρόσθετο ρεπορτάζ από την Amelia Gibbins
Είδα τις πιθανές ατέλειες σε αυτό και προέβλεψα ότι ένα κύμα μαθητών θα αντιμετώπιζε παρόμοια προβλήματα». Καθώς η χρήση των chatbots γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη, αυτό που ξεκίνησε ως ασήμαντη πρόκληση έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη δοκιμασία για τα πανεπιστήμια. Αν ένας τεράστιος αριθμός μαθητών χρησιμοποιεί chatbots για να γράφει, να ερευνά, να προγραμματίζει και να σκέφτεται, ποιος είναι ο σκοπός της παραδοσιακής Εκπαίδευσης; Από εκείνη την πρώτη κλήση το 2023, ο Πάλμερ έχει χαράξει μια πορεία στην παροχή βοήθειας σε φοιτητές που κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν Τ.Ν. για να αντιγράψουν στα μαθήματά τους ή σε εξ αποστάσεως εξετάσεις. Ο ίδιος δήλωσε ότι οι περισσότεροι από τους φοιτητές απαλλάχθηκαν μετά την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων που αφορούν προσχέδια δοκιμίων, σημειώσεις αναθεώρησης και προηγούμενες εργασίες. «Η απάτη μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ένα… θηρίο από μόνο του», αναφέρει ο Πάλμερ. «Συχνά οι γονείς είναι αυτοί που τηλεφωνούν για λογαριασμό των παιδιών τους. Αισθάνονται ότι τα παιδιά τους δεν έλαβαν τη σωστή καθοδήγηση ή εκπαίδευση σχετικά με το πώς μπορούν ή δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν.». Σε άλλες περιπτώσεις ο Πάλμερ βοήθησε φοιτητές που παραδέχτηκαν ότι χρησιμοποίησαν Τ.Ν. να αποφύγουν την επιβολή κυρώσεων, υποστηρίζοντας ότι οι πολιτικές του πανεπιστημίου τους σχετικά με την Τ.Ν. ήταν ασαφείς ή ότι αντιμετώπιζαν δυσκολίες ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη ή άγχος. «Ερχονται στο γραφείο και λένε: “Τα έχω κάνει θάλασσα”», τόνισε. «Σε ορισμένες περιπτώσεις λαμβάνουμε μια επιστολή γενικού ιατρού ή μια έκθεση εμπειρογνώμονα που επιβεβαιώνει ότι η κρίση τους ήταν μειωμένη».
«Είναι μια καλά οργανωμένη βοήθεια»
Ορισμένοι φοιτητές αναφέρουν ότι το ChatGPT είναι πλέον το πιο συνηθισμένο πρόγραμμα που εμφανίζεται στους φορητούς υπολογιστές των φοιτητών στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες. Για πολλούς, αποτελεί ήδη βασικό μέρος της καθημερινής ζωής. Ο 19χρονος Γκασπάρ Ρουφέν, τριτοετής φοιτητής Ιστορίας και Γερμανικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το χρησιμοποιεί καθημερινά για τα πάντα, από το να βρίσκει προτάσεις για βιβλία μέχρι να συνοψίζει μακροσκελή άρθρα, για να καταλάβει αν θα άξιζε να τα διαβάσει ολόκληρα. Για τα γλωσσικά του μαθήματα, η χρήση της Τ.Ν. είναι δικαιολογημένα πιο αμφιλεγόμενη. «Είχα μια καθηγήτρια στο δεύτερο έτος, σε ένα μάθημα μετάφρασης (Γερμανικά), και παρατήρησε ότι πολλές από τις μεταφράσεις είχαν δημιουργηθεί με Τ.Ν., οπότε αρνήθηκε να βαθμολογήσει οποιαδήποτε μετάφραση εκείνη την εβδομάδα και μας είπε να μην το ξανακάνουμε ποτέ», είπε.Αλλοι καθηγητές ήταν λιγότερο προσεκτικοί. Μια τριτοετής φοιτήτρια στην Οξφόρδη θυμάται ένα σεμινάριο στο οποίο μια συμφοιτήτριά της διάβαζε ένα δοκίμιο, που η πρώτη θεωρούσε ότι ήταν προφανώς προϊόν Τεχνητής Νοημοσύνης. «Το κατάλαβα αμέσως», λέει. «Υπήρχε κάτι στη σύνταξη, στον τρόπο που ήταν δομημένο και στον τρόπο που το διάβαζε». Η απάντηση του καθηγητή; «Είπε: “Πρόκειται για μια πολύ καλή εισαγωγή, ήταν πολύ καλά δομημένο και μου άρεσε η μεγάλη του ακρίβεια”. Καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν: “Πώς γίνεται να μη βλέπετε ότι αυτό είναι προϊόν του ChatGPT;”. Νομίζω ότι αυτό είναι ενδεχομένως ενδεικτικό του χάσματος γνώσεων στο θέμα αυτό». Ερευνα της εταιρείας φοιτητικών καταλυμάτων Yugo αποκαλύπτει ότι το 43% των φοιτητών πανεπιστημίων του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποιούν την Τ.Ν. για τη διόρθωση ακαδημαϊκών εργασιών, το 33% για να βοηθήσουν στη δομή των δοκιμίων και το 31% για την απλούστευση των πληροφοριών.
Μόνο το 2% των 2.255 φοιτητών δήλωσαν ότι το χρησιμοποίησαν για να αντιγράψουν στις εργασίες τους. Ωστόσο, δεν βλέπουν όλοι θετικά το λογισμικό. Η Κλαούντια, 20 ετών, η οποία σπουδάζει στον τομέα του περιβάλλοντος και των επιστημών υγείας, αισθάνεται μερικές φορές μειονεκτικά. Οπως χαρακτηριστικά δηλώνει: «Μερικές φορές απογοητεύομαι, για παράδειγμα στα μαθήματα των σύγχρονων γλωσσών, όταν ξέρω σίγουρα ότι έχω γράψει την εργασία μου από το μηδέν και έχω δουλέψει πολύ σκληρά για να το κάνω και μετά ακούω για άλλους φοιτητές που την έγραψαν απλώς χρησιμοποιώντας το ChatGPT και τελικά, στο τέλος της ημέρας, έχουν πολύ καλύτερο βαθμό». Οι μαθητές φοβούνται επίσης τις συνέπειες εάν τα chatbots τούς απογοητεύσουν. «Φοβάμαι μήπως κάνω λάθος και κατηγορηθώ για λογοκλοπή», λέει η 20χρονη Εύα, η οποία σπουδάζει στον τομέα της υγείας και του περιβάλλοντος στο University College του Λονδίνου. Αντ’ αυτού, εισάγει τις δικές της σημειώσεις αναθεώρησης στο ChatGPT και του ζητά να της κάνει ερωτήσεις, για να ελέγξει τις γνώσεις της. «Προφανώς είναι ενοχλητικό όταν ακούς: “Πήρα τον τάδε βαθμό”», αναφέρει. «Κι εσύ απαντάς: “Μα, χρησιμοποίησες το ChatGPT για να πάρεις αυτόν τον βαθμό”. [Ομως] αν οι άλλοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν. τώρα και να μη γνωρίζουν το περιεχόμενο του μαθήματος μετά, είναι δικό τους πρόβλημα».
Πώς πρέπει να ανταποκριθούν τα πανεπιστήμια
Τα πανεπιστήμια προσπαθούν, κάπως καθυστερημένα, να καταρτίσουν νέους κώδικες δεοντολογίας και να διευκρινίσουν πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η Τ.Ν. ανάλογα με το μάθημα, την ενότητα και την αξιολόγηση. Οι προσεγγίσεις ποικίλλουν σημαντικά. Πολλά πανεπιστήμια επιτρέπουν την Τεχνητή Νοημοσύνη για ερευνητικούς σκοπούς ή για βοήθεια στην ορθογραφία και τη γραμματική, ενώ άλλα την απαγορεύουν εντελώς. Οι ποινές για την παραβίαση των κανόνων μπορεί να κυμαίνονται από γραπτές προειδοποιήσεις έως αποβολή. «Τα πανεπιστήμια προσπαθούν να ελέγξουν μια κατάσταση, η οποία όμως έχει ήδη ξεφύγει», δήλωσε ένας επίκουρος καθηγητής σε πανεπιστήμιο του Russell Group. «Το πανεπιστήμιό μας μόλις τώρα αντιδρά στην Τ.Ν., θέτοντας πολιτικές, όπως για παράδειγμα σε ποιες εργασίες δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί». Υπάρχουν ορισμένα σημάδια ρομποτικής γραφής που ο καθηγητής εντοπίζει: «Αν βλέπω μια εργασία που είναι πολύ φλύαρη ή φορτωμένη με επίθετα, τείνω να γίνομαι καχύποπτος». Κάποιοι μαθητές σίγουρα γίνονται αντιληπτοί.Τα στοιχεία που έχουν ληφθεί από τους Times Higher Education καταδεικνύουν ότι οι περιπτώσεις παραπτωμάτων Τ.Ν. στα πανεπιστήμια του Russell Group αυξάνονται, καθώς η Τ.Ν. καθίσταται ευρέως διαδεδομένη. Στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, για παράδειγμα, υπήρξαν 92 περιπτώσεις ύποπτων παραπτωμάτων που σχετίζονται με την Τ.Ν. το 2023-24, για τις οποίες επιβλήθηκαν κυρώσεις σε 79 φοιτητές, σε σύγκριση με μόλις έξι ύποπτες περιπτώσεις και έξι κυρώσεις το 2022-23. Ωστόσο, ο Πάλμερ υποστηρίζει ότι πολλά πανεπιστήμια εξαρτώνται υπερβολικά από ένα λογισμικό Τ.Ν., όπως το Turnitin, το οποίο συγκρίνει τις εργασίες των φοιτητών με δισεκατομμύρια ιστοσελίδες, για να εντοπίζει πιθανές λογοκλοπές. Το Turnitin παρέχει μια «βαθμολογία ομοιότητας» - το ποσοστό του κειμένου που ταιριάζει με άλλες πηγές.
Η εταιρεία λογισμικού αναφέρει ότι τα αποτελέσματά της δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μεμονωμένα. «Το βάρος των αποδεικτικών στοιχείων πέφτει στο πανεπιστήμιο προκειμένου να αποφασίσει αν, βάσει των πιθανοτήτων, οι φοιτητές αντέγραψαν, αλλά αυτό το βάρος είναι αρκετά χαμηλό σε σύγκριση με μια ποινική υπόθεση», επισημαίνει ο Πάλμερ. Οπως πιστεύει, οι φοιτητές Βιοϊατρικής και Ιατρικής φαίνεται να είναι πιο ευάλωτοι σε κατηγορίες, επειδή συχνά απομνημονεύουν τεχνικούς ορισμούς και ιατρική ορολογία απευθείας από την Τ.Ν. Η περίπτωση του Αντριου Στάνφορντ καταδεικνύει πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό το πρόβλημα. Το 2023, ο 57χρονος Στάνφορντ κατηγορήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ ότι χρησιμοποίησε Τ.Ν. για να αντιγράψει στις εξετάσεις του πρώτου έτους. Ο ίδιος είχε πληρώσει 15.000 λίρες για να συμμετάσχει σε ένα εξ αποστάσεως μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στα εφαρμοσμένα οικονομικά (τράπεζες και χρηματοπιστωτικές αγορές) από το σπίτι του στην Ταϋλάνδη. Ωστόσο, εννέα μήνες μετά την απόκτηση του πτυχίου του κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε Τ.Ν. για να διατυπώσει τις απαντήσεις του στις εξετάσεις. Δεν είναι σαφές πώς το πανεπιστήμιο κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. Ο Στάνφορντ επέμεινε ότι οι εν λόγω παράγραφοι ήταν δικό του έργο. Αναζήτησε σε ευρέως διαδεδομένες εφαρμογές Τ.Ν. παρόμοιες φράσεις με τις δικές του και δεν βρήκε καμία, όπως επιμένει. Ωστόσο, δύο μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2023, του ανακοινώθηκε ότι είχε κριθεί ένοχος και ότι θα του αφαιρούνταν 10% από τους βαθμούς αξιολόγησης. «Δεν με νοιάζει καθόλου η αφαίρεση του 10%, αλλά η καταγραφή ακαδημαϊκού παραπτώματος», λέει ο Στάνφορντ, ο οποίος διδάσκει μαθηματικά και οικονομικά στην Ταϋλάνδη. «Ηταν πολύ, πολύ άσχημο για μένα, ενώ δεν είχα κάνει τίποτα κακό. Ενιωσα σαν να βρίσκομαι σε παρωδία δίκης».
