Οι στρατιωτικοί αρχηγοί εργάζονται εντός δεκαήμερης προθεσμίας για να καταρτίσουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο ευρωπαϊκών εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία, το οποίο θα υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ναύαρχος σερ Τόνι Ράντακιν, επικεφαλής του βρετανικού επιτελείου άμυνας, μεταβαίνει στις ΗΠΑ για λεπτομερείς συνομιλίες σχετικά με την εμπλοκή της Αμερικής. Αλλά το πόσο τολμηροί θα είναι οι Ευρωπαίοι εξαρτάται από το τι είναι διατεθειμένη να παράσχει η Αμερική ως αντικίνητρο στον πρόεδρο Πούτιν. Η Ουάσινγκτον φοβάται ότι η αυξανόμενη ευρωπαϊκή εμπλοκή θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν ευρύτερο πόλεμο.

Ενα φιλόδοξο σχέδιο για μια δύναμη δεκάδων χιλιάδων ατόμων υπό βρετανική και γαλλική ηγεσία που θα προστατεύει βασικές πόλεις, λιμάνια και υποδομές θεωρείται απίθανο, το ίδιο και μια δύναμη κοντά στη γραμμή του μετώπου. Αντ’ αυτού, ο λεγόμενος «Συνασπισμός των Προθύμων» επικεντρώνει τις προσπάθειές του στην προστασία της Ουκρανίας από τον ουρανό και τη θάλασσα, καθώς και στην ανάπτυξη εκπαιδευτικού προσωπικού στον χερσαίο χώρο, που θα συνέβαλε σε ένα ευρύτερο σχέδιο αναπλήρωσης των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.

Μπορεί οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να αποφασίσουν ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας δεν χρειάζεται να είναι στρατιωτικές εγγυήσεις και, αντίθετα, να επιλέξουν να υπογράψουν μια συμφωνία που στοχεύει να εγγυηθεί την ασφάλεια της Ουκρανίας, με μόνη απειλή τη στρατιωτική εμπλοκή μόλις παραβιαστεί οποιαδήποτε συμφωνία. Υπάρχουν διάφορες επιλογές από τις οποίες θα μπορούσαν να επιλέξουν, μεταξύ των οποίων οι ακόλουθες:

Εκπαίδευση στρατευμάτων

Η Βρετανία και η Γαλλία θα στείλουν χιλιάδες στρατιώτες στην Ουκρανία για να εκπαιδεύσουν τις ένοπλες δυνάμεις της στο σχετικά ασφαλές δυτικό τμήμα της χώρας, κοντά στο Λβιβ. Η αποστολή θα διοικείται από έναν συντονιστικό πυρήνα, που θα αναπτυχθεί στο Κίεβο, με επικεφαλής έναν Βρετανό αξιωματικό δύο αστέρων. Η δύναμη θα παρέχει εμπειρογνώμονες σε θέματα υλικοτεχνικής υποδομής, οπλισμού και εκπαίδευσης για να βοηθήσει στην αναμόρφωση και την ανασυγκρότηση των χερσαίων δυνάμεων της Ουκρανίας.

Αυτή η αποστολή στο εσωτερικό της Ουκρανίας θα ήταν φθηνότερη και ευκολότερη από την αποστολή ουκρανικών δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη για την εκπαίδευσή τους, όπως συμβαίνει σήμερα. Η παρουσία ευρωπαϊκών δυνάμεων στο έδαφος της Ουκρανίας θα έστελνε επίσης ένα μήνυμα στον Πούτιν ότι διακινδυνεύει έναν ευρύτερο πόλεμο, αν επιλέξει να επιτεθεί.

Ταυτόχρονα, η Ευρώπη θα συνεχίσει να στέλνει στην Ουκρανία όπλα, για να διασφαλίσει ότι είναι έτοιμη να πολεμήσει σε περίπτωση που η Ρωσία προσπαθήσει να καταλάβει περισσότερα εδάφη. Ο συνασπισμός θα εκτελεί αποστολές εναέριας αστυνόμευσης, πετώντας με αεροσκάφη όπως τα Typhoon ή τα F-35 στον ουρανό της Ουκρανίας, προκειμένου να αποτρέψει τυχόν ρωσικές επιθέσεις. Στόχος αυτών των αποστολών θα ήταν να καθησυχάσουν τον ουκρανικό πληθυσμό και να επιτρέψουν την επανέναρξη των διεθνών πτήσεων.

Οι χώρες του συνασπισμού θα βοηθούσαν επίσης στην εκκαθάριση των ναρκών από τη Μαύρη Θάλασσα και θα εξασφάλιζαν την ασφαλή θαλάσσια πρόσβαση από και προς τα ουκρανικά λιμάνια. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παράσχουν τόσο στρατιωτική όσο και πληροφοριακή υποστήριξη, για παράδειγμα, συνεχίζοντας να παρέχουν συστήματα αεράμυνας, πληροφορίες για πιθανές παραβιάσεις και στέλνοντας αεροσκάφη σε γειτονικές χώρες, έτοιμα να απαντήσουν σε μια ρωσική επίθεση.

Προστασία εδαφών από ψηλά

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι ΗΠΑ θα παρέχουν μόνο περιορισμένες εγγυήσεις ασφαλείας, γεγονός που θα μπορούσε να κάνει την Ευρώπη διστακτική ως προς την ανάπτυξη στρατευμάτων εντός της Ουκρανίας. Πριν από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, το βρετανικό εκπαιδευτικό προσωπικό αποσύρθηκε από τη χώρα λόγω ανησυχιών ότι θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο.

