«Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι όταν οι τρομοκράτες και οι δικτάτορες δεν πληρώνουν το τίμημα, προκαλούν περισσότερους θανάτους και καταστροφές», δήλωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στις 20 Οκτωβρίου, δικαιολογώντας την υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο Ισραήλ και την Ουκρανία. Ακριβώς ένα μήνα πριν από αυτές του τις παρατηρήσεις,  το Αζερμπαϊτζάν  διεξήγαγε μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον μιας αμφισβητούμενης περιοχής  το Ναγκόρνο Καραμπαχ , διαπράττοντας φρικαλεότητες  και προκαλώντας την έξοδο ολόκληρου του Αρμένικου πληθυσμού. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει αναφέρει τίποτε για  τον επιτιθέμενο, το Αζερμπαϊτζάν, και τους συντρόφους  του εν όπλοις,  την Τουρκία, και το Ισραήλ.

Στις 19 Σεπτεμβρίου, το Αζερμπαϊτζάν βομβάρδισε το Ναγκόρνο-Καραμπάχ για εικοσιτεσερις συνεχόμενες ώρες  με όπλα ισραηλινής και τουρκικής κατασκευής έως ότου ο Αρμένικος πληθυσμός συνθηκολόγησε. Περισσότεροι από 100.000 αυτόχθονες Αρμένιοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ μέσα σε λίγες μέρες, άφησαν πίσω τα σπίτια και τις ζωές τους και μια προγονική κουλτούρα δυόμισι χιλιετιών. Τώρα, με το βλέμμα του κόσμου στραμμένο στη Γάζα, όλοι οι ειδικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Αρμενία θα είναι ο επόμενος στόχος Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν και οι ΗΠΑ γνωρίζουν γι’ αυτές τις επιδιώξεις.

Η Αρμενία είναι ο πιο εύκολος αντίπαλος για τον Ερντογάν

Τα πιο εμφανή σημάδια επικείμενης εισβολής είναι οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν που πραγματοποιήθηκαν στις 23 έως 25 Οκτωβρίου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στα ανατολικά της Αρμενίας, και στο Ναχιτσεβάν, μια άλλη πρώην αρμενική περιοχή στα δυτικά της Αρμενίας, με την εμφανή άφιξη Τουρκικών  μαχητικών F-16 στο Αζερμπαϊτζάν.

Η Αρμενία είναι ο πιο εύκολος αντίπαλος για τον ηγέτη της Τουρκίας, τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αναζητά ένα ακόμη πόλεμο κάνοντας επίδειξη ισχύος. Μετα την θολή διακήρυξη συνεργασίας με την Ελλάδα τις τελευταίες μέρες ο  Ερντογάν, είναι αποφασισμένος να μείνει στην ιστορία ως μεγαλύτερη προσωπικότητα από τον Ατατούρκ. Μια επιτυχημένη εισβολή στην Αρμενία θα πραγματοποιούσε την  σύνδεση με το Αζερμπαϊτζάν κάτι που ούτε ο Ατατούρκ δεν θα μπορούσε να πετύχει. Αυτό που συνέβη με τους Αρμένιους του Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι αναμφίβολα μια περίπτωση γενοκτονίας από τον ισλαμιστή δικτάτορα του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev.

