Ένα σπουδαίο κείμενο κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στα social media αναφορικά με τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική.

Το έγραψε στέλεχος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, όπου απαντάει στα ερώτηματα:

1) Πως και γιατί έγινε αυτή τη τραγωδία; και

2) Τι κάνεις εάν βρεθείς σε αυτήν την κατάσταση;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1) Πως και γιατί έγινε αυτή τη τραγωδία;

Κοίτα να δεις.....
Έχουμε δει πολλά στα χρόνια υπηρεσίας. Αυτό ήταν από τα πιο δύσκολα συμβάντα. Οι λόγοι συγκεκριμένοι...

Σπίτια μέσα σε πευκόφυτο δάσος. Ακαθάριστα οικόπεδα. Στενοί δρόμοι, πολύς κόσμος μαζί και καμιά ψύχραιμη αντίδραση. Άτακτη διαφυγή πολιτών χωρίς κανένα οργανωμένο σχέδιο με τραγικά αποτελέσματα.

Όταν η φωτιά πέρασε τη μοναδική θεωρητική αντιπυρική ζώνη που ήταν η Λεωφόρος Μαραθώνος όλα ήταν θέμα χρόνου.

Με τον δυνατό αέρα την φωτιά την βλέπεις να είναι στα 1000 μέτρα και σε λίγα λεπτά είναι στα πόδια σου. Φεύγεις όταν ακόμα είναι μακριά.

Η φωτιά ακολουθεί τον καπνό.

Όταν βλέπεις την φωτιά στο απέναντι βουνό και ο καπνός έρχεται κατα σένα είναι βασική αρχή οτι η φωτιά θα ακολουθήσει την ίδια πορεία.

Το πεύκο είναι το πιο δύσκολο... Είναι ξηρό με ρετσίνι, φλεγόμενα κουκουνάρια που σκάνε και με το έδαφος γεμάτο πευκοβελόνα. Ο πιο φυσικός εύφλεκτος συνδυασμός!

Αν συνδυάσεις και τις εκρήξεις από τα καύσιμα των καμένων αυτοκινήτων μιλάμε για τον πιο δύσκολο συνδυασμό.

Τα πιο πολλά θύματα ίσως πρώτα θα έπεσαν λιπόθυμα από τον πυκνό καπνό και μετά σε αναίσθητη κατάσταση θα κάηκαν.

Κάποιοι μπήκαν σε κτήματα που είχε αμπέλι και σώθηκαν. Πιάνει πιο δύσκολα φωτιά γιατί έχει υγρασία.

2) Τι κάνεις εάν βρεθείς σε αυτήν την κατάσταση;

Το θερμικό που δημιουργείται μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 800 (Οκτακόσιους) βαθμούς Κελσίου. Όλα λιώνουν.

Βασική αρχή, δεν χάνεις την ψυχραιμία σου.

Βάζεις σε σένα και σε όποιον έχεις δικό σου μαζί βρεγμένη πετσέτα ή μπλούζα στο πρόσωπο και φεύγεις όσο η φωτιά είναι ακόμα μακριά.

Πιάνεις πορεία προς στην θάλασσα. Εαν δεν υπάρχει πας όπου υπάρχει τσιμέντο. Πυλωτές σπιτιών, πλατείες γήπεδα μπάσκετ κλπ.

Εαν δεν προλάβεις και πάλι...και σε πιάσει μέσα σε δασική έκταση ή χωράφι...με χαμηλή βλάστηση κάνεις το για πολλούς αδιανόητο....

Τρέχεις αντίθετα δηλαδή μπαίνεις μέσα στα καμένα..

Μπορεί να κάψεις τα πόδια σου αλλά μπορεί να σωθείς. Τρέχοντας ψάχνεις πάλι τσιμέντο, δρόμο, κάτι.

Ποτέ δεν τρέχεις να σε κυνηγήσει η φωτιά. Είναι δεδομένο ότι θα σε φτάσει και θα σε κάψει.

Εαν έχεις τσάπα, ένα εργαλείο ή ενα ξύλο... σκάβεις στο χώμα ένα λάκο και μπαίνεις μέσα με το πρόσωπο προς το χώμα.

Υπάρχει οξυγόνο από το πορώδες του εδάφους. Η φλόγα θα περάσει γύρω γύρω...

Τελευταία και πιο ριψοκίνδυνη μέθοδος... Το Αντιπυρ!

Πάντα σε χαμηλή βλάστηση.

Η φωτιά έρχεται... βάζεις φωτιά μπροστά σου μόνος σου και με την φορά του αέρα...μένει κενό για να μπορέσεις να περάσεις και να επιβιώσεις με την ερχόμενη φωτιά να πέφτει σε καμένο