Ευάγγελος Τούλης: Ο νέοι γιατροί δεν θέλουν να είναι τα "κορόιδα του συστήματος" - Τι λέει ο παθολόγος στο parapolitika.gr

Οι νέοι γιατροί αγαπούν την Ιατρική και θέλουν να εργαστούν σκληρά στον επιστημονικό τους αντικείμενο, αλλά δεν θέλουν να γίνουν τα «κορόιδα του συστήματος». Με αυτήν την πολύ χαρακτηριστική φράση ο πρόεδρος της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδας (ΕΕΠΕ), Ευάγγελος Τούλης, εξηγεί στο parapolitika.gr γιατί οι νέοι γιατροί αποφεύγουν να ξεκινήσουν εκπαίδευση στην ιατρική ειδικότητα της Παθολογίας, ειδικότητα η οποία, μαζί με την αναισθησιολογία, εμφανίζει πολύ σοβαρά προβλήματα ελλείψεων ιατρικού προσωπικού, στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς, με αποτέλεσμα να αναμένεται στα επόμενα χρόνια να ξεσπάσει μία νέα κρίση με την έλλειψη παθολόγων στην Ελλάδα, όπως εκείνη την οποία βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια με την έλλειψη ανασιθησιολόγων.

Η Παθολογία είναι η “καρδιά” της Ιατρικής. Γιατί είναι πλέον τόσο αντιδημοφιλής ιατρική ειδικότητα μεταξύ των αποφοίτων των Ιατρικών Σχολών της χώρας μας;

Για τον απλούστατο λόγο, ότι τα τελευταία χρόνια η Παθολογία υφίσταται κανιβαλισμό από τις υποειδικότητες της και τις εξειδικεύσεις στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα σε αντίθεση με τα Νοσοκομεία, όπου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με την αντιμετώπιση του 80% των περιστατικών του παθολογικού τομέα από τους Παθολόγους (ασχέτως υποκείμενου νοσήματος) και στα Περιφερειακά Νοσοκομεία του 100%. Εκεί μάλιστα ο Παθολόγος βαφτίζεται Νευρολόγος, Ενδοκρινολόγος, Διαβητολόγος, Αναισθησιολόγος κ.τ.λ.. Και όλα αυτά χωρίς να λαμβάνει ούτε ένα Ευρώ παραπάνω από τους εφημερεύοντες κάποιων υποειδικοτήτων που μπορεί να εξετάζουν ένα περιστατικό ανά εφημερία.

Έχετε στοιχεία, τα οποία να μας δείχνουν πόσοι παθολόγοι έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της υπερδεκαετούς, πολύπλευρης κρίσης, η οποία έπληξε τη χώρα μας;

Ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά μεγάλος αριθμός αιτηθέντων θέση Παθολογίας παραιτήθηκε εν μία νυκτί και μετέβη στο εξωτερικό ή άλλαξε ειδικότητα. Οι ολιγάριθμες πλέον λίστες αναμονής για την Ειδικότητα μας το αποδεικνύουν.

Μπορεί να πει κανείς ότι τα οικονομικά κίνητρα, τα οποία έχει θεσπίσει η κυβέρνηση, τα τελευταία χρόνια, για να κάνει πιο ελκυστική την εκπαίδευση στην ιατρική ειδικότητα της Παθολογίας, είναι τόσο ανεπαρκή, ώστε να μην έχουμε αισθητά θετικά αποτελέσματα;

Είναι επίσης αμφίβολο από συζητήσεις με νέους συναδέλφους το αν θα αποδεχθούν το μπόνους των 40.000 ευρώ για να παραμείνουν στο Ε.Σ.Υ. μετά τη λήψη της Ειδικότητας. Κίνητρα θα ήτανε τουλάχιστον διπλάσιοι μισθοί για όλους τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ., αλλά και μπόνους παραγωγικότητας για τις ειδικότητες αιχμής.

Κίνητρο θα ήταν η κάλυψη πολλών κενών θέσεων Παθολόγων ταυτόχρονα στα περιφερειακά Νοσοκομεία, αλλά και η κάλυψη θέσεων ειδικοτήτων οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για την εφημερία, όπως οι ακτινολόγοι, οι μικροβιολόγοι, οι αναισθησιολόγοι και άλλες. Στον ιδιωτικό τομέα θεωρούμε υπερβολικό τον αριθμό των 2000 ασθενών ανά προσωπικό γιατρό ( 1.500 θα ήταν ένας πολύ καλός αριθμός), καθώς και απαραίτητη η θέσπιση κινήτρων του τύπου του επιδόματος γραμματειακής υποστήριξης, βιβλιοθήκης, κάλυψη αδειών, άδεια τοκετού κ.τ.λ.

Μήπως οι νέοι γιατροί δεν είναι τόσο της «πολλής δουλειάς», την οποία απαιτεί η Παθολογία, και μήπως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφεύγουν την εκπαίδευσής τους σε αυτήν την ιατρική ειδικότητα;

Το κράτος πρέπει να αποφασίσει αν θέλει γιατρούς ή συνταγογράφους. Καλή η πρόληψη και θεμιτή, αλλά κάποιος πρέπει να διαγιγνώσκει εγκαίρως, ορθώς και να θεραπεύει τον ασθενή ή να διαχειρίζεται την περαιτέρω αντιμετώπιση του.

Τελικά, κύριε πρόεδρε ισχύει ότι «η Παθολογία δεν έχει λεφτά»;

Οι νέοι ιατροί έχουν κέφι για δουλειά, έχουν γνώσεις, δεν θέλουν όμως να καταστούν τα «κορόιδα» του συστήματος. Η Παθολογία είναι αποδοτική μόνον με πολύ σκληρή και πολύωρη εργασία, μεγάλη ευθύνη και πολλές φορές απογοήτευση όταν η θέση της υποβαθμίζεται και απαξιώνεται σε παθήσεις αιχμής, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η Υπέρταση, ή Παχυσαρκία από «έντεχνες» και υπερτιμημένες αναβαθμίσεις του ρόλου κάποιων συναδέλφων, αλλά και την σκοπούμενη εξίσωση στα μάτια του κόσμου με την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής ή ακόμη και των Ιατρών χωρίς ειδικότητα. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για την ειδικότητα της Παθολογίας, την οποία συνεχίζω να υπηρετώ με μεράκι, Γιατί μόνον από μεράκι γίνεται κανείς Παθολόγος και όχι για οικονομικούς λόγους.