Bήμα προς βήμα το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί ένα χτύπημα των ΗΠΑ στο Ιράν

Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, στη μέση του Ινδικού Ωκεανού, τέσσερα βομβαρδιστικά B-2 Spirit Stealth απογειώνονται υπό την κάλυψη του σκότους, με προορισμό το Ιράν. Κάθε ένα από τα βομβαρδιστικά είναι ικανό να μεταφέρει δύο Massive Ordnance Penetrators (MOPs), οι οποίες είναι βόμβες μήκους 6 μέτρων και βάρους 13,6 τόνων που μπορούν να διαπεράσουν στρώματα βράχων και να καταστρέψουν υπόγεια καταφύγια.

Ποτέ δεν έχουν πυροδοτηθεί με θυμό. Το τεράστιο βάρος των βομβών σημαίνει ότι το ταξίδι από το Ντιέγκο Γκαρσία, μια κοινή βάση του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, θα μπορούσε να διαρκέσει περισσότερο από το προγραμματισμένο. Παρ' όλα αυτά, οι πιλότοι στοχεύουν να φτάσουν στις 3.30 π.μ. στον στόχο, δηλαδή στο Φορντόου, την πιο βαριά οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν. Με αυτόν τον τρόπο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο κατά του Ιράν.

Aντιπερισπασμοί και ενισχύσεις

Πριν φτάσει το «εναέριο ιππικό», οι ΗΠΑ είναι πιθανό να αναπτύξουν άλλα αεροσκάφη, πιθανώς F-35, που μπορούν να πλήξουν πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα, περιορίζοντας, ως εκ τούτου, τους πόρους που προορίζονται για τον πραγματικό στόχο. Στη συνέχεια, θα μπουν τα B-2, τα μόνα αεροσκάφη που έχουν πιστοποιηθεί για να μεταφέρουν τη βόμβα MOP, η οποία αναφέρεται επίσης ως GBU-57 και είναι σχεδιασμένη να διαπερνά έως και 60 μέτρα συμπαγούς βράχου.

Οι Ισραηλινοί πιθανόν να αναπτύξουν επίσης μια κυβερνοεπίθεση για να σαμποτάρουν τα στοιχεία διοίκησης και ελέγχου του ιρανικού στρατού. Οι αντιπερισπασμοί, με τη μορφή θερμοβολίδων ή αερόφυλλων, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να εκτρέψουν τα συστήματα αεράμυνας μακριά από τα αεριωθούμενα αεροσκάφη, στο πλαίσιο «μιας σειράς συντονισμένων πολύπλοκων γεγονότων για την εξουδετέρωση του εχθρού», σύμφωνα με μια βρετανική στρατιωτική πηγή.

Η καταστροφή των ιρανικών πυραυλικών αμυντικών συστημάτων από το Ισραήλ του επέτρεψε να κυριαρχήσει στον ουρανό, πράγμα που σημαίνει ότι τα B-2 και άλλα αεροσκάφη που θα αναπτυχθούν θα συναντήσουν πιθανώς ελάχιστη αντίσταση. Μόνο δύο από τα B-2 μπορεί να χρειαστούν, το καθένα ρίχνοντας δύο βόμβες, για να καταστρέψουν το Φορντόου. Τα άλλα δύο θα χρειαστούν για ενισχύσεις.

Η υπερβόμβα «BUNKER BUSTER»

Η MOP είναι η ισχυρότερη μη πυρηνική βόμβα στο αμερικανικό οπλοστάσιο, μια κατευθυνόμενη με ακρίβεια υπερβόμβα τύπου «bunker buster» (καταστροφέας καταφυγίων). Έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει στόχους που είναι θαμμένοι τόσο βαθιά, ώστε κανένα άλλο συμβατικό όπλο δεν θα μπορούσε να τους φτάσει. Αν και οι ακριβείς δυνατότητες της βόμβας είναι απόρρητες, η αρχική πρόσκρουση εκτιμάται ότι μπορεί να αποδώσει κινητική ενέργεια 900 μεγατζάουλ, περίπου ισοδύναμη με ένα πλήρως φορτωμένο Boeing 747 που προσκρούει σε εμπόδιο με ταχύτητα 270 χλμ/ώρα, με τη διαφορά ότι με τη βόμβα, η ενέργεια αυτή συγκεντρώνεται σε μια πολύ μικρή περιοχή.

Η έκρηξη αποσκοπεί στην κατάρρευση ή την παράλυση του στόχου. Το Φορντόου είναι θαμμένο έως και 100 μέτρα κάτω από ένα βουνό, προστατευμένο από σκυρόδεμα και χάλυβα. Ένα χτύπημα θα απαιτούσε τουλάχιστον δύο τέλεια ευθυγραμμισμένα χτυπήματα, πιθανόν και περισσότερα. Ο Φρεντ Φλιτζ, πρώην επικεφαλής προσωπικού του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και αναπληρωτής βοηθός του προέδρου Τραμπ το 2018, δήλωσε στο BBC ότι πιστεύει ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει κατά νου τρεις έως τέσσερις από τις βόμβες «bunker buster». Δεν θα χρειαζόταν η παρουσία στρατιωτών επί τόπου για να εκτιμήσουν τις ζημιές, είπε, επειδή το βουνό θα κατέρρεε. Επιπλέον, πρόσθεσε: «Η δόνηση του βουνού θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στις μηχανές φυγοκέντρισης που είναι πολύ ευαίσθητες και προσεκτικά ισορροπημένες. Δεν θα μείνει τίποτα από αυτό το βουνό».

