Για λόγους «ασφαλείας» απαγορεύτηκε στον Γκόραν Μπρέγκοβιτς η είσοδος στη Μολδαβία, χώρα που γειτονεύει με την Ουκρανία και έχει αυστηροποιήσει τους ελέγχους στα σύνορα, μετά το ξέσπασμα της ένοπλης σύρραξης τον Φεβρουάριο του 2022.

Σύμφωνα με τον Τύπο, οι φιλορωσικές θέσεις του Σερβοκροάτη μουσουργού, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βοσνία, έπαιξαν ρόλο σε αυτή την απόφαση, καθώς ο 73χρονος «υποστήριξε ανοικτά την προσάρτηση της Κριμαίας», όταν έδωσε συναυλία τον Μάρτιο του 2015, «και την εισβολή στην Ουκρανία».

«Μας λυπεί που πληροφορούμαστε ότι ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς και το συγκρότημά του δεν θα μπορέσουν να εμφανιστούν απόψε, για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τους οργανωτές, ούτε με τους καλλιτέχνες», ανέφερε το Gustar Music Festival, μια ώρα από την πρωτεύουσα, Κισινάου. «Δυστυχώς, δεν έλαβαν άδεια να εισέλθουν στη Δημοκρατία της Μολδαβίας, ενώ είχαν ήδη προσγειωθεί στο αεροδρόμιο», σύμφωνα με μήνυμα που αναρτήθηκε από τους οργανωτές του φεστιβάλ στην πλατφόρμα Facebook.

Ο Μπρέγκοβιτς, σύμφωνα με δήλωσή του που δημοσιοποίησαν οι οργανωτές, είναι «πολύ απογοητευμένος» που τον απέλασαν «χωρίς καμιά επίσημη εξήγηση». «Δίνω συναυλίες τη μια πίσω από την άλλη μαζί με τους μουσικούς μου σε όλη την Ευρώπη και ουδέποτε είχα συναντήσει προβλήματα», συμπλήρωσε.

Το ουκρανικό συγκρότημα Kalush Orchestra, που κέρδισε τη Eurovision του 2022, ήταν επίσης προγραμματισμένο να εμφανιστεί χθες. Σε ανακοίνωση Τύπου που δημοσιοποίησε, η μολδαβική συνοριοφυλακή διευκρίνισε πως «απαγόρευσε την είσοδο σε 29 αλλοδαπούς», συμπεριλαμβανομένου του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, «κατά τη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών».

Ποιος είναι

Γεννημένος στο Σεράγεβο το 1950, με μητέρα από τη Σερβία και πατέρα από την Κροατία, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς, αστέρι της ροκ της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας, μεσουράνησε τα χρόνια του 1970 και του 1980, όταν ήταν επικεφαλής του συγκροτήματος Bijelo Dugme («Λευκό Κουμπί»). Ο ροκ κιθαρίστας διακρίθηκε στη συνέχεια ως συνθέτης, καθώς «υπέγραψε» τη μουσική ταινιών του Εμίρ Κουστουρίτσα (Ο καιρός των τσιγγάνων, Underground), όπως και του Γάλλου, Πατρίς Σερό (La Reine Margot, 1994).