«Η διαφαινόμενη αύξηση των ηλικιωμένων ασθενών με καρκίνο συνεπιφέρει πλέον σοβαρή ανησυχία για τη δημόσια υγεία», αναφέρει σε έκθεσή της η Αμερικανική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας (ASCO), ενώ τα κέντρα καρκίνου πρέπει να προετοιμαστούν για ένα «τσουνάμι καρκίνων της τρίτης ηλικίας».
Στο ετήσιο συνέδριο της ASCO στο Σικάγο, το μεγαλύτερο συνέδριο για τον καρκίνο στον κόσμο, ο Άντριου Τσάπμαν, διευθυντής του Sidney Kimmel Cancer Center-Jefferson Health και ειδικός στη γηριατρική ογκολογία, δήλωσε: «Καθώς ο πληθυσμός διευρύνεται και η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται κατακόρυφα, είμαστε πραγματικά προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις ανάγκες; Νομίζω ότι σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είμαστε προετοιμασμένοι».
Μεγαλύτερες ηλικίες
Σύμφωνα με την ASCO,
η μεγαλύτερη ηλικία είναι ένας καθιερωμένος παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο, αλλά η σημασία των αξιολογήσεων ειδικά για τους ηλικιωμένους στη
διάγνωση, τη φροντίδα και τη θεραπεία του καρκίνου δεν έχει αναγνωριστεί επαρκώς εδώ και χρόνια. Στις ΗΠΑ το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου προβλέπει ότι
μέχρι το 2040 σχεδόν τα τρία τέταρτα (73%) των ατόμων που ζουν με καρκίνο θα είναι άνω των 65 ετών.
Στη Μεγάλη Βρετανία ο αριθμός των ατόμων που θα διαγνωστούν με καρκίνο θα αυξηθεί κατά ένα τρίτο μέχρι το 2040, αυξάνοντας τον αριθμό των νέων περιπτώσεων κάθε χρόνο από 384.000 σε 506.000 για πρώτη φορά, σύμφωνα με την ανάλυση του Cancer Research UK. Οι περισσότεροι από τους πάσχοντες θα είναι 70 ετών και άνω - το 60% των περιπτώσεων και το 76% των θανάτων.
«Θα υπάρξουν περισσότεροι ηλικιωμένοι με διάγνωση καρκίνου και φυσικά χρειάζονται διεπιστημονική φροντίδα», δήλωσε ο καθηγητής Τσαρλς Σουόντον, επικεφαλής κλινικός ιατρός του Cancer Research UK.
«Συχνά έχουν και άλλες ασθένειες, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, καρδιακά ή αναπνευστικά προβλήματα».
Μιλώντας στο Σικάγο, ο Σουόντον δήλωσε ότι
οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι επίσης πιο πιθανό να λαμβάνουν φάρμακα για άλλες παθήσεις, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία του καρκίνου πιο περίπλοκη.
«Το ερώτημα είναι “πώς θα το αντιμετωπίσει αυτό το σύστημα υγείας;”. Είναι μια σημαντική ανησυχία όταν πρόκειται για τον προγραμματισμό του εργατικού δυναμικού. Αν αντιμετωπίζουμε 30% περισσότερες διαγνώσεις καρκίνου και αυτές οι διαγνώσεις είναι πιο περίπλοκες, θα χρειαστούμε τουλάχιστον 30% περισσότερους ογκολόγους, χειρουργούς και παθολόγους για να αντιμετωπίσουμε τον φόρτο εργασίας».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
