Μακριά από κάθε είδους δημοσιότητα θα γίνει η εκταφή της σορού του δικτάτορα της Ισπανίας, Φρανθίσκο Φράνκο, από το μνημείο της «Κοιλάδας των Πεσόντων» και η μεταφορά της στον οικογενειακό τάφο των Φράνκο.

Το όλο θέμα αποτέλεσε ένα προσωπικό στοίχημα του σοσιαλιστή πρωθυπουργού της χώρας, Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος το 2018 γνωστοποίησε την απόφασή του να κλείσει το φαραωνικού τύπου μνημείο, όπου αναπαύεται ο δικτάτορας εδώ και 44 χρόνια. Συνάντησε όμως αντίσταση από τα μέλη της οικογένειας και η υπόθεση έκλεισε με δικαστική απόφαση.

H κατασκευή της «Κοιλάδας των Πεσόντων» ξεκίνησε το 1940 και χρειάστηκε σχεδόν μία 20ετία για να ολοκληρωθεί. Στην κορυφή του μνημείου δεσπόζει ένας πελώριος σταυρός (ύψους 150 μέτρων) ορατός από απόσταση πολλών χιλιομέτρων.

Στο εσωτερικό υπάρχει ο τάφος του Φράνκο και χιλιάδων θυμάτων του Εμφυλίου. Δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες του μνημείου, Ισπανοί και τουρίστες, ενώ για πολλούς αποτελεί «τόπο προσκυνήματος» και απόδειξη του θριάμβου επί των κομμουνιστών στον Εμφύλιο του ενός εκατομμυρίου νεκρών.

Η οικογένεια του Φράνκο (τα εγγόνια του πλέον) αφού συμβιβάστηκαν με την απόφαση του δικαστηρίου και τη βούληση της κυβέρνησης, πρότειναν τον ενταφιασμό του στην οικογενειακή κρύπτη, στον καθεδρικό ναό της Αλμουδένα στη Μαδρίτη.

Όμως η κυβέρνηση δεν επιθυμούσε να «μεταφερθεί» ουσιαστικά ένας τόπος προσκυνήματος, από τα περίχωρα στην καρδιά της ισπανικής πρωτεύουσας. 

Εκεί ακριβώς παρενέβη το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο αποφάνθηκε ότι ο Φράνκο πρέπει να αναπαυθεί δίπλα στη σύζυγό του, Κάρμεν Πόλο (1900-1988) στο κοιμητήριο του Ελ Πάρδο.

Η επιχείρηση της εκταφής του Φράνκο θα γίνει παρουσία ιατροδικαστή, όπως γράφει η El Pais, και μακριά από τις κάμερες. Στόχος, να μην βγει προς τα έξω καμία εικόνα ή φωτογραφία που σε δευτερόλεπτα θα γινόταν viral. Το «παρών» επιτρέπεται να δώσουν τα μέλη της οικογένειας.

Ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ήθελε -προφανώς και για προεκλογικούς λόγους- να έχει κλείσει το θέμα μέχρι τις πρόωρες εκλογές της 10ης Νοεμβρίου. Και φαίνεται ότι τα κατάφερε. 

Άλλωστε, ο Φρανθίσκο Φράνκο (1892-1975) ήταν ο μόνος δικτάτορας της εποχής του που μέχρι τον 21ο αιώνα γνώριζε τέτοιες δόξες. Ο Αντόνιο Σαλαζάρ (1889-1970) που κυβέρνησε την Πορτογαλία επί μισό και πλέον αιώνα αναπαύεται σε οικογενειακό τάφο, ο Ιταλός Μπενίτο Μουσολίνι (1883-1945) επίσης.