Η  κυβέρνηση Μπάιντεν απασχολημένη με τα πρόσφατα γεγονότα στη Γάζα ανέστειλε απλώς την  ανανέωση μιας νομοθετικής κύρωσης στο Αζερμπαϊτζάν, αντί να επιβάλει στοχευμένες οικονομικές κυρώσεις.  Έτσι προφανώς ανενόχλητοι, τόσο το Αζερμπαϊτζάν όσο και ο ισχυρός Τούρκος προστάτης του, δεν  κρύβουν το σχέδιό τους να εισβάλουν και να προσαρτήσουν κυρίαρχο αρμενικό έδαφος. Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Αλίεφ διακήρυξε κατηγορηματικά ότι «η σημερινή Αρμενία είναι η γη μας». Τους μήνες που ακολούθησαν συνέχισε δηλώνοντας ότι «θα ανοίξουμε τον διάδρομο Zangezur, είτε αρέσει στην Αρμενία είτε όχι». Τα πράγματα είναι ήδη σε εξέλιξη. Με ένα κύμα εσόδων από το πετρέλαιο, το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο αύξησε τις αμυντικές δαπάνες στα 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια, προχωρά σταθερά και όχι τόσο κρυφά στα ανατολικά σύνορα της Αρμενίας.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, αποσπασμένη από τα διάφορα υπερπόντια προγράμματά της, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης και της επίβλεψης ενός πολέμου κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία και τώρα που υποστηρίζει  τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, φαίνεται ότι έρχονται περισσότερα για την Αρμενία ενώ υπάρχει  ελάχιστο ενδιαφέρον στη Δύση να κάνει οτιδήποτε για να το αποτρέψει. Ο επόμενος στόχος του Aliyev είναι πιθανότατα η νότια αρμενική επαρχία Syunik, η οποία, εάν καταληφθεί, όπως φαίνεται να είναι το σχέδιο, θα δημιουργούσε έναν χερσαίο διάδρομο (επίσης γνωστό ως Διάδρομος Zangezur) που θα συνέδεε το Αζερμπαϊτζάν με το δυτικό θυλάκα του  Ναχτσιβάν. Το Ναχτσιβάν συνορεύει με την Τουρκία, και έτσι θα δημιουργούσε μια άμεση σύνδεση μεταξύ των δύο συμμάχων. Και απ’ ότι φαίνεται κάνεις δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει καθώς το Αζερμπαϊτζάν είναι σύμμαχος με τη Δύση ενάντια στο Ιράν. Επιπλέον παρέχει ενέργεια στην Ευρώπη και ξοδεύει εκατομμύρια σε εξελιγμένα ισραηλινά όπλα.

Διαβάστε ακόμα: Πούτιν: Τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Αιγύπτου Σίσι

Ο ρόλος της Ρωσίας

Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία είναι σύμμαχος της Αρμενίας στα χαρτιά, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα κερδίσει επίσης από μια τέτοια  εισβολή καθώς  η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Αρμενίας σε ότι αφορά  τη Ρωσία,  πρέπει να τιμωρηθεί για τα φιλοδυτικά της αισθήματα. Αλλά το πρόβλημα είναι περισσότερο οικονομικό παρά προσωπικό: η σχεδιαζόμενη χερσαία σύνδεση Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν σε βάρος μιας διαλυμένης Αρμενίας βγάζει έξω από το παιχνίδι  τη Ρωσία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Αρμενία διαθέτει  μια σκανδαλώδη ηγεσία με τη μορφή ενός πολιτικού που υποστηρίζεται από τον Σόρος, ονόματι Νικόλ Πασινιάν. Ο Πασινιάν, μέσα σε πέντε χρόνια κατάφερε να αποξενώσει τον κύριο υποστηρικτή της χώρας του, τη Ρωσία, με αποτέλεσμα την απώλεια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και πολύ πιθανόν να έρθουν περισσότερα. Υπάρχει, ακόμη κάτι πιο ανησυχητικό,  την πιθανότητα να ξεσπάσει ένας ευρύτερος περιφερειακός πόλεμος εάν το Αζερμπαϊτζάν εισέλθει στο Σιούνικ. Το Ιράν έχει εκφράσει την αντίθεσή του σε μια τέτοια κίνηση και εάν η Ρωσία ολοκληρώσει τον πόλεμό της στην Ουκρανία, υπάρχει η πιθανότητα να απελευθερωθεί  και να παρέμβει. Επομένως, δεν πρέπει να αποκλείεται μια σύγκρουση στην οποία εμπλέκονται οι μεγάλοι παίκτες στην περιοχή: Ρωσία, Ιράν και Τουρκία και για την Δύση αυτό θα είναι ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα.