Ο μήνας Οκτώβριος έχει καθιερωθεί ως μία χρονική περίοδος κατά την οποία οι κοινωνικές οργανώσεις, επιστημονικοί φορείς, ιδιωτικές εταιρείες με κοινωνικές ευαισθησίες και η κοινωνία επικεντρώνουν την προσοχή τους και καθιστούν θέμα δημόσιου διαλόγου και δράσεων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργεί ο καρκίνος του μαστού. Στη χώρα μας η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία που ξεκίνησε τη διάδοση αυτής της κινητοποίησης, συμμετέχει με όλα τα παραρτήματα της που είτε με εκδηλώσεις ενημερωτικές ( εφέτος με τις ιδιαιτερότητες της πανδημίας), παρουσιάσεις στον τύπο και στο διαδίκτυο, αλλά και με τη συνεχή όλες τις ημέρες δράσεις ανά τη χώρα των δύο κινητών μονάδων μαστογραφίας που διαθέτει και προσφέρουν δωρεάν προληπτικό έλεγχο στις Ελληνίδες.


Στο πλαίσιο αυτής της ενημερωτικής παρέμβασης οι αναγνώστριες ( και αναγνώστες)  καλό είναι να λάβουν απαντήσεις στα πιο συχνά ερωτήματα που έχουν γι΄αυτή τη νόσο.

O Πρόεδρος Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος μιλά στην Σπυριδούλα Τριάντου και απαντά  σε πέντε επίκαιρα ερωτήματα για τον καρκίνο του μαστού.

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος του μαστού;

Απ: Ενώ μέχρι πριν δύο χρόνια οι επίσημες στατιστικές έδειχναν πως παγκοσμίως και αθροιστικά για τα δύο φύλλα ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ο συχνότερος ( με μικρή διαφορά) από τον δεύτερο που ήταν ο καρκίνος του μαστού, σήμερα πλέον τα πράγματα έχουν αντιστραφεί και ο καρκίνος του μαστού είναι η κορυφαία σε συχνότητα κακοήθης πάθηση παγκοσμίως.

Στη χώρα μας περίπου 7-7.500 χιλιάδες γυναίκες εμφανίζουν τη νόσο κάθε χρόνο. Είναι μακρά ο συχνότερος καρκίνος στο γυναικείο πληθυσμό.

Που οφείλεται αυτή η πρωτιά του καρκίνου του μαστού;

Απ: Σε τρείς αιτίες: α) μειώθηκαν τα κρούσματα καρκίνου του πνεύμονα ως αποτέλεσμα της μείωσης της καπνιστικής συνήθειας και έτσι στην πρώτη θέση ανέβηκε ο καρκίνος του μαστού, β) ολοένα και περισσότερες γυναίκες φτάνουν σε μεγάλες ηλικίες, γεγονός που γενικά ευνοεί την εμφάνιση του καρκίνου ( και αυτό ισχύει και για τον καρκίνο του μαστού) και γ) υιοθετούνται «δυτικές» συμπεριφορές από ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του γυναικείου πληθυσμού ( π.χ. λιγότερες γεννήσεις, αύξηση ηλικίας τεκνοποίησης, περιορισμός του θηλασμού κ.α)


Μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού;

Απ: Δεν είναι το ίδιο εύκολο, όπως π.χ. με τον καρκίνο του πνεύμονα ή τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Στον πρώτο εξ’ αυτών η αποφυγή της καπνιστικής συνήθειας θα μειώσει δραματικά την εμφάνιση του. Στον δεύτερο ο εμβολιασμός ενάντια στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) και το παπ τεστ (που ανακαλύπτει έγκαιρα προκαρκινωματώδεις καταστάσεις) αποτελούν σημαντικά προληπτικά μέτρα.

Κάτι τέτοιο αντίστοιχο δεν υφίσταται για τον καρκίνο του μαστού. Οι παράγοντες του ευνοούν την εμφάνιση του δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν ( π.χ. για κοινωνικούς λόγους, όπως π.χ. το σε ποια ηλικία τεκνοποιούν οι γυναίκες ή πόσα παιδιά κάνουν, είτε για βιολογικούς λόγους, όπως για παράδειγμα το πόσα χρόνια διαρκεί η έμμηνος ρύση στην κάθε γυναίκα).



Επομένως τι μπορούμε να κάνουμε να καταπολεμήσουμε την ασθένεια;

Απ: Η μόνη λύση είναι η διάγνωση της νόσου πριν αυτή καταστεί κλινικά εμφανής, όταν δηλαδή αυτή βρίσκεται στα πρώιμα στάδια της. Και αυτό μπορεί να γίνει εύκολα και αποδοτικά με τον μαστογραφικό έλεγχο.

Η μαστογραφία, όμως, πρέπει να αρχίζει από την ηλικία των 40 και να γίνεται κάθε ένα ή κάθε δύο χρόνια, ανάλογα την περίπτωση της κάθε γυναικας. Οι συστάσεις των αρμόδιων φορέων με διεθνές κύρος τονίζουν την ιδιαιτερότητα των πυκνών μαστών στις ηλικίες μεταξύ των 40-50 ετών γεγονός που συχνά καθιστά δυσκολότερη τη διάγνωση αρχόμενου καρκίνου, ή αναγκάζει τη γυναίκα να υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσει ή/και σε παρακεντήσεις- βιοψίες. Στις μεγάλες ηλικίες , συνήθως άνω των 65 ή 70 ετών ο μαστογραφικός  έλεγχος μπορεί να γίνεται κάθε δύο χρόνια. 

 

 Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία λάνσαρε εφέτος το σύνθημα « τον καρκίνο του μαστού τον σεβόμαστε, αλλά δεν το φοβόμαστε». Γιατί;

Απ: Το σεβόμαστε λόγω της συχνότητας που εμφανίζεται, της ταλαιπωρίας των γυναικών, της βιολογικής διαφορετικότητας των διάφορων τύπων του και γιατί εκτός της ασθενούς ταλαιπωρεί και όλη την οικογένεια ( Ας μην ξεχνάμε ότι η γυναίκα είναι ο βασικός συνδετικός ιστός της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής μας).

Δεν τον φοβόμαστε γιατί πλέον η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών θα ζήσει πάρα πολλά χρόνια ( σχεδόν 65% των ασθενών θα καταλήξει από άλλη αιτία, όχι από τη νόσο αυτή). Σ΄αυτό έχουν συμβάλλει οι εντυπωσιακές γνώσεις που με ραγδαίους ρυθμούς έχει σωρεύσει η έρευνα και έχουν οδηγήσει σε πολύ βελτιωμένες διαγνωστικές παρεμβάσεις και θεραπείες, που έχουν πολύ συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα, τόσο σ’ ότι αφορά την επιβίωση όσο και την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Βέβαια δεν παύει οι γυναίκες ασθενείς να περνούν ( μαζί με όλη την οικογένεια και τους φίλους) μία δύσκολη περίοδο, από την αρχική διάγνωση, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά και για κάποιο χρονικό διάστημα μετά απ’ αυτήν).

Εκεί η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία , αλλά και άλλες οργανώσεις, μπορούν να φανούν χρήσιμες. Αλλά πολύ πιο χρήσιμοι μπορεί να γίνουν το κράτος ( προσφέροντας έγκυρη και έγκαιρη θεραπεία και υποστήριξη) και η κοινωνία ( με το να απαλλαγεί από τις άδικες προκαταλήψεις και με το να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της στις ασθενείς και του φροντιστές της).

Το τηλεφωνικό κέντρο της ΕΑΕ και η ιστοσελίδα της cancerhellas.org μπορούν να δώσουν λύσεις σε πολλά θέματα που απασχολούν τις ασθενείς.