29 Μαΐου του 1985: Οι Βρυξέλλες είναι έτοιμες να υποδεχτούν ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά γεγονότα της χρονιάς στο γήπεδο του Χέιζελ.

Αντιμέτωπες ομάδες η ιταλική Γιουβέντους και η βρετανική Λίβερπουλ που εκείνη την εποχή μεσουρανεί στον ποδοσφαιρικό κόσμο.

Το γήπεδο του Χέιζειλ όμως δεν ήταν έτοιμο να υποδεχτεί τον Τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου αφού είχε κατασκευαστεί τη δεκαετία του '20 και έκτοτε ουδέποτε είχε ανακαινιστεί.

Ένας Άγγλος παράγοντας του ποδοσφαίρου, ο Πίτερ Ρόμπινσον στέλνει επιστολή στην UEFA προκειμένου να τους προειδοποιήσει για τους κινδύνους που κρύβει το γήπεδο. Κανείς δεν φαίνεται να δίνει σημασία...

Ο Ρόμπινσον δεν έμεινε όμως εκεί. Ζητά να δημιουργηθούν ουδέτερες ζώνες στις εξέδρες που θα φιλοξενούσε τους οπαδούς της Λίβερπουλ.

"Μου είπαν ότι τα εισιτήρια της θύρας Ζ θα πουληθούν μόνο σε Βέλγους" δηλώνει ο ίδιος μετά την τραγωδία.

Τα εισιτήρια όμως πωλούνται σε Ιταλούς μέσω της μαύρης αγοράς και ξαφνικά βρίσκονται να κάθονται δίπλα σε μεθυσμένους Βρετανούς οι οποίοι ακόμα δεν έχουν ξεπεράσει την ήττα της Λίβερπουλ από την Ρόμα την περασμένη χρονιά.

Γύρω στις 7 το απόγευμα μία ομάδα θερμόαιμων οπαδών της Λίβερπουλ εξαπολύει την πρώτη επίθεση. Ένας Βέλγος αστυνομικός προσπαθεί να αντιδράσει αλλά ένας οπαδός της βρετανικής ομάδας του επιτίθεται.

Η επόμενη επίθεση γίνεται μία ώρα πριν την έναρξη του αγώνα όταν οπαδοί της Λίβερπουλ παραβιάζουν ένα κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους φίλους της Γιουβέντους, οι οποίοι οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο.

Όσοι βρισκόταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου. Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε, ενώ πολλά άτομα αναρριχήθηκαν από πάνω με ασφάλεια.

Πολλοί άλλοι, ωστόσο, έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά γράφοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς 39 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από 600 τραυματίστηκαν.

32 Ιταλοί οπαδοί της Γιουβέντους, 4 Βέλγοι, 2 Γάλλοι και ένας Βορειοϊρλανδός χάνουν τη ζωή τους στα σκαλιά του Χέιζελ από ασφυξία...

Το παιχνίδι τελικά διεξήχθη παρά την καταστροφή, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω βία.

"Οι παίκτες δεν γνωρίζαμε την πραγματική διάσταση των επεισοδίων" δηλώνει λίγο αργότερα ο Πάολο Ρόσι, επιθετικός της Γιουβέντους.

"Πανηγυρίζαμε χωρίς να ξέρουμε ότι υπήρχαν νεκροί. Αυτό έπρεπε να μας το έχουν πει και να μην πάρουμε ποτέ το κύπελλο." συμπληρώνει.

Ο Μισέλ Πλατινί, παίκτης τότε της Γιουβέντους, ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων με τους πανηγυρισμούς του. Ο ίδιος αρνείται μία εβδομάδα μετά ότι έκανε τον γύρο του θριάμβου με το κύπελλο.

Την επόμενη μέρα, ο παρατηρητής της ΟΥΕΦΑ αποφασίζει ότι για την τραγωδία έφταιγαν μόνο οι Άγγλοι.

Το γεγονός ότι υπαίτιοι της τραγωδίας υπήρξαν οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας, οδήγησε την τότε πρωθυπουργό της Αγγλίας Μάργκαρετ Θάτσερ , σε συνεννόηση με την ΟΥΕΦΑ , στην απόφαση, να αποκλείσει για 5 χρόνια όλους τους αγγλικούς συλλόγους από τις διοργανώσεις των ευρωπαϊκών κυπέλλων, με εξαίρεση τη Λίβερπουλ, η οποία αποκλείστηκε για 6 χρόνια.

Επίσης, μικρότερη τιμωρία επιβλήθηκε και στη Γιουβέντους, η οποία υποχρεώθηκε να δώσει ορισμένους εντός έδρας αγώνες στην επόμενη διοργάνωση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, κεκλεισμένων των θυρών.