Η υπουργός Παιδείας της Γερμανίας, Καρίν Πρίεν, προκάλεσε εθνική συζήτηση με την πρόταση να τεθεί όριο στο ποσοστό των μαθητών με μεταναστευτικό υπόβαθρο σε κάθε τάξη, στο 30 ή 40 τοις εκατό. Μετά από χρόνια φθίνουσας επίδοσης στις διεθνείς εξετάσεις για την ανάγνωση, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, η προσοχή έχει στραφεί στον αυξανόμενο αριθμό παιδιών από οικογένειες μεταναστών που δεν μπορούν να μιλήσουν άπταιστα γερμανικά όταν ξεκινούν το δημοτικό σχολείο.

Σχεδόν το ένα τρίτο των μαθητών στα γερμανικά σχολεία είναι μετανάστες ή παιδιά μεταναστών, αλλά στο Βερολίνο, στο Αμβούργο και σε ορισμένες άλλες περιοχές της χώρας, το ποσοστό ξεπερνά το 50%. Μελέτες υποδεικνύουν ότι περίπου ένα στα πέντε παιδιά ξεκινούν το δημοτικό σχολείο με τόσο χαμηλό επίπεδο γνώσης γερμανικών, που δεν μπορούν να κατανοήσουν όσα λέει ο δάσκαλος. Αυτό αποτελεί πηγή απογοήτευσης για τους εκπαιδευτικούς και τους ειδικούς της εκπαίδευσης, που επισημαίνουν πως η ανάγκη για επιπλέον μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας επιβραδύνει τη συνολική πρόοδο της τάξης. Η κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Φρίντριχ Μερτς σχεδιάζει καθολικά τεστ γλωσσικών δεξιοτήτων για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, βασισμένα σε ένα μοντέλο που δοκιμάζεται στη Βαυαρία. Η Πρίεν, μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης του Μερτς, δήλωσε ότι είναι «πιθανό» η Γερμανία να προχωρήσει περαιτέρω και να περιορίσει τον αριθμό των μαθητών από οικογένειες μεταναστών ανά τάξη. Σε ερώτηση σχετικά με την ιδέα αυτή, ενώ έψηνε λουκάνικα στην εκπομπή της Welt TV, Grilling Politicians with Γιαν Φιλίπ Μπούργκαρντ, η Πρίεν δήλωσε ότι πρόκειται για ένα από τα διάφορα μοντέλα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. «Χωρίς γνώση της γερμανικής γλώσσας από την αρχή, δεν έχετε σχεδόν καμία πιθανότητα επιτυχούς εκπαίδευσης», ανέφερε.

Στοιχεία από το πρόγραμμα για τη διεθνή αξιολόγηση των μαθητών (Pisa) κατέδειξαν ότι μέχρι το τέλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όταν τα παιδιά στη Γερμανία ηλικίας εννέα ή δέκα ετών διαχωρίζονται σε τάξεις, εκείνα με γονείς που γεννήθηκαν στο εξωτερικό είχαν την τάση να πετυχαίνουν πολύ χειρότερες επιδόσεις από εκείνα που προέρχονταν από ντόπιες οικογένειες. Οι βαθμολογίες ανάγνωσης για τα παιδιά πρώτης γενιάς μεταναστών ήταν περίπου 20 τοις εκατό χαμηλότερες από εκείνες των παιδιών με γονείς γεννημένους στη Γερμανία.

Η Πρίεν παραδέχθηκε ότι θα ήταν δύσκολο να εφαρμοστεί ένα ανώτατο όριο ποσοστού και θα αφορούσε αυστηρά τα 16 ομόσπονδα κρατίδια της χώρας, δεδομένου ότι η εκπαιδευτική πολιτική είναι σε μεγάλο βαθμό αποκεντρωμένη. Η κριτική που ακολούθησε ήταν τόσο έντονη που μια εκπρόσωπος του υπουργείου της Πρίεν αισθάνθηκε υποχρεωμένη να διευκρινίσει ότι η πολιτικός απλώς περιέγραψε το όριο ως ένα από τα πιθανά μοντέλα.

Η Πρίεν υποστηρίχθηκε από τον Αντρέας Σλάιχερ, τον Γερμανό στατιστικολόγο που ίδρυσε και εξακολουθεί να διευθύνει τις μελέτες Pisa του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. «Γνωρίζουμε από τις συγκριτικές μας μελέτες ότι η συγκέντρωση παιδιών με μεταναστευτικό υπόβαθρο είναι ένας πολύ καθοριστικός παράγοντας για τις σχολικές επιδόσεις», δήλωσε ο Σλάιχερ. «Αυτό σημαίνει ότι τα εκπαιδευτικά συστήματα που κατανέμουν ισότιμα τα παιδιά με μεταναστευτικό υπόβαθρο έχουν ένα πολύ ισχυρό πλεονέκτημα». Ο εταίρος του συνασπισμού του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) της Πρίεν αντιδρούσε στην πρόταση αυτή. Η Τζασμίνα Χόστερτ, εκπρόσωπος του κόμματος για θέματα παιδείας στο Bundestag, δήλωσε ότι απορρίπτει «κατηγορηματικά» την ιδέα να χωρίζονται οι τάξεις με βάση «ανοησίες κριτήρια».