Βλέπεις το ματς με μια κρύα μπίρα. Με φίλους. Φωνάζεις, παθιάζεσαι. Θέλεις να κερδίσει η ομάδα σου βέβαια. Καλό θα είναι να χάσουν οι άλλοι. Καλύτερο όμως θα είναι να χαρούν όλοι. Το ματς να’ ναι καθαρό κι όποιος μπορεί να πάρει το σκορ με ίσους όρους. Σε έναν ιδανικό κόσμο κάπως έτσι θα έχεις εκπαιδευτεί. Να θες να δεις δίκαιο παιχνίδι. Για να δεις δίκαιο παιχνίδι όμως πρέπει να παιχτεί δίκαιο παιχνίδι. Χωρίς ο δυνατότερος να ενδίδει στους πειρασμούς που δίνει η δύναμη του μεγέθους του. Με σεβασμό στην άποψη του άλλου, με σεβασμό στη διαδικασία, στους συναγωνιστές αντιπάλους. Σε ένα περιβάλλον που όλοι έχουν τον ίδιο χώρο για να παίξουν τη μπάλα τους. Σε ένα γήπεδο που είναι ανοιχτό, που δίνει θέση σε όλους και δε στριμώχνει τον μικρότερο αντίπαλο σε μια γωνιά, επειδή μπορεί να αγοράσει όλο το χώρο, να γίνει ο μόνος κριτής της παρουσίας, της ποιότητας, της επιλογής. Ευ αγωνίζεσθαι και στη μπίρα και στη μπάλα γιατί ο σεβασμός στους καταναλωτές του όποιου προϊόντος σου, είτε μπάλα παίζεις είτε μπίρα δίνεις είναι που μπορεί να πάει τα πράγματα παρακάτω για το καλό όλων. Ο ανοιχτός και δίκαιος ανταγωνισμός είναι αυτό που εμπνέει κι άλλους να κάνουν το βήμα μπροστά και να δημιουργήσουν νέες πραγματικότητες. Είναι ο μόνος τρόπος να εξελιχθούν οι εταιρίες, οι άνθρωποι και οι ιδέες. Να δημιουργηθούν νέα προϊόντα, να δοθούν ευκαιρίες ώστε οι καταναλωτές να έχουν περισσότερες επιλογές και μεγαλύτερη ελευθερία να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους σε ανταγωνιστικές τιμές. Η ΕΖΑ που διεκδικεί χώρο για την Ελλάδα στον δροσερότατο κατά τα άλλα ανταγωνισμό της μπύρας στη χώρα μας, αυτό τόλμησε να πει. Να παλέψει επί ίσοις όροις κι αν μας αρέσει η γεύση της να την πιούμε κι εμείς.