EnΗ εναντίωση στην ψήφο των 16άρηδων θα κοστίσει ακριβά στους Συντηρητικούς
Διχασμένοι οι 16χρονοι
Αν η Δεξιά αποφασίσει να αντιταχθεί στην ψήφο των 16χρονων, σίγουρα δεν θα έχει έλλειψη επιχειρημάτων
Πίστευα πολλά ανόητα πράγματα όταν ήμουν 16 ετών. Και ένα από αυτά ήταν ότι οι ψηφοφόροι ήταν τόσο πολιτικά ενεργοί όσο κι εγώ. Έπρεπε να είχα καταλάβει ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Ήμουν ο μόνος στην τάξη μου που διάβαζε τον «Economist» κάθε εβδομάδα. Και όταν, σε ηλικία 11 ετών, διόρθωσα τον καθηγητή μου στα γαλλικά σχετικά με κάποια λεπτομέρεια της καριέρας του Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν, ένιωσα ότι ακόμα κι εκείνος με θεωρούσε περίεργο.
Όμως, δεν το είχα συνειδητοποιήσει πλήρως μέχρι που ξεκίνησα να κάνω μια προεκλογική εκστρατεία. Συνειδητοποίησα πως υπήρχαν πολλοί ψηφοφόροι που δεν ήξεραν ότι οι Τόρις και οι Συντηρητικοί είναι το ίδιο κόμμα, ποιος είναι ο υπουργός Εσωτερικών ή τι σημαίνει ο πληθωρισμός. Επομένως, όταν ήμουν 16 ετών, ίσως να θεωρούσα πειστικό το επιχείρημα ότι η ηλικία ψήφου δεν πρέπει να μειωθεί, διότι οι νέοι ψηφοφόροι δεν διαθέτουν επαρκή ενημέρωση.
Τώρα, σίγουρα, δεν το πιστεύω. Αν γινόταν υποχρεωτική μια εξέταση πολιτικής παιδείας πριν επιτραπεί στους πολίτες να ψηφίσουν, ας πούμε απλώς ότι ο αντίκτυπος στον αριθμό των ψηφοφόρων θα ήταν ανησυχητικός και η ηλικιακή κατανομή των ψηφοφόρων που θα αποκλείονταν θα ήταν πολύ μεγάλη. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι είναι αδύνατο να σκεφτούμε ισχυρά επιχειρήματα κατά της πρότασης της κυβέρνησης για την επέκταση του δικαιώματος δικαιόχρησης. Υπάρχει, για παράδειγμα, η πρακτική αντίρρηση ότι θα προστεθούν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο οικονομικά εξαρτώμενοι στο εκλογικό σώμα, σε μια εποχή που οι προσπάθειες των εργαζομένων κινδυνεύουν να υπονομευθούν από τις απαιτήσεις που τους επιβάλλονται. Και αυτό συνδέεται με το πιο αφηρημένο επιχείρημα ότι η ψήφος είναι ένα δικαίωμα που ανήκει σε όσους έχουν την εμπειρία και τις ευθύνες της πλήρους ιθαγένειας, οι οποίες δεν ισχύουν για όλους όσοι είναι κάτω των 18 ετών.
Συνεπώς, αν η Δεξιά αποφασίσει να αντιταχθεί στην ψήφο των 16χρονων, σίγουρα δεν θα έχει έλλειψη επιχειρημάτων. Ούτε θα στερείται δημόσιας υποστήριξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η μεταρρύθμιση είναι κακή ιδέα και ακόμα και εκείνοι που έχουν δικαίωμα ψήφου είναι σχεδόν διχασμένοι ως προς το θέμα αυτό.
Ωστόσο, πιστεύω ότι οτιδήποτε πέρα από μια συμβολική αντίθεση θα ήταν ανεπιθύμητο. Ας ξεκινήσουμε με αυτό. Η αλλαγή θα συμβεί και η αντιπολίτευση δεν μπορεί να τη σταματήσει. Το Εργατικό Κόμμα κατέχει μεγάλη πλειοψηφία και αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που διχάζει σοβαρά το κόμμα. Και όταν αυτό συμβεί, δεν θα μπορεί να αναιρεθεί. Το επιχείρημα ότι οι Εργατικοί χειραγωγούν τις μελλοντικές εκλογές δεν θα κερδίσει τους ψηφοφόρους. Πρώτον, οι ψηφοφόροι δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το τι αλλάζει ή δεν αλλάζει τα εκλογικά αποτελέσματα.
Στην καλύτερη περίπτωση, η συζήτηση θα προκαλέσει αδιαφορία, με τους ψηφοφόρους να ενοχλούνται ελαφρώς, αλλά να μην εκπλήσσονται που το Εργατικό Κόμμα αφιερώνει χρόνο σε αυτό το θέμα, αντί σε θέματα που βελτιώνουν πιο άμεσα τη ζωή τους. Δεύτερον, το επιχείρημα της νοθείας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν και το Εργατικό Κόμμα μπορεί να ελπίζει ότι αυτή η αλλαγή θα βοηθήσει το κόμμα, δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει αυτό το αποτέλεσμα.
Λαμβάνοντας υπόψη την προσέλευση στις κάλπες, η νέα ομάδα ψηφοφόρων θα αντιπροσωπεύει περίπου το 2% του εκλογικού σώματος. Αν αυτό το ποσοστό είχε κατανεμηθεί μεταξύ των κομμάτων, δεν θα είχε επηρεάσει ιδιαίτερα το Εργατικό Κόμμα στις τελευταίες εκλογές. Η εταιρεία δημοσκοπήσεων «More in Common» εξέτασε τον αντίκτυπο που θα είχαν οι νέοι ψηφοφόροι στα αποτελέσματα του 2024, χρησιμοποιώντας την απλή, αλλά εύλογη υπόθεση ότι οι 16χρονοι και 17χρονοι θα είχαν ψηφίσει με τον ίδιο τρόπο όπως η ομάδα των 18-24 ετών. Οι Εργατικοί μετακινήθηκαν από το 34,6% στο 34,8%, οι Συντηρητικοί από το 24,4% στο 24%, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες από το 12,6% στο 12,5%, ενώ το κόμμα Reform παρέμεινε σταθερό. Αυτά τα στοιχεία, βέβαια, αφορούν το παρελθόν. Τι γίνεται, όμως, με το μέλλον; Οι νέοι δεν υποστηρίζουν αξιόπιστα αριστερά κόμματα ή θέσεις.
Αντιθέτως, τείνουν να έχουν πιο ριζοσπαστικές απόψεις, που όμως δεν αποκλείεται να είναι και δεξιές. Οι νέοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, αποτελούσαν πάντα την ομάδα που υποστήριζε περισσότερο τον πόλεμο του Βιετνάμ, παρόλο που αυτοί έπρεπε να πολεμήσουν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τείνουν να είναι πιο συμπαθείς στις βίαιες λύσεις. Στη Γερμανία οι νέοι αύξησαν τα ποσοστά της Σοσιαλιστικής Αριστεράς, αλλά και του δεξιού AfD. Είναι πολύ πιθανό να φανταστεί κανείς τους νέους στη Βρετανία να χωρίζονται με βάση το φύλο, με τους νέους άνδρες να τείνουν προς το Reform και τις νέες γυναίκες προς τον Τζέρεμι Κόρμπιν ή τους Πράσινους.
Αν οι Εργατικοί θεωρούν ότι πρόκειται για μια κίνηση νοθείας των εκλογών, τότε είναι πολύ πιθανό να απογοητευτούν. Πράγματι, στον βαθμό που οι νέοι ψηφοφόροι μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών, αυτή η επιρροή θα μπορούσε να ασκηθεί μέσω εκστρατειών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που ευνοούν τους επαναστάτες που επιδιώκουν την ανατροπή των μελών της κυβέρνησης. Έτσι, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η αντιπολίτευση θα μπορούσε να σταματήσει αυτή την αλλαγή, κάτι που δεν μπορεί να κάνει, οι αντίπαλοι δεν θα στερούσαν από το Εργατικό Κόμμα ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Ή, στην πραγματικότητα, κανένα πλεονέκτημα. Και γι' αυτό το ανύπαρκτο κέρδος οι αντίπαλοι θα μπορούσαν κάλλιστα να πληρώσουν ένα μακροπρόθεσμο κόστος. Είναι αλήθεια ότι οι 16χρονοι μπορεί τώρα να είναι διχασμένοι σχετικά με το δικαίωμα ψήφου.
Όμως, δεν νομίζω ότι θα νιώθουν έτσι για πάντα, ούτε ότι θα είναι για πάντα 16 χρόνων. Οι Συντηρητικοί ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου για τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), επειδή οι γιατροί, μέσω της Βρετανικής Ιατρικής Ένωσης, ήταν αντίθετοι σε αυτό. Ακόμα και δεκαετίες μετά, εξακολουθούν να υποφέρουν πολιτικά για αυτόν τον λόγο, ενώ οι γιατροί έχουν προ πολλού αλλάξει πλευρά. Μόλις η ψήφος στα 16 αρχίσει να θεωρείται αυτονόητη, οι μελλοντικές γενιές θα εξακολουθούν να ενημερώνονται για όσους αντιτάχθηκαν σε αυτήν και αυτό θα παραμένει μόνιμο εμπόδιο στο να κερδηθούν οι ψήφοι αυτής της πιο κρίσιμης ομάδας - αυτών που ψηφίζουν πρώτη φορά. Οι άνθρωποι παραμένουν αξιοσημείωτα πιστοί στην πρώτη τους πολιτική ταυτότητα. Μια πολύ καλύτερη αντίδραση στην προσθήκη αυτής της νέας ομάδας στους εκλογικούς καταλόγους είναι η εξεύρεση του καλύτερου τρόπου για την εξυπηρέτησή της.
Ο λόγος για τον οποίο ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έδωσε τόσο μεγάλη προσοχή στο δικαίωμα ψήφου των Αφροαμερικανών είναι ότι, ορθώς, πίστευε ότι, μόλις αποκτούσαν την ψήφο, οι πολιτικοί θα έδιναν προσοχή σε όλα τα άλλα μειονεκτήματα που υφίσταντο. Το ίδιο θα ήταν καλό να συμβεί και με τους νέους ψηφοφόρους.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν με συνέπεια πόσο πολύ δελεάζονται οι νέοι σήμερα από τη δικτατορία, τη στρατιωτική διακυβέρνηση και την ανατροπή της κοινωνικής τάξης. Η απλή παροχή ψήφου στους 16χρονους δεν θα το αλλάξει αυτό. Ωστόσο, η επέκταση του εκλογικού δικαιώματος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρόσθετο κίνητρο για τους πολιτικούς να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των νέων με την ίδια επιμέλεια με την οποία εξυπηρετούν σήμερα τα συμφέροντα των συνταξιούχων. Και η κίνηση αυτή θα μπορούσε να φέρει θετικά αποτελέσματα. Στο μέλλον, οι πολιτικοί θα επισκέπτονται τα σχολεία για να προωθήσουν την εικόνα τους και τα κόμματά τους και θα χρειάζεται να έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.
Ως εκ τούτου, θα ενταθεί ο ανταγωνισμός σε θέματα όπως τα δίδακτρα, η κλιματική αλλαγή, οι ευκαιρίες απασχόλησης, η στέγαση και ο δημόσιος δανεισμός, καθώς και σε κάθε είδους άλλους τρόπους εξυπηρέτησης των συμφερόντων αυτών των νέων ψηφοφόρων. Αξίζει να αφιερώσουμε χρόνο και ενέργεια σε αυτό το θέμα, αντί να αντιδρούμε σε μια αλλαγή που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Το να επιμένει κανείς σε μια άκαμπτη αντίσταση φαίνεται απολύτως ανούσιο. Τουλάχιστον, έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Άλλωστε, δεν είμαι πλέον 16 ετών.
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing
Όμως, δεν το είχα συνειδητοποιήσει πλήρως μέχρι που ξεκίνησα να κάνω μια προεκλογική εκστρατεία. Συνειδητοποίησα πως υπήρχαν πολλοί ψηφοφόροι που δεν ήξεραν ότι οι Τόρις και οι Συντηρητικοί είναι το ίδιο κόμμα, ποιος είναι ο υπουργός Εσωτερικών ή τι σημαίνει ο πληθωρισμός. Επομένως, όταν ήμουν 16 ετών, ίσως να θεωρούσα πειστικό το επιχείρημα ότι η ηλικία ψήφου δεν πρέπει να μειωθεί, διότι οι νέοι ψηφοφόροι δεν διαθέτουν επαρκή ενημέρωση.
Τώρα, σίγουρα, δεν το πιστεύω. Αν γινόταν υποχρεωτική μια εξέταση πολιτικής παιδείας πριν επιτραπεί στους πολίτες να ψηφίσουν, ας πούμε απλώς ότι ο αντίκτυπος στον αριθμό των ψηφοφόρων θα ήταν ανησυχητικός και η ηλικιακή κατανομή των ψηφοφόρων που θα αποκλείονταν θα ήταν πολύ μεγάλη. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι είναι αδύνατο να σκεφτούμε ισχυρά επιχειρήματα κατά της πρότασης της κυβέρνησης για την επέκταση του δικαιώματος δικαιόχρησης. Υπάρχει, για παράδειγμα, η πρακτική αντίρρηση ότι θα προστεθούν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο οικονομικά εξαρτώμενοι στο εκλογικό σώμα, σε μια εποχή που οι προσπάθειες των εργαζομένων κινδυνεύουν να υπονομευθούν από τις απαιτήσεις που τους επιβάλλονται. Και αυτό συνδέεται με το πιο αφηρημένο επιχείρημα ότι η ψήφος είναι ένα δικαίωμα που ανήκει σε όσους έχουν την εμπειρία και τις ευθύνες της πλήρους ιθαγένειας, οι οποίες δεν ισχύουν για όλους όσοι είναι κάτω των 18 ετών.
Συνεπώς, αν η Δεξιά αποφασίσει να αντιταχθεί στην ψήφο των 16χρονων, σίγουρα δεν θα έχει έλλειψη επιχειρημάτων. Ούτε θα στερείται δημόσιας υποστήριξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η μεταρρύθμιση είναι κακή ιδέα και ακόμα και εκείνοι που έχουν δικαίωμα ψήφου είναι σχεδόν διχασμένοι ως προς το θέμα αυτό.
Ωστόσο, πιστεύω ότι οτιδήποτε πέρα από μια συμβολική αντίθεση θα ήταν ανεπιθύμητο. Ας ξεκινήσουμε με αυτό. Η αλλαγή θα συμβεί και η αντιπολίτευση δεν μπορεί να τη σταματήσει. Το Εργατικό Κόμμα κατέχει μεγάλη πλειοψηφία και αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που διχάζει σοβαρά το κόμμα. Και όταν αυτό συμβεί, δεν θα μπορεί να αναιρεθεί. Το επιχείρημα ότι οι Εργατικοί χειραγωγούν τις μελλοντικές εκλογές δεν θα κερδίσει τους ψηφοφόρους. Πρώτον, οι ψηφοφόροι δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το τι αλλάζει ή δεν αλλάζει τα εκλογικά αποτελέσματα.
Στην καλύτερη περίπτωση, η συζήτηση θα προκαλέσει αδιαφορία, με τους ψηφοφόρους να ενοχλούνται ελαφρώς, αλλά να μην εκπλήσσονται που το Εργατικό Κόμμα αφιερώνει χρόνο σε αυτό το θέμα, αντί σε θέματα που βελτιώνουν πιο άμεσα τη ζωή τους. Δεύτερον, το επιχείρημα της νοθείας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν και το Εργατικό Κόμμα μπορεί να ελπίζει ότι αυτή η αλλαγή θα βοηθήσει το κόμμα, δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει αυτό το αποτέλεσμα.
Λαμβάνοντας υπόψη την προσέλευση στις κάλπες, η νέα ομάδα ψηφοφόρων θα αντιπροσωπεύει περίπου το 2% του εκλογικού σώματος. Αν αυτό το ποσοστό είχε κατανεμηθεί μεταξύ των κομμάτων, δεν θα είχε επηρεάσει ιδιαίτερα το Εργατικό Κόμμα στις τελευταίες εκλογές. Η εταιρεία δημοσκοπήσεων «More in Common» εξέτασε τον αντίκτυπο που θα είχαν οι νέοι ψηφοφόροι στα αποτελέσματα του 2024, χρησιμοποιώντας την απλή, αλλά εύλογη υπόθεση ότι οι 16χρονοι και 17χρονοι θα είχαν ψηφίσει με τον ίδιο τρόπο όπως η ομάδα των 18-24 ετών. Οι Εργατικοί μετακινήθηκαν από το 34,6% στο 34,8%, οι Συντηρητικοί από το 24,4% στο 24%, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες από το 12,6% στο 12,5%, ενώ το κόμμα Reform παρέμεινε σταθερό. Αυτά τα στοιχεία, βέβαια, αφορούν το παρελθόν. Τι γίνεται, όμως, με το μέλλον; Οι νέοι δεν υποστηρίζουν αξιόπιστα αριστερά κόμματα ή θέσεις.
Αντιθέτως, τείνουν να έχουν πιο ριζοσπαστικές απόψεις, που όμως δεν αποκλείεται να είναι και δεξιές. Οι νέοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, αποτελούσαν πάντα την ομάδα που υποστήριζε περισσότερο τον πόλεμο του Βιετνάμ, παρόλο που αυτοί έπρεπε να πολεμήσουν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τείνουν να είναι πιο συμπαθείς στις βίαιες λύσεις. Στη Γερμανία οι νέοι αύξησαν τα ποσοστά της Σοσιαλιστικής Αριστεράς, αλλά και του δεξιού AfD. Είναι πολύ πιθανό να φανταστεί κανείς τους νέους στη Βρετανία να χωρίζονται με βάση το φύλο, με τους νέους άνδρες να τείνουν προς το Reform και τις νέες γυναίκες προς τον Τζέρεμι Κόρμπιν ή τους Πράσινους.
Αν οι Εργατικοί θεωρούν ότι πρόκειται για μια κίνηση νοθείας των εκλογών, τότε είναι πολύ πιθανό να απογοητευτούν. Πράγματι, στον βαθμό που οι νέοι ψηφοφόροι μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών, αυτή η επιρροή θα μπορούσε να ασκηθεί μέσω εκστρατειών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που ευνοούν τους επαναστάτες που επιδιώκουν την ανατροπή των μελών της κυβέρνησης. Έτσι, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η αντιπολίτευση θα μπορούσε να σταματήσει αυτή την αλλαγή, κάτι που δεν μπορεί να κάνει, οι αντίπαλοι δεν θα στερούσαν από το Εργατικό Κόμμα ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Ή, στην πραγματικότητα, κανένα πλεονέκτημα. Και γι' αυτό το ανύπαρκτο κέρδος οι αντίπαλοι θα μπορούσαν κάλλιστα να πληρώσουν ένα μακροπρόθεσμο κόστος. Είναι αλήθεια ότι οι 16χρονοι μπορεί τώρα να είναι διχασμένοι σχετικά με το δικαίωμα ψήφου.
Όμως, δεν νομίζω ότι θα νιώθουν έτσι για πάντα, ούτε ότι θα είναι για πάντα 16 χρόνων. Οι Συντηρητικοί ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου για τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS), επειδή οι γιατροί, μέσω της Βρετανικής Ιατρικής Ένωσης, ήταν αντίθετοι σε αυτό. Ακόμα και δεκαετίες μετά, εξακολουθούν να υποφέρουν πολιτικά για αυτόν τον λόγο, ενώ οι γιατροί έχουν προ πολλού αλλάξει πλευρά. Μόλις η ψήφος στα 16 αρχίσει να θεωρείται αυτονόητη, οι μελλοντικές γενιές θα εξακολουθούν να ενημερώνονται για όσους αντιτάχθηκαν σε αυτήν και αυτό θα παραμένει μόνιμο εμπόδιο στο να κερδηθούν οι ψήφοι αυτής της πιο κρίσιμης ομάδας - αυτών που ψηφίζουν πρώτη φορά. Οι άνθρωποι παραμένουν αξιοσημείωτα πιστοί στην πρώτη τους πολιτική ταυτότητα. Μια πολύ καλύτερη αντίδραση στην προσθήκη αυτής της νέας ομάδας στους εκλογικούς καταλόγους είναι η εξεύρεση του καλύτερου τρόπου για την εξυπηρέτησή της.
Ο λόγος για τον οποίο ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έδωσε τόσο μεγάλη προσοχή στο δικαίωμα ψήφου των Αφροαμερικανών είναι ότι, ορθώς, πίστευε ότι, μόλις αποκτούσαν την ψήφο, οι πολιτικοί θα έδιναν προσοχή σε όλα τα άλλα μειονεκτήματα που υφίσταντο. Το ίδιο θα ήταν καλό να συμβεί και με τους νέους ψηφοφόρους.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν με συνέπεια πόσο πολύ δελεάζονται οι νέοι σήμερα από τη δικτατορία, τη στρατιωτική διακυβέρνηση και την ανατροπή της κοινωνικής τάξης. Η απλή παροχή ψήφου στους 16χρονους δεν θα το αλλάξει αυτό. Ωστόσο, η επέκταση του εκλογικού δικαιώματος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρόσθετο κίνητρο για τους πολιτικούς να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των νέων με την ίδια επιμέλεια με την οποία εξυπηρετούν σήμερα τα συμφέροντα των συνταξιούχων. Και η κίνηση αυτή θα μπορούσε να φέρει θετικά αποτελέσματα. Στο μέλλον, οι πολιτικοί θα επισκέπτονται τα σχολεία για να προωθήσουν την εικόνα τους και τα κόμματά τους και θα χρειάζεται να έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.
Ως εκ τούτου, θα ενταθεί ο ανταγωνισμός σε θέματα όπως τα δίδακτρα, η κλιματική αλλαγή, οι ευκαιρίες απασχόλησης, η στέγαση και ο δημόσιος δανεισμός, καθώς και σε κάθε είδους άλλους τρόπους εξυπηρέτησης των συμφερόντων αυτών των νέων ψηφοφόρων. Αξίζει να αφιερώσουμε χρόνο και ενέργεια σε αυτό το θέμα, αντί να αντιδρούμε σε μια αλλαγή που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Το να επιμένει κανείς σε μια άκαμπτη αντίσταση φαίνεται απολύτως ανούσιο. Τουλάχιστον, έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Άλλωστε, δεν είμαι πλέον 16 ετών.
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing
