Δυσμενείς οι προβλέψεις και για τους παχύσαρκους και για τους λιποβαρείς που θα ασθενήσουν από κοροναϊό
Η παχυσαρκία έχει συσχετιστεί με χειρότερη πρόγνωση σε άτομα με λοίμωξη COVID-19, χωρίς να έχει μελετηθεί η σχέση διαφορετικών δεικτών μάζας σώματος (BMI) με το κλινικό αποτέλεσμα της λοίμωξης. Υπάρχουν πολλά δεδομένα ότι οι παχύσαρκοι ασθενείς με λοίμωξη COVID-19 είναι πιθανότερο να χρειαστούν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Προκειμένου να διερευνηθεί η συσχέτιση των διαφορετικών BMI με την έκβαση της λοίμωξης, μία ομάδα από το τμήμα Ιατρικής Σχολής , Donald and Barbara Zucker της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ ανέλυσε αναδρομικά 10.861 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020 .
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα, Ψαλτοπούλου, Παναγιώτης Μαλανδράκης, Ιωάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν τα κύρια ευρήματα της μελέτης.
Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 65 έτη με το 59,6% να είναι άνδρες. Το 2,2% ήταν λιποβαρείς (BMI<18,5), το 23.1% είχαν φυσιολογικό ΒΜΙ (18,5-24,9), το 37% ήταν υπέρβαροι (25-29,9), και το 37,7% ήταν παχύσαρκοι (>30). Συνολικά 2.220 ασθενείς (20,4%) χρειάστηκαν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και 2.596 (23,9%) απεβίωσαν. Στις διαφορετικές κατηγορίες ΒΜΙ υπήρχε σημαντική διαφορά τόσο στην ανάγκη μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής όσο και στη θνητότητα. Παραδείγματος χάρη, το 12,4% των λιποβαρών ασθενών και το 73,8% των παχύσαρκων χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Στην κατηγορία των λιποβαρών ασθενών κατέληξε το 39,2% και το 62,9% των παχύσαρκων. Επιπρόσθετες αναλύσεις έδειξαν ότι οι ασθενείς με ΒΜΙ<18,5 είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου, σχετικά με εκείνους που ανήκαν στην τάξη 3 της παχυσαρκίας. Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να δώσουν ικανοποιητική εξήγηση στο γεγονός αυτό, αλλά το απέδωσαν πιθανά στην γενικευμένη ασθενικότητα των ασθενών αυτών. Επομένως, η λοίμωξη COVID-19 έχει δυσμενέστερη πρόγνωση, τόσο στους παχύσαρκους ασθενείς όσο και στους λιποβαρείς.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα, Ψαλτοπούλου, Παναγιώτης Μαλανδράκης, Ιωάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν τα κύρια ευρήματα της μελέτης.
Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 65 έτη με το 59,6% να είναι άνδρες. Το 2,2% ήταν λιποβαρείς (BMI<18,5), το 23.1% είχαν φυσιολογικό ΒΜΙ (18,5-24,9), το 37% ήταν υπέρβαροι (25-29,9), και το 37,7% ήταν παχύσαρκοι (>30). Συνολικά 2.220 ασθενείς (20,4%) χρειάστηκαν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και 2.596 (23,9%) απεβίωσαν. Στις διαφορετικές κατηγορίες ΒΜΙ υπήρχε σημαντική διαφορά τόσο στην ανάγκη μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής όσο και στη θνητότητα. Παραδείγματος χάρη, το 12,4% των λιποβαρών ασθενών και το 73,8% των παχύσαρκων χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Στην κατηγορία των λιποβαρών ασθενών κατέληξε το 39,2% και το 62,9% των παχύσαρκων. Επιπρόσθετες αναλύσεις έδειξαν ότι οι ασθενείς με ΒΜΙ<18,5 είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου, σχετικά με εκείνους που ανήκαν στην τάξη 3 της παχυσαρκίας. Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να δώσουν ικανοποιητική εξήγηση στο γεγονός αυτό, αλλά το απέδωσαν πιθανά στην γενικευμένη ασθενικότητα των ασθενών αυτών. Επομένως, η λοίμωξη COVID-19 έχει δυσμενέστερη πρόγνωση, τόσο στους παχύσαρκους ασθενείς όσο και στους λιποβαρείς.