Στο πρόσωπο του μικροκαμωμένου γιατρού Ταϊζάρ Σαν φέρεται να ενσαρκώνεται ένας από τους μεγάλους φόβους της στρατιωτικής χούντας της Μιανμάρ, αφού εκείνος αμφισβητεί το καθεστώς χρησιμοποιώντας τακτικές ειρηνικής αντίστασης όπως μικρές, αιφνίδιες διαδηλώσεις και ενημέρωση με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μιανμάρ: Ο γιατρός που οργανώνει την αντίσταση απέναντι στη χούντα  

Ο Ταϊζάρ Σαν και οι ομοϊδεάτες του, μετά τη βίαιη καταστολή των μαζικών διαμαρτυριών του 2021, εμφανίζονται και εξαφανίζονται ξαφνικά στην πόλη Μανταλέι, διαδίδοντας μηνύματα ελευθερίας. Η αντίδραση από την πλευρά της χούντας ήταν η άμεση επικήρυξη του γιατρού και η επιβολή αντιποίνων στους πολίτες μετά από κάθε δράση, όπως εισβολές σε αγορές και συλλήψεις.

Ως επιστροφή στη δημοκρατία παρουσιάζονται οι επερχόμενες εκλογές που διοργανώνει η χούντα, παρά την ύπαρξη 300.000 στρατιωτών. Ωστόσο, έχουν χαρακτηριστεί από τη διεθνή κοινότητα και τους εγχώριους αναλυτές ως «παρωδία». Η δημοκρατική ηγεσία της ανατραπείσας ηγέτιδας της χώρας και νομπελίστριας Αούνγκ Σαν Σου Κι παραμένει «φυλακισμένη», το κόμμα της αντιπολίτευσης έχει διαλυθεί, ενώ ο συνεχιζόμενος εμφύλιος πόλεμος και η κυριαρχία του συνδεδεμένου με τον στρατό κόμματος (USDP) περιορίζουν τη συμμετοχή.


Ομάδες αντίστασης όπως η «Octopus» και ο Ταϊζάρ Σαν αγωνίζονται μέσω του διαδικτύου απέναντι στην εξάντληση των πολιτών, για να υπενθυμίσουν στους πολίτες ότι η σκληρή τους καθημερινότητα οφείλεται στο πραξικόπημα, διατηρώντας ζωντανό το μήνυμα της αντιπολίτευσης.

 

Η χούντα έχει ποινικοποιήσει κάθε κριτική των εκλογών ως «αναστάτωση», επιβάλλοντας ποινές που φτάνουν μέχρι τη θανατική καταδίκη ή δεκαετίες καταναγκαστικής εργασίας, ακόμη και για ένα απλό «like» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή την ανάρτηση αφισών.

Σύμφωνα με τους ακτιβιστές, οι βαριές αυτές ποινές που επιβάλλονται σε νέους ανθρώπους καταδεικνύουν, ότι η χούντα γνωρίζει πως η αντίθεση του λαού παραμένει βαθιά ριζωμένη και πως το μόνο που την εμποδίζει από το να εκδηλωθεί μαζικά είναι η απειλή βίας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως εκτιμάται περίπου το 95% είναι αντίθετοι στο καθεστώς.