Ο Στάνφορντ, ο οποίος θα ολοκληρώσει τα δυόμισι χρόνια του μεταπτυχιακού του στο Μπαθ φέτος, υπέβαλε την καταγγελία του στο Γραφείο του Ανεξάρτητου Δικαστή για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Τον περασμένο μήνα αθωώθηκε.
«Οι φοιτητές θα χρειαστούν αυτές τις δεξιότητες»
Το διακύβευμα για τους φοιτητές -και τα πανεπιστήμια- είναι τεράστιο. «Τα πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν μια υπαρξιακή κρίση», υποστηρίζει ο σερ Αντονι Σέλντον, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Μπάκιγχαμ. Ομως, αν τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν, θα μπορούσε να αποτελέσει και μια ευκαιρία για εξέλιξη. «Η Τ.Ν. θα μπορούσε να αποδειχθεί το καλύτερο πράγμα που συνέβη ποτέ στην Εκπαίδευση, αλλά μόνο αν ξεπεράσουμε τα μειονεκτήματα, και το πιο άμεσο μειονέκτημα είναι η απάτη», αναφέρει. «Η δημιουργική Τ.Ν. βελτιώνεται γρηγορότερα από το λογισμικό που χρησιμοποιείται για την ανίχνευσή της. Μπορεί να προσαρμοστεί στην προσωπικότητα των χρηστών, γεγονός που σημαίνει ότι ακόμα και ένας πολύ καλός καθηγητής θα δυσκολευτεί να την εντοπίσει. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι φοιτητές είναι έντιμοι, αλλά είναι πολύ δύσκολο, αν γνωρίζει κανείς ότι οι άλλοι κλέβουν, να μην το πράξει και ο ίδιος».Oρισμένοι ακαδημαϊκοί πρότειναν ως λύση τις εξετάσεις υπό επιτήρηση και τις χειρόγραφες εργασίες. Ο Σέλντον δεν πιστεύει ότι η απάντηση βρίσκεται στη στροφή από τις εργασίες μαθημάτων σε περισσότερες εξετάσεις, επειδή οι εξετάσεις αυτές δεν παρέχουν επαρκώς ευρείες δεξιότητες ζωής. Αντ’ αυτού, υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα σεμινάρια, στα οποία οι φοιτητές ενθαρρύνονται να «σκέφτονται κριτικά και συνεργατικά». Ο καθηγητής Πολ Μπράντσο, επικεφαλής λέκτορας στη δημοσιογραφία δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ Σίτι, αναφέρει ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί «τεράστιο πρόβλημα» για τους καθηγητές που παραδοσιακά βασίζουν τις αξιολογήσεις τους στην ικανότητα των φοιτητών να απορροφούν κείμενο και στη συνέχεια να παρέχουν τις δικές τους ιδέες. Ωστόσο, πιστεύει ότι είναι ζωτικής σημασίας για τα πανεπιστήμια να διδάσκουν στους φοιτητές πώς να χρησιμοποιούν την Τ.Ν. με κριτική ματιά, μαθαίνοντας για τα οφέλη και τις ελλείψεις της, αντί να απαγορεύουν τη χρήση της. «Εχεις μια ομάδα μαθητών που δεν θα χρησιμοποιήσουν την Τ.Ν. ούτε από ανάγκη», αναφέρει. «Το πρόβλημα γι’ αυτούς είναι ότι θα εισέλθουν σε μια αγορά εργασίας όπου θα χρειαστούν αυτές τις δεξιότητες.
Στη συνέχεια, υπάρχει μια άλλη ομάδα που τη χρησιμοποιεί, αλλά δεν το λέει σε κανέναν και δεν ξέρει πραγματικά τι κάνει». «Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια φρικτή κατάσταση, όπου πρέπει να προσαρμοστούμε άμεσα, και νομίζω ότι θα δείτε πολλά λάθη να γίνονται, τόσο από τους φοιτητές όσο και από τους καθηγητές και τις εταιρείες τεχνολογίας. Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα είτε να προωθήσει τη μάθηση είτε να την καταστρέψει».
Πρόσθετο ρεπορτάζ από την Amelia Gibbins
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing
