Πριν από τη δεύτερη αναμέτρηση του Ντόναλντ Τραμπ και του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο, οι σύμμαχοι του Ουκρανού προέδρου ανησυχούσαν τόσο πολύ για μια επανάληψη της περιβόητης σύγκρουσης του Φεβρουαρίου, ώστε πέρασαν ώρες συζητώντας για την καλύτερη προσέγγιση. Τελικά, όμως, ο Ουκρανός ηγέτης δεν ήταν ο μόνος που έκανε εντύπωση - το ίδιο έκανε και ο Τραμπ. Καθώς ο κόσμος παρακολουθούσε νευρικά, ο Αμερικανός πρόεδρος φάνηκε να έχει αλλάξει τη στάση του. Παρά το γεγονός ότι πέρασε ώρες πριν από τη συνάντηση δημοσιεύοντας οργισμένες αναρτήσεις στο Truth Social, καταφερόμενος εναντίον των «μέσων ενημέρωσης που διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις και των Δημοκρατικών συνεργατών τους», που δεν του έδωσαν επαρκή εύσημα για τις ειρηνευτικές του προσπάθειες, ο Τραμπ ήταν ευγενικός και ανάλαφρος με τον Ζελένσκι - και τους Ευρωπαίους ηγέτες στις συναντήσεις που ακολούθησαν.

Ο Τραμπ συνεχάρη -και αστειεύτηκε- για την απόφαση του Ουκρανού ηγέτη να φορέσει κοστούμι. Αλλά το πιο χαρακτηριστικό ήταν ο τρόπος με τον οποίο απέφυγε τις δύσκολες ερωτήσεις - παρόμοιες με αυτές που προκάλεσαν τον πόλεμο των λέξεων την τελευταία φορά. Οταν ένας Αμερικανός δημοσιογράφος ξεκίνησε τη διαδικασία ρωτώντας τον Τραμπ «ποια πλευρά έχει τα καλύτερα χαρτιά», εκείνος είδε την παγίδα και την απέφυγε, λέγοντας στους ακροατές: «Λοιπόν, δεν θέλω να το πω αυτό». Βέβαια, ο Τραμπ έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η Ρωσία κρατάει «όλα τα χαρτιά» στις διαπραγματεύσεις, καθώς έχει απογοητευτεί από την ουκρανική επιφυλακτικότητα να συναφθεί συμφωνία.

Θέλοντας να αποφύγει μια νέα λογομαχία, ο Τραμπ συνέχισε να χαμογελά ακόμα και στη συνάντηση των Ευρωπαίων ηγετών, όταν τόσο ο Φρίντριχ Μερτς όσο και ο Εμανουέλ Μακρόν μίλησαν για την επιθυμία τους για κατάπαυση του πυρός πριν από μια συνάντηση Πούτιν - Ζελένσκι - παρά το γεγονός ότι ο Τραμπ το απέκλεισε ουσιαστικά. Ενας προς έναν, οι ηγέτες εξέφρασαν -σε άψογα αγγλικά- την ευγνωμοσύνη τους προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Υπήρξε μόνο ένα σημείο στο οποίο ο Τραμπ φάνηκε να αλλάζει ύφος. Οταν ο Ζελένσκι ρωτήθηκε σχετικά με τη διεξαγωγή εκλογών και υπαινίχθηκε ότι θα το έκανε, αλλά μόνο υπό τις κατάλληλες συνθήκες, ο Τραμπ ρώτησε αν αυτό σημαίνει ότι σε τριάμισι χρόνια θα μπορούσε να αποφύγει τη διεξαγωγή εκλογών αν οι ΗΠΑ είχαν εμπλακεί σε πόλεμο. Παρόλο που το σχόλιο ειπώθηκε σε χαρούμενο τόνο, υποδήλωνε τουλάχιστον κάποιο σκεπτικισμό εκ μέρους του Τραμπ σχετικά με τη θέση του Ζελένσκι. Στελέχη της βάσης του Τραμπ επιθυμούν εδώ και καιρό να υποδείξουν ότι ο Ζελένσκι δεν είναι νόμιμος ηγέτης για τον λόγο αυτό.

Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από την ήπια προσέγγιση του Τραμπ; Το προσωπικό του Λευκού Οίκου προσπάθησε να δείξει ότι επιθυμεί να συμπεριλάβει όλες τις πλευρές. Η άποψη της διοίκησης είναι ότι επρόκειτο πρωτίστως για μια συνάντηση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας - αλλά δεν θα εμπόδιζαν τους Ευρωπαίους συμμάχους να δείξουν υποστήριξη. Κάποιοι από τους υποστηρικτές του Τραμπ παρακολουθούσαν με περιέργεια. «Είναι τόσο αστείο», είπε ένας υποστηρικτής του κινήματος «Κάντε την Αμερική μεγάλη ξανά». «Ορκίζομαι ότι η μόνη που του αρέσει είναι η Μελόνι». Οι εσωτερικές πηγές λένε ότι αυτό δείχνει την επιθυμία του προέδρου να δημιουργήσει μια κληρονομιά ως ειρηνοποιού και πολιτικούς στη δεύτερη θητεία του - ιδανικά με ένα βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, για να το επιδείξει.

Θα διαρκέσει η νέα πράξη του Τραμπ; Ενας από τους λόγους για τους οποίους η δεύτερη συνάντηση του προέδρου με τον Ζελένσκι κύλησε τόσο ομαλά ήταν ότι αρνήθηκε να αναφερθεί δημοσίως στα δύο μεγαλύτερα ζητήματα: την ανταλλαγή εδαφών και τις εγγυήσεις ασφαλείας. Εδώ υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για προβλήματα στην πορεία. Στα σχόλιά του, ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι αναμένει από την Ε.Ε. να «αναλάβει μεγάλο μέρος του βάρους» μιας εγγύησης ασφαλείας, αλλά δήλωσε ότι «θα βοηθήσουμε».

Οι Ρεπουμπλικανοί προειδοποιούν ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να στραφεί σε κατάσταση αντιποίνων εάν οι συνομιλίες αποτύχουν. Εάν κάποια από τις δύο πλευρές θεωρηθεί ότι εμποδίζει την προσέγγιση του Τραμπ, τότε οι εσωτερικές πηγές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να τιμωρήσει οικονομικά όποιον θεωρεί ένοχο - είτε μέσω κυρώσεων στη Ρωσία είτε μέσω του κόστους του πολέμου στην Ουκρανία. Ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα ανακουφίστηκαν που έγιναν αποδέκτες μιας «επίθεσης γοητείας». Το αν αυτό μπορεί να διαρκέσει, καθώς η συζήτηση προχωρά σε επώδυνες ανταλλαγές, είναι ένα άλλο θέμα.

ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing