Οι αρνητικές συνέπειες του αλκοόλ απασχολούν σήμερα τον δημόσιο διάλογο όπως ακριβώς απασχολούσαν τους ηθικολόγους της βικτοριανής εποχής και τους σατιρικούς της αυτοκρατορικής Ρώμης, ενώ πολλές επιστημονικές μελέτες καταγράφουν τις βλαβερές επιπτώσεις της υψηλής κατανάλωσης αλκοόλ στην υγεία. Ωστόσο, ένας καθηγητής κοινωνιολογίας από τη Νορβηγία υποστηρίζει ότι η κατανάλωση αλκοόλ συνοδεύεται και από θετικά στοιχεία. Στο βιβλίο του «The Beauty and Pain of Drugs» (Η ομορφιά και ο πόνος των ναρκωτικών), ο Γουίλι Πέντερσεν του Πανεπιστημίου του Όσλο αναφέρει ότι έρευνες που διήρκεσαν δεκαετίες έχουν εντοπίσει ορισμένα οφέλη από τις τοξικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ. Στο έργο του αναφέρεται ότι η κατάρριψη των κοινωνικών αναστολών μέσω των συλλογικών εξάρσεων μπορεί να συμβάλει στην προώθηση της σταδιοδρομίας των νέων ενηλίκων. Ο Πέντερσεν και οι συνεργάτες του πέρασαν 18 χρόνια παρακολουθώντας τις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ περισσότερων από 3.000 Νορβηγών από την ηλικία των 13 έως 31 ετών.

Όσοι άρχισαν να πίνουν τακτικά μεγάλες ποσότητες αλκοόλ στα τέλη της εφηβείας και στα είκοσί τους, αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχαν υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και εισοδήματος σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν καθόλου ή έπιναν πολύ λίγο. «Υπάρχει μια συσχέτιση», δήλωσε ο Πέντερσεν. «Τα στατιστικά ευρήματα είναι αρκετά ισχυρά, επομένως σαφώς σημαντικά». Ως παράδειγμα, ο Πέντερσεν αναφέρει το Bullingdon Club του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, το οποίο είναι γνωστό για τα πολυτελή πάρτι του, την άσκοπη καταστροφή αντικειμένων και άλλες μορφές κακής συμπεριφοράς που συνδέονται με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Στους αποφοίτους του περιλαμβάνονται τρεις πρώην πρωθυπουργοί: Ο Λόρδος Κάμερον του Τσίπινγκ Νόρτον, ο Μπόρις Τζόνσον και ο Άρτσιμπαλντ Πρίμροουζ, 5ος Κόμης του Ρόουζμπερι. Η συσχέτιση δεν συνεπάγεται απαραίτητα αιτιώδη συνάφεια. Όπως υποδηλώνει το παράδειγμα του Bullingdon Club, είναι πιθανό οι νέοι που ακολουθούν ήδη πιο ελπιδοφόρες επαγγελματικές σταδιοδρομίες να είναι επίσης πιο πρόθυμοι και ικανοί να πίνουν πολύ, ιδίως στη Νορβηγία, όπου οι υψηλοί φόροι επί των αλκοολούχων ποτών καθιστούν αυτή τη συνήθεια ασυνήθιστα δαπανηρή.

Ωστόσο, ο Πέντερσεν πιστεύει ότι το αλκοόλ μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως κοινωνικό μέσο που τείνει να διευκολύνει την επαγγελματική σταδιοδρομία και να απαλύνει την εγγενή αμηχανία της δικτύωσης. «Προφανώς δεν οφείλεται στο γεγονός ότι πίνουμε αλκοόλ, ότι κατά κάποιο τρόπο εισέρχεται στον οργανισμό μας και επηρεάζει τον εγκέφαλό μας», δήλωσε. «Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το αλκοόλ είναι ένα είδος δείκτη κοινωνικότητας και ότι η συνήθεια αυτή συνοδεύεται από ορισμένα οφέλη». Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο αλκοολισμός αποτελεί μια λογική στρατηγική για την επαγγελματική σταδιοδρομία: η μελέτη διαπίστωσε ότι όσοι συνήθιζαν να πίνουν πολύ από την εφηβεία τους είχαν λιγότερη επιτυχία στη μετέπειτα ζωή τους. Ο Πέντερσεν προειδοποίησε επίσης για τον κίνδυνο της κατανάλωσης αλκοόλ χωρίς παρέα.

Η Λίντα Γκρανλουντ, διευθύντρια δημόσιας υγείας στη διεύθυνση υγείας της νορβηγικής κυβέρνησης, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι γνωρίζει τις κοινωνικές και πολιτισμικές λειτουργίες του αλκοόλ, αλλά ότι αυτό εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Τόνισε ότι η κατανάλωση ακόμη και μικρών ποσοτήτων αλκοόλ μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων. «Είμαι υπέρμαχος της μείωσης. Εάν καταναλώνετε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, μειώστε την. Και αν η πρόσληψη σας είναι χαμηλή, θα πρέπει να εξετάσετε αν μπορεί να μειωθεί κι άλλο», είπε. «Η χαμηλότερη πρόσληψη συνεπάγεται υψηλότερο προσδόκιμο ζωής και χαμηλότερο κίνδυνο ασθένειας. Κάθε ποτήρι που επιλέγετε να παραλείπετε ωφελεί την υγεία σας».


ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing