Στις απομακρυσμένες πλαγιές ενός βουνού, 50 μίλια ανατολικά της Ρώμης, η Μονή Τριζούλτι στέκεται ως μνημείο της δυσκολίας να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή εκδοχή του κινήματος «MAGA» (Make America Great Again). Σε αυτό το Καρθουσιανό μοναστήρι 700 ετών στο Μόντε Ροτονάρια, ο Στιβ Μπάνον, ο ιδεολόγος του «America First» (Πρώτα η Αμερική) και πρώην επικεφαλής στρατηγικός σύμβουλος του προέδρου Τραμπ, προσπάθησε να δημιουργήσει μια «σχολή μονομάχων» για εθνικο-συντηρητικούς πολεμιστές του πολιτισμού από όλη την Ευρώπη. Η Ακαδημία για την Ιουδαιοχριστιανική Δύση, όπως ήταν γνωστή, σύντομα μπλέχτηκε σε δικαστικές διαδικασίες και σε μια προσπάθεια έξωσης από το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού.

Τώρα, ωστόσο, η υποκείμενη έννοια της «καλλιέργειας της αντίστασης» στην αντιληπτή φιλελεύθερη ηγεμονία στην Ευρώπη αποτελεί επισήμως πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Η στρατηγική εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ περιγράφει τις κεντρώες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με όρους που οι προηγούμενες κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν για την ΕΣΣΔ και το ανατολικό μπλοκ: η ΕΕ «υπονομεύει την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία», τα κινήματα της αντιπολίτευσης «καταστέλλονται», η ελευθερία του λόγου «λογοκρίνεται» και η εθνική ταυτότητα «διαγράφεται». Η στρατηγική επιδιώκει ακόμη και να πείσει τέσσερις χώρες - την Αυστρία, την Ουγγαρία, την Ιταλία και την Πολωνία - να εγκαταλείψουν την ΕΕ για να «κάνουν την Ευρώπη μεγάλη ξανά», σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που διέρρευσαν από την αμερικανική αμυντική ιστοσελίδα Defense One. Μια άλλη ιδέα είναι η δημιουργία ενός νέου φόρουμ C5 (Core Five) των παγκόσμιων δυνάμεων που θα αποτελείται από την Αμερική, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία και τη Ρωσία και θα μπορούσε να παραγκωνίσει την G7. Η απόρρητη εκδοχή της αμερικανικής στρατηγικής, η οποία προειδοποιεί για «πολιτιστική εξάλειψη» στην Ευρώπη λόγω της μαζικής μετανάστευσης και της πολυπολιτισμικότητας, φέρεται να καλεί τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν κόμματα και κινήματα που «επιδιώκουν την κυριαρχία και τη διατήρηση/αποκατάσταση των παραδοσιακών ευρωπαϊκών τρόπων ζωής».

Όλα αυτά έχουν αφήσει ορισμένους Ευρωπαίους αξιωματούχους να αναρωτιούνται αν οι χώρες τους μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με εκστρατείες πολιτικής υπονόμευσης που θυμίζουν Ψυχρό Πόλεμο σε δύο μέτωπα: από τη Ρωσία στα ανατολικά και από τις ΗΠΑ στα δυτικά. Μια εντυπωσιακή περίπτωση αυτού του φαινομένου είναι το ταξίδι στις ΗΠΑ αυτή την εβδομάδα μιας αντιπροσωπείας περίπου 20 βουλευτών και λειτουργών του ακροδεξιού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD). Επικεφαλής τους είναι ο Μάρκους Φρονμάιερ, εκπρόσωπος εξωτερικής πολιτικής του AfD, ο οποίος διατηρεί επίσης καλές σχέσεις με τη Μόσχα και κάποτε περιγράφηκε σε έγγραφο στρατηγικής του Κρεμλίνου που διέρρευσε ως «υπό τον απόλυτο έλεγχό μας».