Ο κίνδυνος από ραδιενεργά κατάλοιπα

Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις μπορεί να είναι έντονες, αλλά οι επιστήμονες βλέπουν μικρό κίνδυνο εκτεταμένης ραδιενεργού μόλυνσης. Εάν η εγκατάσταση χρησιμοποιεί φυσικό ουράνιο που δεν προέρχεται από πυρηνικό αντιδραστήρα, τα κύρια ραδιενεργά υλικά που υπάρχουν θα είναι διάφορες μορφές ουρανίου (U-238, U-235 και U-234), με δύο βραχύβια παραπροϊόντα: το θόριο-234 και το πρωτακτίνιο-234. Όλα βρίσκονται στο κατώτερο άκρο της κλίμακας ραδιενεργού κινδύνου, σύμφωνα με τον Μαρκ Φόρμαν, πυρηνικό χημικό στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers της Σουηδίας. Ωστόσο, θα υπάρξουν και άλλες, πιο σοβαρές χημικές απειλές.

Το Φορντόου πιστεύεται ότι λειτουργεί με ουράνιο με τη μορφή ενός αερίου που ονομάζεται εξαφθοριούχο ουράνιο. Εάν έρθει σε επαφή με νερό ή υγρό αέρα, σχηματίζει στερεά σωματίδια άλλων ενώσεων ουρανίου και επίσης υδροφθορικό οξύ.

«Το υδροφθορικό οξύ είναι εξαιρετικά επιβλαβές», δήλωσε ο Φόρμαν. Θα περάσει μέσα από το δέρμα και τους μαλακούς ιστούς. Η έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανακοπή. Σε συμπυκνωμένη μορφή προκαλεί εγκαύματα που καταστρέφουν τη σάρκα και τα οστά. Το εξαφθοριούχο ουράνιο είναι ένα βαρύ μόριο που είναι απίθανο να ταξιδέψει μακριά, ειδικά αν το εργοστάσιο είναι θαμμένο μαζί με εκατομμύρια τόνους βράχων. Αυτό υποδηλώνει ότι οι κίνδυνοι θα είναι τοπικοί.

Ετοιμοί για αντίποινα;

Εάν το Ιράν αντιδράσει, οι ΗΠΑ θα είναι προετοιμασμένες. Σε λιγότερο από μία εβδομάδα, το αεροπλανοφόρο USS Nimitz, συνοδευόμενο από εννέα μοίρες αεροσκαφών και πέντε αντιτορπιλικά, θα φθάσει στην περιοχή, όπου θα ενωθεί με την ομάδα μάχης του αεροπλανοφόρου USS Carl Vinson. «Εάν η Αμερική το κάνει αυτό [χρησιμοποιήσει τα B-2] και το Ιράν επιτεθεί, τότε είναι που χρειάζεται μια κουβέρτα «ασφαλείας», η οποία εγγυάται ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων στην περιοχή καλύπτονται από μια τεράστια δύναμη πυρός στην περιοχή», δήλωσε μια βρετανική στρατιωτική πηγή.

Η κλίμακα της ναυτικής παρουσίας της Αμερικής είναι τεράστια. Η δύναμη πυρός της θα μπορούσε να ενισχυθεί από τα 14 αεροσκάφη τύπου Typhoon της Βρετανίας στη βάση Ακρωτηρίου στην Κύπρο, την οποία οι ΗΠΑ μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως βάση για τον ανεφοδιασμό αεροσκαφών. Οι αμερικανικές βάσεις και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, όπου σταθμεύουν 40.000 στρατιωτικοί, είναι πιθανότατα στόχοι αντιποίνων. Ίσως η πιο σημαντική βάση βρίσκεται στο Κατάρ, όπου εδρεύει το περιφερειακό στρατηγείο της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, υπεύθυνο για τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, την κεντρική Ασία και τμήματα της νότιας Ασίας. Ζωτικής σημασίας είναι επίσης μια βάση στο Μπαχρέιν, όπου βρίσκεται ο πέμπτος στόλος του αμερικανικού ναυτικού.

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν 100 Βρετανοί στρατιώτες στο Ιράκ, μαζί με Αμερικανούς, οι οποίοι κινδυνεύουν να γίνουν στόχος εκπροσώπων που έχουν την υποστήριξη του Ιράν επί του εδάφους. Αυτή είναι η πιθανή αντίδραση για την οποία οι Βρετανοί ανησυχούν περισσότερο.

Η αμερικανική εμπλοκή στη Συρία έχει επίσης αυξηθεί μετά την κατάρρευση του φιλικού προς την Τεχεράνη καθεστώτος Άσαντ τον Δεκέμβριο. Περίπου 1.000 στρατιώτες των ΗΠΑ βρίσκονται στη χώρα, κυρίως για να επιχειρήσουν κατά των υπολειμμάτων του Isis. Επιπλέον, οι στρατιωτικοί σχεδιαστές της Τεχεράνης μπορεί να εξετάσουν στόχους στην Ιορδανία, η οποία στο παρελθόν έχει συμβάλει στην κατάρριψη ιρανικών πυραύλων με στόχο το Ισραήλ.