Στις 3 Νοεμβρίου 1957, η Λάικα έγινε το πρώτο σκυλάκι που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη και 64 χρόνια μετά είναι πλέον σίγουρο ότι οι Σοβιετικοί είχαν αποκρύψει τον πραγματικό χρόνο του θανάτου της. Εκείνη την εποχή, οι Ρώσοι είχαν ανακοινώσει ότι το χάσκι είχε επιβιώσει για έξι ημέρες, όσο χρειάστηκε μέχρι να τελειώσει η παροχή αέρα και πέθανε από δηλητήριο που είχε η τροφή της για να μην υποφέρει.

Απoδείχθηκε όμως ότι είχε πεθάνει είτε από υπερθέρμανση είτε από ασφυξία, λίγες ώρες μετά την εκτόξευση και προτού δηλητηριαστεί. Για τη Λάικα αυτή η αποστολή ήταν μονόδρομος και επιλέχθηκε για τομικρό της μέγεθος, τον ήρεμο χαρακτήρα της και τις αντοχές της επειδή ήταν ημίαιμη. Οι Σοβιετικοί γνώριζαν ότι δεν μπορούσαν να την επαναφέρουν στη Γη. Με οξυγόνο που θα έφτανε μόνο για επτά ημέρες και λίγο φαγητό, η Λάικα εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν με έναν ρωσικό πύραυλο Sputnik2, ίδιο τύπο πυραύλου που χρησιμοποιήθηκε για την εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου Sputnik1. Η Λάικα ήταν ζωντανή όταν μπήκε σε τροχιά, αλλά πέθανε λίγο αργότερα, καθώς η θερμική ασπίδα του διαστημικού σκάφους έσπασε.

Μετά την ένατη περιστροφή γύρω από τη Γη, η θερμοκρασία στο εσωτερικό της κάψουλας άρχισε να ανεβαίνει, ξεπέρασε τους 40 βαθμούς Κελσίου, με αποτέλεσμα η Λάικα, που υπολογιζόταν ότι θα ζούσε οκτώ με δέκα ημέρες, να πεθάνει από υπερθέρμανση, αφυδάτωση και ασφυξία. Ο Σπούτνικ, που τη μετέφερε, διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα στις 14 Απριλίου 1957 πάνω από τις Αντίλλες, με τη Λάικα ήδη νεκρή… πέντε μήνες νωρίτερα.

Η αποστολή της είχε εκτινάξει το διαστημικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ στα ύψη, ωστόσο τα πρώτα σκυλιά που πήγαν και γύρισαν ζωντανά από το Διάστημα από τη Ρωσία ήταν η Μπέλκα και η Στρέλκα, 3 χρόνια μετά.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