Ο 34χρονος Φρονμάιερ, ο οποίος έχει αρνηθεί τους ισχυρισμούς ότι βρίσκεται υπό ρωσική επιρροή, θα είναι τιμώμενο πρόσωπο σήμερα Παρασκευή σε γκαλά της Λέσχης Νέων Ρεπουμπλικανών στη Νέα Υόρκη, όπου θα του απονεμηθεί βραβείο στη μνήμη του Άλεν Ντάλες, του αιώνιου μαχητή του Ψυχρού Πολέμου και ιδρυτικού διευθυντή της CIA. Στην Ουάσινγκτον, ο ίδιος και η συνάδελφός του βουλευτής του AfD, Άννα Ράτερτ, αναμενόταν να συναντηθούν με τη Ρεπουμπλικανή βουλευτή Άννα Πολίνα Λούνα, ένθερμη σύμμαχο του Τραμπ, η οποία υποδέχθηκε τον Ρώσο πρέσβη στη χριστουγεννιάτικη δεξίωσή της με ποτά την Τετάρτη. Τον περασμένο μήνα, η Λούνα φιλοξένησε επίσης τη Ναόμι Ζάιμπτ, μια νεαρή διάσημη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τη γερμανική σκληρή δεξιά, και προσφέρθηκε να τη βοηθήσει να λάβει πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ. Ο Φρονμάιερ δήλωσε: «Είναι απαραίτητο να διευρυνθεί η διεθνής συνεργασία μεταξύ των συντηρητικών δυνάμεων στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Ιδανικά, θα καθιερώσουμε σταθερές μορφές διαλόγου και κοινές στρατηγικές για πράγματα όπως η δημοσιότητα και η ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών». Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση Τραμπ θα περιοριστεί στη δικτύωση και στα ισχυρά λόγια επαίνου και καταδίκης ή αν μπορεί να καταφύγει σε βαρύτερα εργαλεία, από την εμπορική πολιτική μέχρι το είδος των τεχνικών πολιτικής παρέμβασης στις οποίες πρωτοστάτησε ο Ντάλες στη CIA.

Ένα καλά δικτυωμένο μέλος μιας δεξαμενής σκέψης στην Ουάσινγκτον εκτίμησε ότι η στρατηγική εισέρχεται σε μια νέα φάση, αφού οι ωμές δημηγορίες, όπως ήταν η ομιλία του αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς τον Φεβρουάριο στο Μόναχο, θεωρήθηκαν ανεπαρκώς αποτελεσματικές. «Αυτό θα είναι μια μαθησιακή, επαναληπτική διαδικασία», δήλωσε ο αναλυτής. Επισήμανε ότι η ευρωπαϊκή κεντροαριστερά είχε μακρά παράδοση στην αποστολή ακτιβιστών για την υποστήριξη των προεκλογικών εκστρατειών του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ, και έτσι ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι αισθάνθηκαν ότι απλώς ανταπέδιδαν τις παρεμβάσεις σε είδος. Είπε επίσης ότι χώρες όπως η Βρετανία και η Γερμανία δέχονται ιδιαίτερη πίεση λόγω της αίσθησης ότι μοιράζονται βαθύτατους ιστορικούς «κοινούς δεσμούς και κοινές αξίες» με τις ΗΠΑ. «Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τον βαθμό στον οποίο η αμερικανική προσήλωση στην Ευρώπη καθοδηγείται από το συναίσθημα», δήλωσε ο αναλυτής. «Αυτό δεν ισχύει για τη Φινλανδία ή την Εσθονία ή τη Βόρεια Μακεδονία».

Ένας αναλυτής στο Βερολίνο σημείωσε ότι το FBI είχε εμπλακεί στην έρευνα για διαφθορά ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων που μαστίζει την ουκρανική κυβέρνηση και υπέθεσε ότι αυτό μπορεί να είναι προάγγελος των πραγμάτων που θα ακολουθήσουν για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ωστόσο, ο Ίλαν Μπέρμαν, αντιπρόεδρος του American Foreign Policy Council, μιας συντηρητικής δεξαμενής σκέψης, δήλωσε ότι δεν αναμένει δραματική κλιμάκωση. «Το πιο άμεσο, μιλάμε για ρητορική και δικτύωση», είπε. «Αλλά υπάρχει ένα ευρύτερο τρομακτικό αποτέλεσμα ... και αυτό ενδέχεται να επηρεάσει τη στρατιωτική συνεργασία και την οικονομική συνεργασία. Δεν προβλέπω τιμωρητική δράση από την Ουάσινγκτον, αλλά είναι σαφώς πιο πιθανό να υπάρξει μια απόμακρη στάση από τον Λευκό Οίκο απέναντι σε χώρες που βλέπουν ή ερμηνεύουν τις δυτικές αξίες διαφορετικά».

Η διαμόρφωση του αντίστοιχου κινήματος «MAGA» (Make America Great Again) στην Ευρώπη δεν θα ήταν εύκολη, όχι μόνο επειδή τα δεξιά λαϊκιστικά κινήματα της ΕΕ έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα και απόψεις σε πολλά ζητήματα, ακόμη και αν τείνουν να συμμερίζονται τη διάγνωση της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ για τα προβλήματα της ηπείρου τους. Αυτές οι εντάσεις υπογραμμίστηκαν πριν από δύο εβδομάδες από μια σύνοδο κορυφής στην πολωνική πόλη Λούμπλιν, η οποία είχε προαναγγελθεί ως το «χωνευτήρι» για ένα ευρωπαϊκό ανάλογο του κινήματος «MAGA» (Make America Great Again), με πρωταγωνίστρια την Τζόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργό της Ιταλίας.

Τελικά, το συνέδριο της νεολαίας του κινήματος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών υπολειπόταν πολύ αυτών των φιλοδοξιών. Η Μελόνι περιορίστηκε σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα, σύμφωνα με τους συμμετέχοντες, και η σύνθεση των ομιλητών αποδείχθηκε ότι ήταν εξ ολοκλήρου πολωνική, μειώνοντας την εκδήλωση σε κάτι περισσότερο από μια γιορτή για το κόμμα της αντιπολίτευσης «Νόμος και Δικαιοσύνη» της χώρας. Οι δεσμοί μεταξύ του κινήματος «MAGA» (Make America Great Again) και του AfD μπορεί να είναι πιο διδακτικοί. Οι Γερμανοί δεξιοί έχουν αναπτύξει δεσμούς με τους Ρεπουμπλικάνους από το 2022, όταν ο βουλευτής Γιαν Βέντσελ Σμιτ και οι σύμμαχοί του άρχισαν να δημιουργούν επαφές στο Κογκρέσο και οργάνωσαν ένα ταξίδι στο Μαρ-α-Λάγκο στη Φλόριντα. Ο 34χρονος Σμιτ, ο οποίος αναμενόταν να συναντήσει τον Φρονμάιερ στις ΗΠΑ αυτή την εβδομάδα, δήλωσε ότι δεν βλέπει καμία πιθανότητα για ένα «ενιαίο μαζικό κίνημα» στην Ευρώπη με παρόμοιες κατευθύνσεις με το «MAGA» (Make America Great Again), αλλά μάλλον αναζητά μια «συγχώνευση εθνικών δυνάμεων που μοιράζονται παρόμοιους στόχους».

Η καμπάνια του για επαφές απέδωσε καρπούς στη διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου τον Φεβρουάριο, όταν ο Βανς αρνήθηκε να συναντήσει τον Όλαφ Σολτς, τον τότε καγκελάριο της Γερμανίας, και αντ' αυτού «έτρεξε» να συναντήσει την Άλις Βάιντελ, την υποψήφια του AfD για την αντικατάστασή του. Έκτοτε, ο Βανς και άλλοι στην κορυφή της αμερικανικής κυβέρνησης έχουν επανειλημμένα ξεχωρίσει το γερμανικό κατεστημένο για κριτική σε θέματα όπως η ελευθερία του λόγου, η οικονομική στρατηγική και η μετανάστευση, ακόμη και όταν ο Τραμπ και ορισμένοι άλλοι ομόλογοι του έχουν επαινέσει το Βερολίνο για την ταχεία αύξηση των στρατιωτικών δαπανών του.

Δεν είναι σαφές αν ένα πιο επιθετικό βήμα από την Ουάσινγκτον θα βοηθούσε πραγματικά τον στόχο του AfD. Ο Φρονμάιερ δήλωσε ότι δεν ήθελε να δει τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν «μέσα πίεσης» για να βοηθήσουν το κόμμα του. Ωστόσο, πρόσθεσε: «Οι ΗΠΑ έχουν κάθε δικαίωμα να ενισχύουν τους αξιόπιστους εταίρους τους με τους πόρους τους. Και αυτοί οι εταίροι δεν είναι πλέον οι κυβερνήσεις υπό τον Μερτς ή τον Μακρόν, αλλά οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να διατηρήσουν τη Δύση ως ιδέα».



ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing