Η ρήξη αχιλλείου τένοντα αποτελεί έναν από τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς που μπορεί να υποστεί ο ισχυρότερος τένοντας του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτός ο κρίσιμος τένοντας, που συνδέει τη γαστροκνημία με την πτέρνα στο οπίσθιο τμήμα του άκρου ποδός, παίζει καθοριστικό ρόλο στην κίνηση και τη στάση. Η ρήξη αχιλλείου εμφανίζεται συχνότερα σε αθλητές και άτομα με έντονη φυσική δραστηριότητα, αν και μπορεί να προσβάλει οποιονδήποτε.

Διαβάστε: Κίναν Έβανς: Δεν ξανάγινε τέτοια κατάρα! Ο Αμερικάνος υπέστη ρήξη αχιλλείου και στο δεύτερο πόδι του!

Πως μπορεί να πάθει κάποιος ρήξη αχιλλείου τένοντα;

Η ρήξη αχιλλείου τένοντα συνήθως προκύπτει από τραυματικά γεγονότα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει σε τένοντες που έχουν υποστεί εκφυλιστικές αλλαγές. Αυτό παρατηρείται κυρίως σε άτομα που είχαν αθλητική δραστηριότητα στο παρελθόν, την εγκατέλειψαν και στη συνέχεια επιστρέφουν απότομα στην άσκηση χωρίς κατάλληλη προετοιμασία.

Οι περισσότερες ρήξεις χαρακτηρίζονται ως εγκάρσιες και πλήρεις, ενώ υπάρχουν και επιμήκεις ή μερικές ρήξεις όπου διακόπτονται μόνο ορισμένες ίνες του τένοντα. Η περιοχή αυτή είναι ιδιαίτερα ευάλωτη λόγω της περιορισμένης αιμάτωσής της, γεγονός που επηρεάζει τόσο την αντοχή όσο και την ικανότητα επούλωσης του τένοντα.

Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα της ρήξης;

Τα συμπτώματα της ρήξης αχιλλείου τένοντα είναι συνήθως έντονα και άμεσα αναγνωρίσιμα. Οι ασθενείς περιγράφουν χαρακτηριστικά την αίσθηση ότι δέχθηκαν ισχυρό κτύπημα στο πίσω μέρος της πτέρνας ή στη βάση της γαστροκνημίας.

Τα κύρια σημάδια περιλαμβάνουν έναν οξύ, χαρακτηριστικό ήχο κατά τη στιγμή του τραυματισμού, ακολουθούμενο από έντονο άλγος και άμεσο οίδημα στην περιοχή γύρω από την πτέρνα. Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν σημαντική δυσκολία στην κάμψη του άκρου ποδός και στην ανύψωσή του από το έδαφος κατά τη βάδιση, ενώ η στάση στις μύτες των ποδιών καθίσταται αδύνατη. Εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, ιδιαίτερα όταν επηρεάζουν τη βάδισή σας, η άμεση επίσκεψη σε ειδικό ορθοπαιδικό χειρουργό είναι απαραίτητη για την ακριβή διάγνωση και την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Συγκεκριμένοι παράγοντες αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης ρήξης αχιλλείου. Η ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο, με τις περισσότερες ρήξεις να εμφανίζονται σε άτομα ηλικίας 30 έως 40 ετών. Το φύλο επίσης επηρεάζει τη συχνότητα, καθώς οι άντρες εμφανίζουν ρήξη έως πέντε φορές συχνότερα από τις γυναίκες. Η συμμετοχή σε ψυχαγωγικά αθλήματα που περιλαμβάνουν τρέξιμο, απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τένις, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο. Επιπλέον, η χρήση συγκεκριμένων αντιβιοτικών της κατηγορίας των κινολονών, όπως η σιπροφλοξασίνη και η λεβοφλοξασίνη, έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο ρήξης. Η παχυσαρκία επιβαρύνει επιπλέον τον τένοντα, ενώ οι ρήξεις προκαλούνται συχνά από αιφνίδια αύξηση της τάσης, όπως πτώσεις από ύψος, πτώσεις σε λακκούβες κατά τη βάδιση ή απότομη αύξηση της έντασης σε αθλητικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν άλματα.

Ρήξη αχιλλείου τένοντα χρόνος αποκατάστασης και αποθεραπεία

Η μετεγχειρητική πορεία περιλαμβάνει τρεις κρίσιμες φάσεις που καθορίζουν τον χρόνο αποκατάστασης. Αρχικά, ακολουθεί περίοδος ακινητοποίησης που παρέχει στον οργανισμό τον απαραίτητο χρόνο και τις κατάλληλες συνθήκες για την επούλωση της συρραφής.

Στη συνέχεια, εφαρμόζεται προοδευτική κινητοποίηση που επιτρέπει στο άκρο πόδι να ανακτήσει το πλήρες εύρος κίνησης. Τέλος, το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με εξειδικευμένες ασκήσεις ενδυνάμωσης της γαστροκνημίας και των μυών του ποδιού για την επιστροφή σε πλήρη λειτουργικότητα.

Ο χρόνος αποκατάστασης ποικίλλει ανάλογα με την περίπτωση, αλλά το τελικό αποτέλεσμα συνδέεται άμεσα με την επιμέλεια του ασθενούς στο πρόγραμμα αποκατάστασης. Η συνεργασία με εξειδικευμένους φυσιοθεραπευτές και η τήρηση των οδηγιών του ορθοπαιδικού χειρουργού είναι καθοριστικής σημασίας.

Εάν αντιμετωπίζετε παρόμοιο τραυματισμό, η άμεση επικοινωνία με ειδικό ορθοπαιδικό χειρουργό με εμπειρία στις αθλητικές κακώσεις είναι απαραίτητη. Η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ρήξης αχιλλείου τένοντα μπορεί να απαλλάξει τον οργανισμό από τον πόνο και να αποκαταστήσει την κανονική καθημερινή λειτουργία.