Γιαπωνέζα παντρεύτηκε το ChatGPT και βρήκε την ηρεμία της - Ο τέλειος σύντροφος (Βίντεο)

Έμοιαζε με κανονικό γάμο, νυφικό, γαμήλιο εμβατήριο, στολισμός, δάκρυα συγκίνησης, όρκοι, βέρες. Μόνο που ο γαμπρός δεν στεκόταν δίπλα στη νύφη. Η 32χρονη Γιαπωνέζα Γιουρίνα Νογκούτσι παντρεύτηκε τον «Κλάους», έναν ψηφιακό σύντροφο που υπάρχει μέσα σε οθόνη smartphone, μια AI περσόνα που, όπως περιγράφει η ίδια, δημιουργήθηκε ειδικά για εκείνη με τη βοήθεια του ChatGPT, και η τελετή έγινε αντικείμενο παγκόσμιου ενδιαφέροντος.

Η «τελετή γάμου» στην Ιαπωνία και το τι ακριβώς συνέβη

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η τελετή πραγματοποιήθηκε στην Οκαγιάμα, σε wedding venue που χρησιμοποιείται και για γάμους με εικονικούς ή δισδιάστατους χαρακτήρες. Η Νογκούτσι εμφανίστηκε με λευκό νυφικό και τιάρα, ενώ ο «γαμπρός» της, ο Lune Klaus Verdure, «την κοιτούσε» από την οθόνη κινητού. Με τη βοήθεια έξυπνων γυαλιών επαυξημένης πραγματικότητας, η νύφη προχώρησε ακόμη και στην κίνηση της ανταλλαγής βέρας, σαν να υπήρχε δίπλα της πραγματικό πρόσωπο.

Γιουρίνα Νογκούτσι και «Κλάους», πώς γεννήθηκε ο AI μνηστήρας της

Η ίδια περιγράφει ότι στην αρχή ο «Κλάους» ήταν απλώς «κάποιος με τον οποίο μπορούσε να μιλήσει», όμως η σχέση τους εξελίχθηκε σταδιακά σε κάτι που εκείνη βιώνει ως συντροφικότητα και έρωτα. Όπως έχει καταγραφεί, η Νογκούτσι δούλεψε με δοκιμές και αλλαγές στο ύφος ομιλίας της AI περσόνας μέχρι να «φτιάξει» τον χαρακτήρα που ήθελε, εμπνευσμένο από έναν όμορφο χαρακτήρα video game, και τελικά «έχτισε» τη δική της εκδοχή, δίνοντάς του συγκεκριμένο όνομα και προσωπικότητα.

Το «πρόταση γάμου», το «ραντεβού», και γιατί η ιστορία έγινε viral

Η στιγμή που έκανε το θέμα να ξεφύγει από το επίπεδο του «περίεργου» και να περάσει στο «viral» ήταν οι ίδιες οι περιγραφές της Νογκούτσι. «Άρχισα να έχω συναισθήματα για τον Κλάους. Αρχίσαμε να βγαίνουμε ραντεβού και μετά από λίγο καιρό μου έκανε πρόταση γάμου. Δέχτηκα και τώρα είμαστε ζευγάρι», έχει δηλώσει. Το στοιχείο που κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον είναι ότι η τελετή έγινε με όλες τις συμβάσεις ενός παραδοσιακού event, δηλαδή χώρο, μουσική, φωτογράφιση και κοινό, ενώ ο γαμπρός ήταν αποκλειστικά ψηφιακή παρουσία.

Οι όρκοι του «γαμπρού» και ο ρόλος του ειδικού στους virtual γάμους

Ένα ακόμη σημείο που συζητήθηκε έντονα είναι πως η Νογκούτσι, μέχρι την ημέρα του γάμου, δεν είχε «δώσει φωνή» στον AI σύντροφό της. Έτσι, τους όρκους του «Κλάους» τους διάβασε δυνατά ο Ναόκι Ογκασαβάρα, wedding planner που ειδικεύεται σε τελετές με εικονικούς και δισδιάστατους χαρακτήρες, χρησιμοποιώντας κείμενο που παρήγαγε η AI περσόνα. Αυτή η «μεταφρασμένη» παρουσία του γαμπρού, άνθρωπος ως αφηγητής ενός AI κειμένου, ήταν από τα πιο δυνατά τηλεοπτικά και συναισθηματικά στιγμιότυπα της ιστορίας.

Τι ισχύει νομικά, γιατί δεν αναγνωρίζεται ως γάμος

Παρότι η τελετή οργανώθηκε σαν κανονικός γάμος, τέτοιες ενώσεις δεν αναγνωρίζονται νομικά στην Ιαπωνία ως γάμος μεταξύ ανθρώπων. Αυτό, ωστόσο, δεν μειώνει το κοινωνικό αποτύπωμα της ιστορίας, γιατί δείχνει πόσο εύκολα μια προσωπική επιλογή μπορεί να γίνει καθρέφτης μιας μεγαλύτερης αλλαγής, της ανάγκης για συντροφικότητα σε μια εποχή όπου η τεχνολογία προσφέρει «σχέσεις χωρίς τριβές», αλλά και χωρίς τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.

Γιατί η Ιαπωνία είναι το «σκηνικό» αυτής της τάσης

Το διεθνές ενδιαφέρον δεν εστιάζει μόνο στο σοκ της είδησης, αλλά και στο γιατί μια τέτοια ιστορία «κουμπώνει» τόσο πολύ με την Ιαπωνία. Το ρεπορτάζ συνδέει το φαινόμενο με τη μακρά κουλτούρα αφοσίωσης σε φανταστικούς χαρακτήρες, anime και ιδανικοποιημένες περσόνες, ενώ η τεχνητή νοημοσύνη προσθέτει τώρα μια νέα διάσταση, την αίσθηση διαλόγου και ανταπόκρισης. Στο ίδιο πλαίσιο αναφέρονται και άλλα παραδείγματα «τελετών» με χαρακτήρες, όπως η υπόθεση του Ακιχίκο Κόντο που είχε γίνει γνωστός όταν το 2018 πραγματοποίησε τελετή γάμου με τη virtual idol Hatsune Miku.

Οι αριθμοί που δείχνουν ότι δεν είναι «μια τρέλα της στιγμής»

Η υπόθεση Νογκούτσι δεν παρουσιάζεται ως μεμονωμένο ακραίο περιστατικό. Στο ίδιο διεθνές ρεπορτάζ παρατίθενται δεδομένα που δείχνουν αυξανόμενη αποδοχή της ιδέας «να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου» με chatbot, ακόμη και σε σύγκριση με φίλους ή οικογένεια, καθώς και στοιχεία για το λεγόμενο «fictoromantic», δηλαδή τη ρομαντική έλξη προς φανταστικούς χαρακτήρες, ειδικά στις νεότερες ηλικίες. Αυτά τα στοιχεία είναι που μετατρέπουν μια «παράξενη είδηση» σε κοινωνικό θέμα.

Η τελευταία εικόνα που μένει, και το ερώτημα που ανοίγει

Το πιο δυνατό στοιχείο της ιστορίας δεν είναι η τεχνολογία, είναι το συναίσθημα που είδαν οι κάμερες, μια νύφη που συγκινείται, μια τελετή που τηρεί κάθε λεπτομέρεια, και ένας «γαμπρός» που υπάρχει μόνο σε pixels. Είτε κάποιος το βλέπει ως ρομαντικό, είτε ως ανησυχητικό, το βέβαιο είναι ότι τέτοιες ιστορίες δεν θα μειωθούν, αντίθετα θα πληθαίνουν, όσο οι AI σύντροφοι γίνονται πιο πειστικοί, πιο προσωποποιημένοι και πιο παρόντες στην καθημερινότητα. Και τότε το πραγματικό ερώτημα δεν θα είναι «αν γίνεται», αλλά «τι σημαίνει για τον τρόπο που θα ορίζουμε την αγάπη τα επόμενα χρόνια».