Του Αθανάσιου Δρούγου

Ιδιαίτερη ανησυχία, αλλά και γενικότερο προβληματισμό προκαλεί η ένταση στα βορειοανατολικά σύνορα της Πολωνίας με τα νοτιοδυτικά σύνορα της Λευκορωσίας, λόγω της "οπλοποίησης" και 'εργαλειοποιησης" προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών από το σκληροπυρηνικό, αντιδημοκρατικό και εκκεντρικό καθεστώς του Αλεξάντερ Λουκασένκο στο Μινσκ.

Το παράνομο καθεστώς απασχολεί έντονα και επί χρόνια την Δύση ,αφού συστηματικά παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της χώρας, εμπλέκεται σε πειρατικές ενέργειες κατά επιβατικών αεροσκαφών, ενώ τον τελευταίο μήνα ενεργεί αποσταθεροποιητικά προωθώντας μερικές χιλιάδες άτομα από κράτη και ακαθόριστες μη-κρατικές οντότητες της Μέσης Ανατολής (Ιράκ - Συρία - Υεμένη - Ιρακινό Κουρδιστάν κ.α.) ως και από Αφρικανικά (Κονγκό-Σομαλία-Γκαμπόν κα) προς τα σύνορα με την Πολωνία (πρώτιστα) και δευτερευόντως προς τις μεθοριακές ζώνες με την Λιθουανία (από Νάντνα προς Ντρουσκινίβκαι) και Λετονία(πολύ λιγότεροι από Πόλασκ σε Ντάνγκτα), δηλαδή προς τρία κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ).

Μεσανατολικές αερογραμμές έχουν ενεργό συμμετοχή στην μεταφορά ανθρώπων στο Μίνσκ (από Δαμασκό, Βαγδάτη, Τεχεράνη, Ερμπίλ κα) ενώ μέχρι την τρίτη ημέρα είχαν πτήσεις από Κωνσταντινούπολη προς Μινσκ και οι Τουρκικές αερογραμμές.(αργότερα διακοπήκαν)

Η Λευκορωσία -παρά τις κατά καιρούς "εντάσεις " με την Ρωσία του Πούτιν (μη λησμονούμε δεν έχει αποδεχτεί την προσάρτηση της Κριμαίας από την Μόσχα ως και τις ρωσικές ανταρτικές ενέργειες στην ανατολική Ουκρανία) - έχει την στήριξή του σε επιμέρους χειρισμούς, ενώ οι στρατιωτικοί-εναέριοι χώροι των δύο κρατών θεωρούνται ως ενιαίος, λαμβάνουν χώρα παρατεταμένες ασκήσεις στο Λευκορωσικό έδαφος(όπως η ZAPAD ) Ρώσοι στρατιωτικοί είναι ενταγμένοι στα επιτελεία και μονάδες-κλειδιά της Λευκορωσίας (π.χ. σε Μίνσκ, Στόνιμ, Μπρεστ, Κομπρύν, Πόλασκ κ.α.) ενώ στην αεροπορική βάση Μπαχαραβίτσι σταθμεύουν κατά καιρούς Ρωσικά μαχητικά. Η Λευκορωσία ακολουθεί ένα Ρωσικών προδιαγραφών playbook ειδικών ασύμμετρων, μη-γραμμικών και υβριδικών ενεργειών (προφανώς δεν εμπίπτουν σε συμβατικές κινήσεις), που στοχεύει στην πρόκληση έντασης με τον δυτικό κόσμο ως και στην εκμετάλλευση εσωτερικών αντιθέσεων.

Είναι μία μορφή «πολιτικού πολέμου» που έχει μελετηθεί και καταγραφεί επαρκώς στο βιβλίο της Κέιτ Γκρίνχιλ του πανεπιστημίου Κορνέλ περί «οπλοποίησης παράνομων μεταναστευτικών ρευμάτων». Τέτοιες περιπτώσεις βιώσαμε το 2020 στον Έβρο, ως επίσης πολύ συχνά στα Αμερικανομεξικανικά σύνορα κ.α. Η περίπτωση όμως των Πολωνικό-Λευκορωσικών συνόρων εγκυμονεί ευρύτερους κινδύνους αποσταθεροποίησης.

Πρώτο : Εμπλέκει το ΝΑΤΟ γιατί αν υπάρξει ένοπλο μεθοριακό επεισόδιο τα κράτη-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας λογικά(εφόσον το ζητήσει η Βαρσοβία) θα προχωρήσουν στο Άρθρο 4 περί διαβουλεύσεων περί απειλούμενου συμμάχου κράτους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περιοχές Ποντλάσκει και Λουμπλίσκι της νοτιοανατολικής Πολωνίας είναι αρκετά στρατικοποιημένες από μονάδες του κανονικού Πολωνικού στρατού ως και της ισχυρής εδαφικής άμυνας της χώρας. Ακόμα και μία περιορισμένη δέσμη προειδοποιητικών βολών ,μπορεί να επιφέρει πολλά και χειρότερα....με υποτροπή σε πολλούς τομείς.

Δεύτερο: Η Βαρσοβία είναι πάντοτε σφιχτή απέναντι στην ΕΕ. Εκτιμά και δέχεται πιο εύκολα το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς Φιλοξενεί στο έδαφος της προωθημένο σύνταγμα πολυεθνικής σύνθεσης του ΝΑΤΟ/EFP στο Μπέμεβο. Όχι μακριά από την τωρινή καυτή ζώνη. Εκεί εδρεύουν μικρές δυνάμεις Αμερικανών, Κροατών, Ρουμάνων και Βρετανών.

Επίσης στο Στετίνο έχει έδρα ένα από τα πολυεθνικά στρατηγεία ταχείας αντίδρασης του ΝΑΤΟ υπό Πολωνική διοίκηση, ενώ στο επίσης κοντινό Μπίντγκοζ είναι η έδρα του ενός από τα Διακλαδικά Εκπαιδευτικά Κέντρα της Συμμαχίας.

Άρα η 'Ρωσοποίηση' της Λευκορωσίας ως και η έντονη Αμερικανό- Νατοϊκή παρουσία στην Πολωνία , σε συνδυασμό με την αντιπυραυλική βάση του Ρετζίκοβο, είναι 'στοιχεία' που έχουν διευρυμένες προεκτάσεις.


Η Πολωνία πάντοτε ανησυχεί για την ασφάλεια του βορειοτέρου σημείου του "διάδρομου Σουβάλκι"από όπου οι Ρώσοι μπορούν να περάσουν από την Λευκορωσία στο Ρωσικό θύλακα του 'πυρηνικοποιημένου και πυκνά πυραυλοποιημένου' Καλίνινγκραντ στην Βαλτική.

Τρίτο : Ο απερχόμενος αρχηγός των Βρετανικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Σερ Μάικ Κέρτις εκτιμά ότι βαίνουμε προς έντονη κρίση ή και πόλεμο της Δύσης με την Μόσχα, ενώ σε πολύ πρόσφατη αρθρογραφία και ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις του , αναφέρει ότι το ΝΑΤΟ είναι πάρα πολύ πιθανό να βρεθεί μπροστά σε "οπλοποίηση ασύμμετρων επιλογών" από τα σύνορα Φινλανδίας-Ρωσίας μέχρι την Μαύρη Θάλασσα.

Δεν ήταν τυχαία τα πρόσφατα express ταξίδια-επισκέψεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου του ΝΑΤΟ σε Σκανδιναβικά-Βαλτικά κράτη ,αλλά και οι επισκέψεις των υπουργών άμυνας Νορβηγίας και Φινλανδίας στο Αμερικανικό Πεντάγωνο τις τελευταίες ημέρες.

Τέταρτο: Η κρίση στα Πολωνο-Λευκορωσικά σύνορα, δεν θα πρέπει να την δούμε επιφανειακά ως και μονομερή. Σχετίζεται ως ένα υπολογίσιμο βαθμό με τις νέες κινήσεις των Ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων περιφερειακά της Ουκρανίας.

Έχουμε πάλι συσσώρευση επίλεκτων Ρωσικών δυνάμεων από καταδρομείς στο Μαζίρ της Λευκορωσίας, μέχρι μεγάλες τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες δυνάμεις σε Μπελγκορόντ, Ροστόβ,Κουρσκ , Γιέλνα Μπριάνσκ κα. Εισερχόμαστε σε μία χρονική περίοδο που όλα είναι πιθανά στην Ρωσο-Ουκρανική διένεξη....

Πέμπτο: Τέλος-λόγω και της δικής μας εμπειρίας στον βόρειο Έβρο το 2020- είναι απαραίτητο να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην συνοριακή περιοχή των Πολωνο-Λευκορωσικών συνόρων ,που χαρακτηρίζονται τοπογραφικά από πυκνές δασικές εκτάσεις ,ακριτικά χωριά, μικρούς ποταμούς και άλλα<παρεμφρή περιβαλλοντικά και άλλα στοιχεία και να συγκεντρώνουμε LΕSSONS LΕARNED γιατί οι αναθεωρητικές δυνάμεις του πλανήτη μας πέραν όλων των άλλων συμβατικών επιλογών έχουν στην φαρέτρα τους "βέλη οπλοποίησης ανθρώπινων ψυχών και μεταναστευτικών ροών' στην υπηρεσία του χάρτη των συμφερόντων τους. Το ίδιο αφορά και τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, που έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται ποικιλοτρόπως από τον εξ ανατολών μας παμπόνηρο γείτονα.