Καθυστερημένα θα αρχίσει το σχολικό έτος στη Λωρίδα της Γάζας παρά τον αγώνα δρόμου στον οποίο έχει επιδοθεί η Unicef για το άνοιγμα των τάξεων σε 395 κρατικά σχολεία.

Τουλάχιστον 501 παιδιά σκοτώθηκαν στη Γάζα κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων και πάνω από 3.374 τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με το τοπικό Υπουργείο Παιδείας, 26 κρατικά σχολεία καταστράφηκαν ολοσχερώς, και τουλάχιστον 207 άλλα (συμπεριλαμβανομένων των 75 που λειτουργεί η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών), υπέστησαν διαφόρων διαβαθμίσεων ζημιές

Κατά τη διάρκεια της ερχόμενης εβδομάδας, η ομάδα της UNICEF στην περιοχή, θα επικεντρωθεί σε τέσσερις βασικούς τομείς:

  •     Συντονισμός για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά που εκτοπίστηκαν από τις συγκρούσεις, ή των οποίων τα σχολεία υπέστησαν μεγάλες ζημιές, είναι σε θέση να ενταχθούν σ’ ένα σχολείο στη γειτονιά τους.
  •     Διενέργεια άμεσων επισκευών και καθαρισμού για τα σχολεία που χρησιμοποιήθηκαν για να στεγάσουν τις οικογένειες που εκτοπίστηκαν λόγω των συγκρούσεων.
  •     Σχεδιασμός και οργάνωση μιας εβδομάδας ειδικών συνεδριών αναψυχής για όλα τα σχολεία, προκειμένου να προσεγγιστούν τα παιδιά που έχουν υποστεί τα μεγαλύτερα ψυχολογικά τραύματα από τις συγκρούσεις και στη συνέχεια να παραπεμφθούν για πιο εξειδικευμένη υποστήριξη.
  •     Προμήθεια και παροχή σχολικών τσαντών, σχολικών ειδών και διδακτικών βοηθημάτων και σχολικών στολών και παπουτσιών, για να βοηθήσουν τις οικογένειες, με προτεραιότητα στις πιο ευάλωτες.


«Τα παιδιά έχουν υποστεί τρομερές απώλειες, ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων», δήλωσε η Pernille Ironside, Επικεφαλής της UNICEF στη Γάζα συμπληρώνοντας: «Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά πίσω στο σχολείο άμεσα, έτσι ώστε η διαδικασία επούλωσης να μπορεί να ξεκινήσει σε ένα όσο το δυνατόν πιο οικείο περιβάλλον».

Για μερικά παιδιά, η επιστροφή στην τάξη δεν θα είναι εύκολη.

«Είμαι πολύ λυπημένη για να πάω πίσω στο σχολείο και να δω τους φίλους μου», λέει η 17χρονη Hanadi, η οποία τώρα ζει με την οικογένειά της σε ένα σχολείο-καταφύγιο στην πόλη της Γάζας. Και προσθέτει: «Δεν ξέρω αν λείπουν, ή είναι ακόμα ζωντανοί. Είμαι πολύ λυπημένη και δεν ξέρω πώς θα πάω πίσω στο σχολείο. Δεν είμαι σε κατάσταση να μελετήσω».

’λλοι, όπως ο 16χρονος Sami, είπαν πως η επιστροφή στο σχολείο είναι ένα σημάδι ότι κάποια ομαλότητα επιστρέφει: «Για μένα, το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι μου. Αισθάνομαι καλά για να γυρίσω πίσω».