Ο καθηγητής δεν γνώριζε τον γείτονά του, ο οποίος εργαζόταν σε διαφορετικό πανεπιστήμιο και έμενε τρεις ορόφους πιο πάνω. Οι δύο άντρες είχαν διπλανές θέσεις στάθμευσης στην πολυκατοικία τους στην Τεχεράνη και χαιρετούσαν ο ένας τον άλλο με ένα νεύμα καθώς συναντιόνταν στον δρόμο όταν έφταναν στο σπίτι από τη δουλειά.

Έπειτα, νωρίς το πρωί της 13ης Ιουνίου, οι ζωές τους συγκρούστηκαν. «Κοιμόμασταν όταν ξαφνικά ξυπνήσαμε από τις εκρήξεις», θυμάται ο καθηγητής Ιράζ Ρασουλί. «Ανοίξαμε τα μάτια μας και είχαμε την αίσθηση ότι ολόκληρο το κτίριο περιστρεφόταν.»

Σε αυτό που θα γινόταν η εναρκτήρια ομοβροντία του 12ήμερου πολέμου Ισραήλ-Ιράν, ένας πύραυλος διαπέρασε το κτίριό τους. Ο πύραυλος είχε ως στόχο τον Μοχάμαντ Μεχντί Τεχραντσί, τον καθηγητή του επάνω ορόφου, πυρηνικό επιστήμονα στο ατομικό πρόγραμμα του Ιράν. Η θερμότητα των 2.000°C που παρήγαγε, κατέστρεψε τρεις ορόφους πάνω από τους συγγενείς του Ρασουλί που τους είχαν επισκεφθεί.

Η κόρη του Ρασουλί, Ζοχρέ, μαιευτήρας χειρουργός, κοιμόταν στο σαλόνι με τον σύζυγό της, Μπεχνάμ Γκασεμιάν, και τους δύο γιους τους, Κιάν, τεσσάρων ετών, και Ράιαν, δύο μηνών. «Όλοι είχαν πάθει σοβαρά εγκαύματα, αλλά είχαν ακόμα τις αισθήσεις τους», δήλωσε ο Ρασουλί. Λίγο αργότερα η κόρη του κατέρρευσε. Ο Ρασουλί δήλωσε: «Σήκωσε τα χέρια της και ρώτησε την αδελφή της: 'Πιστεύεις ότι μπορώ ακόμα να κάνω χειρουργικές επεμβάσεις με αυτά τα χέρια;'» Νοσηλεύτηκε τρεις ημέρες στο νοσοκομείο πριν τελικά πεθάνει από τα εγκαύματά της. Ο Ράιν πέθανε μέσα σε 24 ώρες, ενώ ο Γκασεμιάν άντεξε 72 ώρες.

Δεκαέξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην επίθεση με στόχο τον Τεχραντσί, έναν από τους τουλάχιστον πέντε πυρηνικούς επιστήμονες που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα. Ο μόνος επιζών από το σαλόνι ήταν ο Κιάν, ο οποίος νοσηλεύτηκε 73 ημέρες στο νοσοκομείο για να λάβει θεραπεία για τα εγκαύματα που του άφησαν οδυνηρές ουλές.

«Ο Κιάν είναι ένα δώρο για εμάς, αλλά το να βλέπουμε τον πόνο του μας σκοτώνει», δήλωσε η Χανίγια Γκασεμιάν, αδελφή του Γκασεμιάν, η οποία έκλεισε το οδοντιατρείο της για να φροντίζει συνεχώς τον τραυματισμένο ανιψιό της. «Τι θέλουμε να πούμε όταν μεγαλώσει και ρωτήσει για ποιον λόγο χάθηκαν οι γονείς του; Δεν καταλαβαίνει το νόημα του πολέμου, δεν γνωρίζει το νόημα του θανάτου. Αλλά πολύ σύντομα θα ρωτήσει: Για ποιον λόγο έγινε αυτός ο πόλεμος;»

Είναι ένα ερώτημα που αντηχεί σε όλο το Ιράν από τότε που ο 12ήμερος πόλεμος με το Ισραήλ έληξε με την κατάπαυση του πυρός που επέβαλε ο πρόεδρος Τραμπ.

Σύμφωνα με την Τεχεράνη, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, εκ των οποίων περίπου 700 ήταν άμαχοι, στις επιθέσεις που ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ξεκαθάρισε ότι δεν αποσκοπούσαν απλώς στην καταστροφή των πυρηνικών δυνατοτήτων του Ιράν αλλά στην ανατροπή του ισλαμικού καθεστώτος.

Ο Ρασουλί, 65 ετών, μικροβιολόγος που έζησε και σπούδασε στον Καναδά για χρόνια, δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα ότι στο κτίριό του ζούσε κάποιος που συμμετείχε στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Επιπλέον, πρόσθεσε: «Φαίνεται ότι [το Ισραήλ] σκόπευε να πετύχει κάποιους μη πυρηνικούς επιστήμονες, πολίτες, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει αστάθεια μεταξύ των ανθρώπων, έτσι ώστε οι άνθρωποι να ξεσηκωθούν εναντίον της κυβέρνησης, ή ακόμη και να κάνουν μια δεύτερη επανάσταση. Το περίμενα και αυτό, αλλά δεν συνέβη. Γνωρίζουμε ότι η τεχνολογία τους είναι πολύ προηγμένη. Ο στόχος τους στο κτίριό μας ήταν ένα άτομο, ένα μόνο άτομο. Και γι' αυτό, διακινδύνευσαν τους πάντες στο κτίριο και μας πήραν μακριά τους αγαπημένους μας.»

Το βράδυ της Πέμπτης, οι δρόμοι της Τεχεράνης γεμίζουν με κίνηση καθώς οι άνθρωποι φεύγουν για το Σαββατοκύριακο ή κατευθύνονται στο τεράστιο κοιμητήριο Behesht-e-Zahra της πρωτεύουσας για να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς. Εδώ, έχει δημιουργηθεί ένα ειδικό τμήμα για τους μάρτυρες του 12ήμερου πολέμου. Μια λευκή μαρμάρινη ταφόπλακα ενός στρατιωτικού διοικητή βρίσκεται δίπλα σε εκείνη της Ρασουλί και του μωρού της. Σε κάθε πλευρά του τάφου της, οικογένειες είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τις ταφόπλακες, ψιθυρίζοντας στίχους από τα ανοιχτά κοράνια τους.

Λίγοι εδώ είναι σίγουροι ότι ο ενεργός πόλεμος έχει τελειώσει. Τους μήνες που ακολούθησαν, το καθεστώς κατέστειλε τους αντιφρονούντες και εκτέλεσε άτομα που ήταν ύποπτα για κατασκοπία που εργάζονταν για το Ισραήλ. Για τη Γκασεμιάν, η φροντίδα του Κιάν είναι το μόνο που έχει σημασία. Οι γιατροί είπαν στην οικογένεια ότι είναι πιθανό να χρειαστεί συνεχείς χειρουργικές επεμβάσεις μέχρι να ενηλικιωθεί.

«Είμαστε η ζωή του, αλλά εν τέλει έχασε τους γονείς του», δήλωσε. «Δεν ξέρω πώς να του το εξηγήσω αυτό. Τον πήγα στο πάρκο και ένα παιδί είπε: 'Μαμά, γιατί είναι άσχημος;', δείχνοντας τις ουλές στο πρόσωπό του. Τώρα τον πηγαίνω στο πάρκο μόνο αφού νυχτώσει.»

ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing