Τι είναι το Tylenol και πώς συνδέεται με τον αυτισμό
Τα αντιφατικά αποτελέσματα
Η Tylenol είναι δραστική ουσία που λειτουργεί κυρίως στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αναστέλλοντας την παραγωγή προσταγλανδινών που είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία του πόνου και του πυρετού.=

Η δραστική ουσία λειτουργεί κυρίως στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αναστέλλοντας την παραγωγή προσταγλανδινών που είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία του πόνου και του πυρετού. Αντίθετα με άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ασπιρίνη ή το ιβουπροφένη, η παρακεταμόλη έχει ελάχιστη αντιφλεγμονώδη δράση στους περιφερικούς ιστούς.
Tylenol: Η αμφιλεγόμενη σύνδεση με τον αυτισμό
Τα τελευταία χρόνια, έχει αναπτυχθεί μια σημαντική επιστημονική συζήτηση σχετικά με την πιθανή σύνδεση μεταξύ της χρήσης παρακεταμόλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης διαταραχών του φάσματος του αυτισμού (ASD) και της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας (ADHD) στα παιδιά.
Τα αντιφατικά αποτελέσματα των ερευνών
Πολλές μελέτες έχουν διερευνήσει αυτή τη σύνδεση, με αντιφατικά αποτελέσματα. Ερευνητές στο Icahn School of Medicine του Mount Sinai διαπίστωσαν ότι η προγεννητική έκθεση σε παρακεταμόλη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού και της ADHD, στα παιδιά.
Μια συστηματική ανασκόπηση που εξέτασε 13 μελέτες με χιλιάδες συμμετέχοντες βρήκε συλλογικές αποδείξεις ότι η χρήση παρακεταμόλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με διάφορες νευροαναπτυξιακές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων του ASD και της ADHD.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι η προγεννητική έκθεση σε παρακεταμόλη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο τόσο για ADHD (συγκεντρωτικός σχετικός κίνδυνος: 1,34) όσο και για ASD (συγκεντρωτικός σχετικός κίνδυνος: 1,19), με ισχυρότερες συσχετίσεις να συνδέονται με μεγαλύτερη διάρκεια έκθεσης.
Αντίθετες απόψεις και επιφυλάξεις
Ωστόσο, άλλες έρευνες αμφισβητούν αυτή τη σύνδεση. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ Tylenol και αυτισμού και ότι η προηγουμένως αναφερόμενη σύνδεση πιθανότατα οφείλεται σε άλλους υποκείμενους παράγοντες.
Σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Science-Based Medicine, "υπάρχει πολύ πιθανότατα καμία σύνδεση καθόλου μεταξύ της χρήσης Tylenol στην εγκυμοσύνη και του κινδύνου αυτισμού, ADHD ή νευροαναπτυξιακής διαταραχής".
Μεθοδολογικές προκλήσεις
Η διαφωνία στη βιβλιογραφία μπορεί να εξηγηθεί από διάφορους παράγοντες:
Συγχυτικοί παράγοντες: Οι έγκυες γυναίκες που λαμβάνουν παρακεταμόλη συχνά το κάνουν για να αντιμετωπίσουν πυρετό ή πόνο, που μπορεί να οφείλονται σε λοιμώξεις ή άλλες καταστάσεις. Αυτές οι υποκείμενες καταστάσεις, και όχι το φάρμακο αυτό καθεαυτό, μπορεί να είναι οι πραγματικοί παράγοντες κινδύνου.
Ανάκληση μεροληψίας: Οι γονείς παιδιών με αυτισμό μπορεί να θυμούνται καλύτερα τη χρήση φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε σύγκριση με γονείς παιδιών χωρίς διαταραχές.
Γενετικοί Παράγοντες: Η προδιάθεση για αυτισμό μπορεί να επηρεάζει τόσο την πιθανότητα ανάγκης για παυσίπονα όσο και τον κίνδυνο ανάπτυξης της διαταραχής.
Επιστημονική στάση και συστάσεις
Η επιστημονική κοινότητα παραμένει διχασμένη σχετικά με το θέμα. Οι περισσότερες ιατρικές οργανώσεις εξακολουθούν να θεωρούν την παρακεταμόλη ασφαλή για χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όταν χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες. "Συνεχίζουμε να αξιολογούμε την επιστήμη και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει αιτιώδης σύνδεση μεταξύ της χρήσης παρακεταμόλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του αυτισμού", δηλώνουν εκπρόσωποι της βιομηχανίας.
Συμπεράσματα
Η σύνδεση μεταξύ Tylenol (παρακεταμόλης) και αυτισμού παραμένει ένα ανοιχτό επιστημονικό ερώτημα. Ενώ κάποιες μελέτες υποδεικνύουν μια πιθανή σύνδεση, άλλες την αμφισβητούν. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να συζητούν με τους γιατρούς τους τη χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου, συμπεριλαμβανομένης της παρακεταμόλης, λαμβάνοντας υπόψη τα οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους.
Η συνεχιζόμενη έρευνα είναι απαραίτητη για να διευκρινιστεί αυτή η σύνδεση και να παρασχεθούν σαφείς οδηγίες για την ασφαλή χρήση φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μέχρι τότε, η προσεκτική και συνετή χρήση, σε συνεννόηση με επαγγελματίες υγείας, παραμένει η καλύτερη προσέγγιση.