Την περασμένη εβδομάδα ο Γιώργος Σόμπολος κατέγραψε στο parapolitika.gr κατ’ αποκλειστικότητα και με φωτογραφικό υλικό ένα περιστατικό που συνέβη όταν ξαφνικά μια νεαρή Νορβηγίδα τουρίστρια σωριάστηκε στο έδαφος μετά από κρίση επιληψίας και άρχισε να έχει σπασμούς στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με τον Γιώργο Σόμπολο, ευτυχώς λίγες δεκάδες μέτρα μακριά βρισκόταν ομάδα αστυνομικών της «ΔΡΑΣΗ» οι οποίοι έσπευσαν στο σημείο και της έδωσαν τις πρώτες βοήθειες. Στο σημείο κλήθηκε και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για να παραλάβει τη νεαρή γυναίκα.

Διαβάστε: Τουρίστρια υπέστη επιληπτικό επεισόδιο στην Ερμού - Έγκαιρη παρέμβαση της Αστυνομίας (Βίντεο)



Η εκπαίδευση των αστυνομικών στις πρώτες βοήθειες

Σύμφωνα με όσα δηλώνει στο parapolitika.gr ο γενικός γραμματέας Δημοσίας Τάξης, Παναγιώτης Στάθης, «οι αστυνομικοί που, μετά το πέρας των σπουδών τους στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας, εντάσσονται στις ομάδες "πρώτης γραμμής", όπως η Άμεση Δράση, η ομάδα ΔΙΑΣ, η ΟΠΚΕ κ.ο.κ., περνάνε υποχρεωτικά από σχολεία εκπαίδευσης στις πρώτες βοήθειες, μεταξύ των οποίων είναι και η αντιμετώπιση περιστατικών επιληψίας, η καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση κ.λπ. Η εκπαίδευση των εν λόγω αστυνομικών της "πρώτης γραμμής" επαναλαμβάνεται, στη συνέχεια, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ως ένα είδος συντήρησης των γνώσεων και των σχετικών οδηγιών των πρωτοκόλλων».

panagiotis-stathis

Τι να κάνετε σε περίπτωση επιληπτικής κρίσης: Ψυχραιμία συνιστούν οι ειδικοί γιατροί

Τι συμβαίνει, όμως, όταν ένας πολίτης βρεθεί μπροστά σε ένα περιστατικό συνανθρώπου του ο οποίος έχει περιέλθει σε επιληπτική κρίση; Ο νευρολόγος - επιληπτολόγος της Α΄Νευρολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Αθήνας «Αιγινήτειο» και ταμίας του Δ.Σ. του Πανελληνίου Επιστημονικού Συλλόγου κατά της Επιληψίας (ΠΕΣΕ), Διονύσης Πανδής, εξηγεί στο parapolitika.gr ότι «η σκηνή είναι έντονη: κάποιος πέφτει στο έδαφος, χάνει τις αισθήσεις του, έχει σπασμούς. Για όσους βρεθούν δίπλα του, η πρώτη αντίδραση είναι ο φόβος, ίσως και ο πανικός ότι κάτι "κακό" συμβαίνει. Όμως η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες επιληπτικές κρίσεις διαρκούν μόνο λίγα λεπτά και δεν είναι επικίνδυνες, εφόσον ο άνθρωπος προστατευθεί σωστά».

Ψυχραιμία συστήνει, πάνω από όλα, ο Διονύσης Πανδής: «Το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Δεν προσπαθούμε να σταματήσουμε τους σπασμούς, δεν βάζουμε τίποτα στο στόμα του (όχι, η γλώσσα δεν "γυρίζει" ούτε "καταπίνεται"— αυτός είναι ένας παλαιός μύθος), και αποφεύγουμε κάθε βίαιη ή παρεμβατική κίνηση. Αντίθετα, τοποθετούμε τον άνθρωπο στο πλάι, χαλαρώνουμε σφιχτά ρούχα γύρω από τον λαιμό, απομακρύνουμε επικίνδυνα αντικείμενα και προσέχουμε να αναπνέει ελεύθερα. Κοιτάμε την ώρα: αν η κρίση κρατήσει πάνω από 5 λεπτά, επαναληφθεί ή συνοδεύεται από τραυματισμό, πτώση από ύψος ή το άτομο βρίσκεται στο νερό (θάλασσα, πισίνα) καλούμε άμεσα ασθενοφόρο».

Όμως, ο Διονύσης Πανδής μας εξηγεί επίσης κάτι το οποίο είναι πραγματικά άγνωστο στους μη ειδικούς, συγκεκριμένα στους απλούς, καθημερινούς πολίτες: «Αξίζει να γνωρίζουμε πως δεν έχουν σπασμούς όλες οι επιληπτικές κρίσεις. Πολλές είναι πιο ήπιες: κάποιος άνθρωπος μπορεί να δείχνει "χαμένος", να έχει μειωμένη επαφή, απλανές βλέμμα ή να κάνει επαναλαμβανόμενες και άσκοπες κινήσεις. Αυτά τα επεισόδια διαρκούν συνήθως λιγότερο από ένα-δύο λεπτά. Και σε αυτές τις περιπτώσεις μένουμε κοντά, ψύχραιμοι, τον προστατεύουμε από τραυματισμούς, χωρίς να προσπαθούμε να τον περιορίσουμε, και όταν περάσει η κρίση ρωτάμε αν είναι καλά. Αν δεν μπορεί να συνεχίσει μόνος του, προσφέρουμε βοήθεια ή επικοινωνούμε -με τη συγκατάθεσή του- με κάποιον οικείο του. Μένουμε διακριτικοί και σεβόμαστε την ιδιωτικότητα. Σε κάθε περίπτωση, το κλειδί είναι η γνώση και η απλή, σωστή αντίδραση. Ο πανικός, οι παρεξηγήσεις και τα λάθη μπορεί να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από την ίδια την κρίση».

Και ο γιατρός καταλήγει: «Η γνώση σώζει. Και όσο πιο απλές και σωστά διατυπωμένες είναι οι οδηγίες, τόσο πιο χρήσιμες γίνονται στην πράξη. Αυτός είναι και ο λόγος που η συμβολή του ειδικού είναι κρίσιμη: για να εκπαιδεύσουμε το κοινό, να προλάβουμε τον φόβο και να σπάσουμε το στίγμα γύρω από την επιληψία. Ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος κατά της Επιληψίας είναι σταθερά διαθέσιμος να προσφέρει επιστημονική επιμόρφωση, σεμινάρια και χρήσιμο υλικό σε οποιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα ενδιαφερθεί — από την αστυνομία και τις πρώτες βοήθειες μέχρι εκπαιδευτικές και κοινωνικές δομές. Η συνεργασία για την προαγωγή της ενημέρωσης είναι όχι μόνο ευπρόσδεκτη, αλλά και απαραίτητη. Όσο περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο λιγότερο φοβόμαστε. Και όταν δεν φοβόμαστε, μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε».

pandhs-dionushs

Τι είναι η επιληψία - Πώς επηρεάζει τον εγκέφαλο

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνει το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, η επιληψία είναι μία χρόνια διαταραχή, το σήμα κατατεθέν της οποίας είναι επαναλαμβανόμενες, απρόκλητες επιληπτικές κρίσεις. Πολλοί άνθρωποι με επιληψία έχουν περισσότερους από έναν τύπο σπασμών και ενδέχεται να εμφανίζουν και άλλα συμπτώματα νευρολογικών προβλημάτων.

Περίπου 50 στους 100.000 ανθρώπους αναπτύσσουν επιληψία κάθε χρόνο στις βιομηχανικές χώρες, ενώ περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως θεωρείται ότι έχουν επηρεαστεί από επιληψία και επιληπτικές κρίσεις.

Σύμφωνα με έρευνες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το University College του Λονδίνου, ο πρόωρος θάνατος είναι 11 φορές πιο συχνός μεταξύ των ατόμων με επιληψία σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον, ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος αν ένα άτομο με επιληψία έχει επίσης μία ψυχική ασθένεια.

Οι άνθρωποι με επιληψία τείνουν να έχουν επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις. Οι επιληπτικές κρίσεις συμβαίνουν λόγω μίας ξαφνικής αύξησης της ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο. Αυτό προκαλεί μία προσωρινή διαταραχή στα συστήματα ανταλλαγής μηνυμάτων μεταξύ των κυττάρων του εγκεφάλου.

Κατά τη διάρκεια μίας επιληπτικής κρίσης ο εγκέφαλος του ασθενούς «αναστέλλεται» ή «συγχύζεται». Κάθε λειτουργία στο σώμα μας ενεργοποιείται από τα συστήματα ανταλλαγής μηνυμάτων στον εγκέφαλό μας. Αυτό που ένας ασθενής με επιληψία βιώνει κατά τη διάρκεια μίας επιληπτικής κρίσης θα εξαρτηθεί από ποιο μέρος του εγκεφάλου του / της ξεκινά η επιληπτική δραστηριότητα και πόσο πολύ και γρήγορα εξαπλώνεται από εκείνη την περιοχή.

Κατά συνέπεια, υπάρχουν διάφοροι τύποι επιληπτικών κρίσεων και κάθε ο ασθενής θα έχει επιληψία με το δικό του / της μοναδικό τρόπο.