Γιατί επιστρέφει η Ακροδεξιά στην Ευρώπη; Ποιο είναι το «λίκνο» των νέων μεταφασιστικών κομμάτων; Η ανασφάλεια που επικρατεί μετά την ενεργειακή κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία ώθησε τους Ευρωπαίους -βόρειων και νότιων χωρών- στην αναζήτηση απαντήσεων στα πρόσωπα ακροδεξιών πολιτικών, που κανονικοποιούν ολοένα και περισσότερο την ακροδεξιά ρητορική.

Είχαν προηγηθεί η προσφυγική και η οικονομική κρίση που γιγάντωσαν την ξενοφοβία και δημιούργησαν ψυχικά τείχη στους ανθρώπους. Τα ψυχικά τείχη, σταδιακά, έγιναν φυσικά τείχη. Τα ευρωπαϊκά κράτη -από την Ουγγαρία μέχρι τη Φινλανδία και τη Σουηδία, από τη Γερμανία και την Ιταλία μέχρι τη Γαλλία και την Ισπανία- άρχισαν να ορθώνουν διαχωριστικές γραμμές και να προτάσσουν ένα ιδεολογικοποιημένο αίσθημα απέναντι στους άλλους, προκαλώντας βαθιές ρωγμές στο «δημοκρατικό πρόσωπο» μιας ηπείρου.

Γερμανία, χώρες του νότου και σκανδιναβικές χώρες

Πριν από μερικές ημέρες στο Ζόνεμπεργκ της Θουριγγίας εκλέχτηκε για πρώτη φορά περιφερειάρχης από το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ένα κόμμα που χλευάζει την ισότητα των φύλων, την προστασία των μειονοτήτων, τα δικαιώματα των τρανς ατόμων και την προστασία του κλίματος. Ο Ρόμπερτ Ζέσελμαν επικράτησε στον β' γύρο των εκλογών με 52,8% του αντιπάλου του Γιούργκεν Κέπερ από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU).

Στην Ισπανία, πριν από μερικές εβδομάδες, το ακροδεξιό VΟΧ κέρδισε κι άλλο έδαφος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, με αποτέλεσμα ο Πέδρο Σάντσεθ να αναγκαστεί να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Τα υψηλά ποσοστά του VOX, που αρνείται την ύπαρξη της έμφυλης βίας, φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τους συντηρητικούς του Λαϊκού Κόμματος (PP), οι οποίοι δεν αποκλείεται να κληθούν να σχηματίσουν κυβέρνηση με την ισπανική Ακροδεξιά μετά την 23η Ιουλίου.

Μετά τις εκλογές του Απριλίου, η φινλανδική Δεξιά κατέληξε να συγκυβερνήσει με την Ακροδεξιά, η οποία σημείωσε ποσοστό ρεκόρ 20,1% καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση και αναγκάζοντας τη Σάνα Μάριν να αποχωρήσει οριστικά από τον πρωθυπουργικό θώκο.

Το Κόμμα των Φινλανδών αναλαμβάνει επτά υπουργικούς θώκους, συμπεριλαμβανομένου αυτού του υπουργείου Εσωτερικών, που επιβλέπει ζητήματα μετανάστευσης. Πριν από μερικές ημέρες ορκίστηκε λοιπόν η νέα κυβέρνηση της Φινλανδίας, στην οποία συμμετέχει η Ακροδεξιά και συγκεκριμένα το ευρωσκεπτικιστικό, αντιμεταναστευτικό Κόμμα των Φινλανδών. Στον κυβερνητικό χάρτη που παρουσίασε η κυβέρνηση συνασπισμού του νέου πρωθυπουργού της Φινλανδίας, Πέτερι Όρπο, περιλαμβάνεται η υιοθέτηση μιας αυστηρότερης μεταναστευτικής πολιτικής.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας σάρωσε στις ιταλικές εκλογές με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον πρώτο πόλεμο στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Τζόρτζια Μελόνι, επικεφαλής της πρώτης ακροδεξιάς κυβέρνησης της χώρας μετά τον Μπενίτο Μουσολίνι, έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας αφότου το κόμμα της έλαβε το μεγαλύτερο ποσοστό (26,44%). Ως γνωστόν, η Ιταλία βιώνει εδώ και καιρό μεγάλη κοινωνική και πολιτική αστάθεια, εκτός από μια σοβαρή ταυτοτική κρίση. Η εθνική αναγέννηση και η εθνική υπερηφάνεια που υποσχέθηκε η Μελόνι ήταν η μοναδική πρόταση που φάνηκε πειστική στους πολίτες της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης με το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος.

Πριν από λιγότερο από ένα χρόνο, η Σουηδία απέκτησε για πρώτη φορά κυβέρνηση που στηρίζεται από την άκρα Δεξιά, γεγονός που σηματοδοτεί πως το αντιμεταναστευτικό κόμμα θα έχει άμεση επιρροή στην πολιτική.

Ο Όρμπαν

Στην Ουγγαρία, ο Βίκτορ Όρμπαν εξασφάλισε πριν από ενάμιση χρόνο την τέταρτη συνεχή θητεία του, με τόνους πάντα ξενοφοβικούς.

Στη Σερβία, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έγινε καταλύτης για την εκλογή τριών εθνικιστικών κομμάτων με ακροδεξιά στοιχεία στο σερβικό Κοινοβούλιο και τη δημοτική συνέλευση του Βελιγραδίου.

Στη Σλοβακία, στις βουλευτικές εκλογές του 2020, το νεοφασιστικό κόμμα L'SNS κατάφερε να εξασφαλίσει 17 έδρες στο Κοινοβούλιο της Σλοβακίας, με 8% των ψήφων, βάζοντας τους νεοναζί στα βουλευτικά έδρανα.

Όλα ξεκίνησαν από τη Γαλλία

Όλα φαίνεται ότι ξεκίνησαν από την άκρως δημοκρατική Γαλλία, όταν η Μαρίν Λεπέν, πριν από μερικά χρόνια, κανονικοποίησε την Ακροδεξιά... Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές η Λεπέν, που δηλώνει πως θέλει να γίνει πρόεδρος όλων των Γάλλων και αποσύρει τις αντιδημοφιλείς απόψεις της για αποχώρηση από την ΕΕ και το ευρώ, κατάφερε να τετραπλασιάσει τον αριθμό των βουλευτών που είχε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Η Μαρίν Λεπέν βάσισε την καμπάνια της στο όραμα της «Ήσυχης Γαλλίας» εκφράζοντας τη διάθεση να παραμείνει η Γαλλία εντός Ένωσης, σε μια όμως πιο χαλαρή εκδοχή της.

Συμπέρασμα; Απ’ άκρη σ’ άκρη της Γηραιάς Ηπείρου έχει αυξηθεί το ποσοστό των ψήφων προς κόμματα με ξενοφοβική ιδεολογία που αποστρέφονται την πολυπολιτισμικότητα, πλήττοντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις στις χώρες που θα έχουν σύντομα εκλογές -Πολωνία και Αυστρία-, τα ακροδεξιά κόμματα θα συνεχίσουν να κεφαλαιοποιούν τη δυσαρέσκεια, την ανασφάλεια και τον φόβο.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή