Η κυβέρνηση Τραμπ εξέδωσε νέα οδηγία με την οποία δίνει εντολή στους υπαλλήλους των αμερικανικών πρεσβειών και προξενείων σε όλο τον κόσμο να εξετάζουν το ενδεχόμενο άρνησης χορήγησης βίζας σε άτομα που είναι υπέρβαρα ή πάσχουν από ορισμένες παθήσεις. Η νέα πολιτική αποσκοπεί στην αποφυγή καταστάσεων στις οποίες οι μετανάστες θα μπορούσαν να καταλήξουν να εξαρτώνται από δημόσιες παροχές που καταβάλλονται από τους φορολογουμένους. Η οδηγία που εκδόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών την περασμένη εβδομάδα αναφέρει ότι οι υπάλληλοι των πρεσβειών θα πρέπει να εξετάζουν την οικονομική κατάσταση, την υγεία και την ανάγκη για μακροχρόνια ιατρική περίθαλψη του αιτούντος πριν χορηγήσουν ή αρνηθούν τη χορήγηση βίζας.

«Ορισμένες ιατρικές παθήσεις -συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, καρδιαγγειακών παθήσεων, αναπνευστικών παθήσεων, καρκίνου, διαβήτη, μεταβολικών παθήσεων, νευρολογικών παθήσεων και παθήσεων ψυχικής υγείας- μπορεί να απαιτούν περίθαλψη αξίας εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων», αναφέρεται στην οδηγία που περιήλθε στην κατοχή του KFF Health News. Αναφέρεται επίσης η παχυσαρκία, η άπνοια ύπνου, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το άσθμα.

«Διαθέτει ο αιτών επαρκείς οικονομικούς πόρους για να καλύψει το κόστος της εν λόγω περίθαλψης καθ' όλη τη διάρκεια της αναμενόμενης ζωής του χωρίς να αναζητήσει δημόσια χρηματική βοήθεια ή μακροχρόνια νοσηλεία σε ίδρυμα με έξοδα του κράτους;», ρωτά. Οι αιτούντες σε ηλικία συνταξιοδότησης πρέπει να αποδεικνύουν ότι μπορούν να συντηρηθούν χωρίς εισόδημα από εργασία, αναφέρεται στην οδηγία. Οι υπάλληλοι των προξενείων καλούνται επίσης να σκεφτούν το κόστος της μακροχρόνιας ιδρυματοποίησης, όπως η παραμονή σε οίκο ευγηρίας, η οποία, όπως σημειώνεται στο υπόμνημα, μπορεί να κοστίσει «εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια ετησίως». «Η αυτάρκεια αποτελεί μακροχρόνια αρχή της μεταναστευτικής πολιτικής των ΗΠΑ», προστίθεται στην οδηγία. «Και ο λόγος του απαραδέκτου για δημόσια επιβάρυνση αποτελεί μέρος του μεταναστευτικού μας νόμου για περισσότερα από 100 χρόνια». Η οδηγία, η οποία ακολουθεί εκτελεστικό διάταγμα που υπέγραψε ο πρόεδρος Τραμπ τον Φεβρουάριο με τίτλο «Τερματισμός της επιδότησης των ανοικτών συνόρων από τους φορολογουμένους», αποτελεί συνέχεια του διατάγματος της πρώτης κυβέρνησης Τραμπ για την άρνηση έκδοσης πράσινης κάρτας σε μετανάστες που λάμβαναν δημόσιες παροχές για διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών εντός τριετίας. Αυτοί οι περιορισμοί «δημόσιας δαπάνης» επανήλθαν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν.

«Πρόκειται για ακόμα ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να καταστήσει πολύ πιο δύσκολο να έρθει κανείς εδώ είτε προσωρινά είτε να παραμείνει εδώ, στοχεύοντας σε θέματα δημόσιας υγείας», δήλωσε η Έριν Κόρκοραν, καθηγήτρια μεταναστευτικού Δικαίου και μεταναστευτικής πολιτικής στις ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ. «Νομίζω ότι είναι επίσης μια προσπάθεια να παρουσιαστούν οι μετανάστες ως κατά κάποιο τρόπο νοσηροί ή ότι πρόκειται να προκαλέσουν ζημιά στη χώρα μας, ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι κάτι τέτοιο ισχύει».

Περίπου το 16% των ανθρώπων παγκοσμίως είναι παχύσαρκοι, σε σύγκριση με το 40% στην Αμερική. Παρόλο που τα αρχεία εμβολιασμού και ο έλεγχος για φυματίωση απαιτούνταν προηγουμένως κατά τη διαδικασία αίτησης βίζας, οι νέοι κανόνες διευρύνουν σημαντικά το ποιος θα θεωρείται δημόσιο βάρος υπό την κυβέρνηση Τραμπ. «Αν έρχεστε απλώς για μια προσωρινή βίζα, όπως μια τουριστική βίζα, πώς θα μπορούσε ένα προξενικό γραφείο να γνωρίζει αν κάποιος έχει ή όχι αυτό το πρόβλημα και αν το διαχειρίζεται ή όχι ένας γιατρός;», δήλωσε η Κόρκοραν. «Δεν είναι ιατρικοί εμπειρογνώμονες σε αυτά τα θέματα».


ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing