Η Ημέρα του Πατέρα υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, απλά παλιότερα η Ημέρα της Μητέρας «επισκίαζε» αυτήν την γιορτή. Η Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου και η πρώτη φορά που γιορτάστηκε ήταν το 1910 (αν και λέγεται ότι είχε ξαναεορταστεί για πρώτη φορά δύο χρόνια πριν, το 1908 απλά δεν είχε λάβει την απαιτούμενη προσοχή και αναγνώριση). Πέρασαν αρκετά χρόνια βέβαια ώστε να αναγνωριστεί και κατοχυρωθεί ως γιορτή, γεγονός που συνέβη το 1972 από τον Ρίτσαρντ Νίξον.
Το 2021 η γιορτή της Ημέρας του Πατέρα συνέπεσε με την εξιχνίαση ενός από τα πιο απάνθρωπα εγκλήματα των τελευταίων χρόνων και μάλιστα από έναν πατέρα. Από έναν πατέρα που έπαιζε θέατρο τόσες μέρες «για το παιδί του»… Για να είναι «καλός πα-τέρας»… Τραγική ειρωνεία το πώς συνέπεσαν αυτά τα δύο μαζί φέτος.
Από την άλλη τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας; Αλλά και τι σημαίνει να είσαι πατέρας; Ο ρόλος του πατέρα τα τελευταία χρόνια έχει πια αλλάξει, σαν κοινωνία αναμένουμε από έναν πατέρα διαφορετικά πράγματα από ότι στο παρελθόν, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας ορίζει διαφορετικά την έννοια του πατέρα.
6 διαφορετικές προσεγγίσεις από 6 διάσημους μπαμπάδες σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι πατέρας το 2021…
Χρόνια Πολλά μπαμπάδες όλου του κόσμου!
Γιώργος Χρανιώτης ηθοποιός
Ένα καινούριο... επάγγελμα το οποίο δεν το ήξερα και το μαθαίνω τώρα, αλλά είμαι φιλομαθής άνθρωπος και αυτό το καινούριο επάγγελμα είναι νομίζω από τα πιο ενδιαφέροντα. Ίσως και το πιο ενδιαφέρον που έχω αποπειραθεί, αλλά έχει και την πιο πολλή εργασία γιατί δεν διδάσκεται… Δεν υπάρχει πανεπιστήμιο πατρότητας οπότε μέσω αυτοσχεδιασμού και γενικών γνώσεων, εξασκούμαι σε αυτό το «επάγγελμα». Νομίζω αυτό σημαίνει για εμένα το να είμαι πατέρας. Μια καινούρια εργασία την οποία θέλω να την κάνω όσο γίνεται πιο καλά, γιατί αν δεν την κάνω καλά, δεν θα έχω τα οφέλη της εργασίας αυτής, τα οποία αποδίδονται μόνο στο παιδί οπότε φροντίζω να κάνω καλά τη δουλειά μου.
Γιάννης Στάνκογλου- ηθοποιός
Απόλυτη ευτυχία αλλά και ευθύνη για να συμπλεύσω με αυτά τα νέα πλάσματα και όσο γίνεται να τους δώσω φτερά να πετάξουν όσο πιο ελεύθερα γίνεται. Φυσικά υπάρχουν και δυσκολίες, ειδικά έτσι όπως είναι τα πράγματα και εν μέσω κορωνοϊού κιόλας…
Εγώ είμαι πατέρας από το 1993 οπότε ξέρω πώς είναι να είσαι πατέρας όχι μόνο το 2021, αλλά και τη δεκαετία του 90’ και του 2000. Αλλά δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Έχεις μια αγωνία τι θα γίνει με τον κορωνοϊό, με τα σχολεία και με τα πανεπιστήμια. Γενικότερα έχεις την έγνοια του παιδιού για το πώς θα μπορεί να συνεχίσει απρόσκοπτα και τις σπουδές του και τη διαβίωσή του χωρίς να κολλήσει κορωνοϊό. Για το 2021 αυτό θα έλεγα ότι είναι το χαρακτηριστικό, ενώ παλιότερα δεν είχαμε τέτοια άγχη. Το 2020 και το 2021 ο γιος μου ήταν στο εξωτερικό, δεν μπορούσα να τον δω και αυτό ήταν το μεγάλο μου πρόβλημα.
Πιο γενικά τώρα, όλοι οι μπαμπάδες, όπως και όλες οι μαμάδες, έχουν αγωνία για το πώς να μεγαλώσουν το παιδί, εάν θα πάρει τις σωστές βάσεις στο σχολείο, οι παρέες που θα κάνει, αργότερα το πανεπιστήμιο και ο επαγγελματικός του προσανατολισμός, αλλά όσο χρονών και να πάει το παιδί, οι αγωνίες είναι οι ίδιες. Ακόμα πιο μετά, το τι σπίτι θα νοικιάσει… Υπάρχουν οικογένειες που δυσκολεύονται πάρα πολύ τώρα με τον κορωνοϊό, πολλοί είναι σε αναστολή, πολλές επιχειρήσεις είναι κλειστές, πολλοί δεν δουλεύουν. Και είναι δύσκολο ακόμα και να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για τα παιδιά τους…
Επίσης μια άλλη μεγάλη αγωνία είναι η σχέση του παιδιού με το ίντερνετ. Εκεί που έλεγες άσε το tablet, άσε το κινητό και έλα να παίξουμε και να κάνουμε κάτι άλλο, τώρα τα τελευταία δύο χρόνια είναι η μόνη λύση και τον προτρέπεις να κάτσει να διαβάσει μπροστά στον υπολογιστή και το tablet. Δεν είναι μια καινούρια φοβία το πώς το παιδί θα μπει σε αυτόν τον ωκεανό και θα «κολυμπήσει»…
Αναφορικά με το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, δεν υπάρχει δικαιολογία «ήθελα να είμαι καλός πατέρας», είναι λόγια ασυνάρτητα και τα λέει μόνο και μόνο για να βρει μια δικαιολογία για τον εαυτό του. Αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να σκοτώσει τη γυναίκα του, να υποκρίνεται για 37 ημέρες και να αγκαλιάζει τη μητέρα της και να προσποιείται ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Λόγω της δουλειάς, το άκουγα να το λένε συνάδελφοι, αστυνομικοί αλλά δεν το μπορούσα να το χωρέσω στο μυαλό μου. Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτός ο άνθρωπος πήγε στην κηδεία της γυναίκας του, πώς αγκάλιασε τους συγγενείς της κοπέλας. Καμιά φορά το μυαλό του ανθρώπου φτάνει σε τέτοια σημεία που δεν υπάρχει περιγραφή, είναι ακραίο. Έχουμε ξαναδεί πολλά, αλλά αυτό το πράγμα να σκηνοθετήσεις όλο αυτό…
Προσωπικά νομίζω ότι την τελευταία πράξη του νόμου δεν την έχουμε δει. Δεν ξέρουμε ακόμα γιατί το έκανε, κάτι άλλο υπάρχει από πίσω και αυτό είναι σίγουρο. Θα έρθει η αλήθεια στο φως κάποια στιγμή γιατί δεν μπορείς να πεις ότι είναι μια κακία στιγμή. Εδώ βέβαια μπαίνει και ένα θέμα σχέσεων των ανθρώπων που διαχρονικά βέβαια ήταν έτσι, αλλά πια όλο και περισσότερο εκτυλίσσεται μπροστά μας αυτή η ιστορία, να δείχνει τόσο ευτυχισμένο αυτό το ζευγάρι και όταν κλείνει η πόρτα να έχουμε ανθρώπινα δράματα. Αυτός ο άνθρωπος τι θα πει στο παιδί του… Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με τον θάνατο αυτής της κοπέλας αλλά στενοχωριέμαι ακόμα παραπάνω για αυτό το παιδί που θα μεγαλώσει όπως θα μεγαλώσει…
Νίκος Κουρής-ηθοποιός
Θα ήθελα να κάνω καταρχάς έναν διαχωρισμό και να πω ότι για εμένα μπαμπάς και μαμά δεν υπάρχει. Υπάρχει γονιός. Δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός, με την έννοια ότι όλοι κάνουν τα πάντα, πλην της γέννας. Όσον αφορά τώρα τον άντρα γονιό, νομίζω ότι αυτό που είναι εκ των ων ουκ άνευ, είναι εντελώς αυτονόητο δηλαδή για εμένα σήμερα, είναι να στηρίζεις τον άλλον γονέα, να αναλάβεις τον ρόλο του γονιού, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, να κάνεις τα αναγκαία λάθη, να διορθωθείς, να γίνεις καλύτερος, να μην κατηγορείς ποτέ μα ποτέ τον άλλο γονέα και να μη θεωρείς το παιδί κτήμα σου. Είναι άλλο να αγαπάς άνευ όρων και άλλο να αγαπάς προβάλλοντας τον εαυτό σου πάνω στο παιδί. Όλη η δουλειά είναι να μην κάνεις αυτό. Αν το καταφέρεις, είσαι ένας γονιός. Το καλός ή κακός γονιός, δεν πρέπει να απασχολεί τους γονείς, υπό την έννοια ότι ο γονιός προφανώς αγαπάει αλλά το θέμα είναι εν ονόματι της αγάπης τι κάνει ή τι δεν κάνει.
Κώστας Παπαχλιμίντζος- δημοσιογράφος/παρουσιαστής εκπομπής "Συνδέσεις" στην ΕΡΤ
Οι απαιτήσεις από τον πατέρα έχουν αυξηθεί, σε κάθε γενιά αυξάνονται και περισσότερο και σωστά και δικαίως έχει γίνει αυτό. Αν εξαιρέσουμε την περίοδο των πρώτων μηνών του παιδιού και του θηλασμού, που εκ των πραγμάτων μπορεί να κάνει μόνο η μητέρα, από εκεί και πέρα πρέπει σε γενικές γραμμές τη φροντίδα του παιδιού να την αναλαμβάνουν ισομερώς. Και το «πρέπει» δεν το λέω μόνο για λόγους ισότητας, δεν είναι θέμα πολιτικής μέσα στην οικογένεια, αλλά ότι τα παιδιά χρειάζονται εξίσου και τους δύο γονείς τους. Εμείς έχουμε δύο παιδιά, είναι 6 και 2 ετών, και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, αυτό προσπαθώ να κάνω. Δεν το πετυχαίνω πάντα, αλλά θεωρώ ότι είμαι σε καλό δρόμο.
Μιχάλης Νουρλόγλου- σεφ
Το να είσαι πατέρας το 2021 σημαίνει να είσαι ψύχραιμος και να αντιμετωπίζεις πρωτόγνωρες καταστάσεις με πραότητα σα να τις έχεις ξαναζήσει. Να μην κλαις πάνω από το χυμένο γάλα αλλά να φτιάχνεις γαλατόπιτα στο σπίτι με τις κόρες σου.
Για αυτόν τον "πατέρα" δεν θέλω να πω τίποτα. Απλά αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν καθημερινά σε όλον τον κόσμο. Είναι κάποιες φορές που γίνονται εκρήξεις σε ηφαίστεια αλλά βράζει η λάβα παντού.