Ο «Συνασπισμός των Προθύμων» θα επικέντρωνε τις προσπάθειές του σε αποστολές αστυνόμευσης από τον ουρανό και θα βασιζόταν σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) για την παρακολούθηση της δραστηριότητας στα σύνορα. Εάν η Ρωσία παραβίαζε τα συμφωνηθέντα, τότε οι σύμμαχοι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν να επιβάλουν νέες κυρώσεις. Θα μπορούσαν επίσης να επιβάλουν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, αν και αυτό θα αποτελούσε μια δέσμευση διαρκείας, που θα απαιτούσε μεγάλο αριθμό αεροσκαφών.

Το ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν οι αρχηγοί είναι ποιοι είναι οι κανόνες εμπλοκής: αν τα αεροσκάφη δεχθούν επίθεση, θα μπορούσαν να πλήξουν στόχους εντός της Ρωσίας; Οι Δυτικοί σύμμαχοι θα μπορούσαν επίσης να απειλήσουν με αύξηση των προμηθειών όπλων, για να διασφαλίσουν ότι η Ουκρανία θα είναι έτοιμη να αμυνθεί απέναντι στη Ρωσία την επόμενη φορά.

Επέκταση προστασίας του άρθρου 5

Ο Στιβ Γουίτκοφ, ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επεκτείνουν την «προστασία σαν του Αρθρου 5», αλλά δεν έχει ακόμη περιγράψει τις λεπτομέρειες. Το άρθρο αναφέρεται στο ενδεχόμενο συλλογικής ασφάλειας του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο, αν ένα μέλος δεχθεί επίθεση, κάθε μέλος της συμμαχίας το θεωρεί ως επίθεση εναντίον όλων.

Αν όλες οι χώρες υπέγραφαν μια συμφωνία που θα συμπεριλάμβανε την Ουκρανία, τότε θα μπορούσαμε να ελπίζουμε ότι αυτό θα ήταν αρκετό για να αποτρέψει τον Πούτιν από μια νέα εισβολή. Η Τζόρτζια Μελόνι, η Ιταλίδα πρωθυπουργός, επιβεβαίωσε το Σαββατοκύριακο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έθεσε την ιδέα μιας εγγύησης ασφαλείας «εμπνευσμένης» από το Αρθρο 5, την οποία η ίδια προωθεί εδώ και αρκετούς μήνες.

Ο σερ Μπεν Γουάλας, ο Βρετανός πρώην υπουργός Αμυνας, ερωτηθείς χθες (σ.μ.: Τρίτη) αν η ιδέα αυτή φαινόταν πρακτικά εφικτή, δήλωσε: «Λοιπόν, είναι απολύτως πιθανό ότι θα μπορούσαμε να εμπλακούμε όλοι σε πόλεμο, αν η Ουκρανία δεχόταν νέα επίθεση. Θυμηθείτε, το 1994 υπήρξε η λεγόμενη εγγύηση ασφαλείας που δόθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους, όταν η Ουκρανία συμφώνησε να εγκαταλείψει τα πυρηνικά της όπλα, σε αντάλλαγμα για τέτοιες εγγυήσεις. Η Ρωσία ήταν επίσης μέρος αυτής της συμφωνίας. «Αλλά, φυσικά, ήταν μία από τις πολλές συμφωνίες που ο Πούτιν έχει παραβιάσει. Λοιπόν, νομίζω ότι τελικά το Αρθρο 5 είναι ένα πολύ ισχυρό, σημαντικό μέτρο, αλλά θα πρέπει να γραφεί σε μια συνθήκη και να επικυρωθεί από τα κοινοβούλιά μας, έτσι ώστε να γνωρίζουμε όλοι τι να περιμένουμε. Θα υποστήριζα κάτι τέτοιο».

Διαμόρφωση συμμαχίας όπως με την Ιαπωνία

Ο Μάρκο Ρούμπιο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, είπε στο Fox News ότι μια σχέση ασφαλείας με την Ουκρανία θα μπορούσε να διαμορφωθεί κατά το πρότυπο αυτής που έχουν οι ΗΠΑ με τη Νότια Κορέα ή την Ιαπωνία. «Κάθε κυρίαρχη χώρα στον κόσμο έχει το δικαίωμα να συνάπτει συμμαχίες ασφαλείας με άλλες χώρες», δήλωσε, προσθέτοντας ότι ο Τραμπ έχει εξασφαλίσει πως όλα τα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, θα αναγνωρίσουν ότι «η Ουκρανία μετά τη σύγκρουση έχει το δικαίωμα να συνάψει συμφωνία ασφαλείας με άλλες χώρες».

Η σχέση των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας βασίζεται στη Συνθήκη Αμοιβαίας Συνεργασίας και Ασφάλειας, η οποία δεσμεύει τις ΗΠΑ για την άμυνα της Ιαπωνίας. Επιτρέπει επίσης την παρουσία αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε ιαπωνικό έδαφος. Η Αμερική και η Νότια Κορέα δεσμεύονται αμοιβαία για παροχή βοήθειας σε περίπτωση επίθεσης, μέσω της Συνθήκης Αμοιβαίας Αμυνας ΗΠΑ - Δημοκρατίας της Κορέας.

ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing