Όπως όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις, έτσι και οι κακοποιητικές ακολουθούν έναν κύκλο. Είναι πασιφανές πλέον ότι η ενδοοικογενειακή βία επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες. Αυτό που είναι επίσης άξιο λόγου είναι ότι η έλευση της πανδημίας και οι επιπτώσεις της έχουν επηρεάσει δραστικά αλλά κυρίως έχει αυξήσει τόσο τον αριθμό των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, όσο και όλων των κακοποιητικών τραυματικών δεσμών που διαδραματίζονται ανάμεσα στα ζευγάρια.

Τα στάδια αυτού του κύκλου περιλαμβάνουν την αρχική περίοδο με τις φιλοφρονήσεις και τις κολακείες που απώτερο σκοπό έχουν την κατάκτηση του γυναικείου φύλου. Αυτή η μέθοδος είναι αρκετά ελκυστική διότι η γυναίκα αρχίζει να ενθουσιάζεται και να δένεται ,οπότε μετά από αυτό αρχίζει και ο κακοποιητικός τραυματικός δεσμός από την πλευρά αυτού που τον έχει επινοήσει.

Πολύ αργά και ίσως διακριτικά ξεκινά το δεύτερο στάδιο όπου αρχίζει να χτίζεται η βίαιη στάση. Ένας δυνατός καυγάς, ή μια επικριτική επίπληξη είναι το ξεκίνημα για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.  Πολλές φορές η γυναίκα παρότι το αντιλαμβάνεται, δίνει τόπο στην οργή, λέει δεν είναι και τόσο κακό και νομίζει ότι δεν είχε την πρόθεση να την πληγώσει. Η βία όμως είναι απρόβλεπτη, συνεχίζεται και η κακοποίηση αρχίζει να σταθεροποιείται.




Δυστυχώς το θύμα αρχίζει να συνηθίζει τέτοιου είδους συμπεριφορές και η κατάσταση διαιωνίζεται με περιόδους εμπλουτισμένης έντονης συσσωρευμένης έντασης με εκρήξεις και ακολουθούμενες βίαιες συμπεριφορές. Αμέσως μετά ή αρκετά σύντομα από το περιστατικό κορύφωσης, ο θύτης αρχίζει να απολογείται, κάνοντας το θύμα να πιστέψει πως δεν θα το ξανακάνει. Εκείνη δεν φεύγει, ο κύκλος της βίας συνεχίζει, και ο κακοποιητικός τραυματικός δεσμός έχει στερεοποιηθεί.

Πολλά θύματα ενδοοικογενειακής βίας είχαν έντονα τραύματα στην παιδική ηλικία συμπεριλαμβανομένης της μαρτυρίας βίας ανάμεσα στους γονείς τους. Αντίστροφα, ο θύτης συχνά έχει γίνει μάρτυρας ενδοοικογενειακής βίας στην οικογένειά του κι έτσι επειδή έχουν βιώσει και οι δύο βία, μολονότι από διαφορετική πλευρά και οι δύο πέφτουν εύκολα στον κακοποιητικό τραυματικό δεσμό ο οποίος γίνεται πιο έντονος και ολοένα δυναμώνει.


Όμως από την άλλη η έξοδος προς την ασφάλεια και τις υγιείς και πολιτισμένες διαπροσωπικές σχέσεις  είναι δύσκολη και επίπονη γιατί ξεκινά η βασανιστική διαδικασία αποκοπής του κακοποιητικού δεσμού και πένθους για τη σχέση που εγκαταλείφθηκε. Λόγω αυτών των προκλήσεων, πολλές γυναίκες επιστρέφουν στον θύτη, γιατί η ένταση των συναισθημάτων τους είναι κάτι πολύ δύσκολο για να το διαχειριστούν. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι μια γυναίκα κάνει περίπου εννέα απόπειρες για να αφήσει την κακοποιητική της σχέση.



Παρόλα αυτά είναι απαραίτητη η συνδρομή ψυχολογικής υποστήριξης προκειμένου να απομακρυνθεί κάποιος  από το κακοποιητικό παρελθόν για να μπορέσει να επιβιώσει στο υγιές παρόν. Τελικά ούτε η κακοποίηση ούτε ο κακοποιητικός τραυματικός δεσμός κρατάει για πάντα. Είναι σίγουρο ότι με την κατάλληλη γνώση και πρόληψη τα δεσμά θα σπάσουν και τα σημάδια θα ξεθωριάσουν.

Βαρβάρα Ηλιοπούλου

Πολιτισμολόγος- Κοιν.Επιστήμονας