Ιδιαίτερα ενοχλημένοι εμφανίζονται οι Ευρωπαίοι εξαιτίας της συνεχούς άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να αναλάβει δράση η Frontex στα σύνορά της. H Frontex, είναι ο ευρωπαϊκός οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται αυτή τη στιγμή στην Ειδομένη, καθώς στα ελληνοσκοπιανά σύνορα οι βόρειοί γείτονες μας ύψωσαν φράχτη, με αποτέλεσμα να έχουν παγιδευτεί περίπου 3000 πρόσφυγες. Εδώ και μέρες, έχουν αποκλείσει την σιδηροδρομική γραμμή δημιουργώντας πρόβλημα στην διακίνηση των εμπορευμάτων και ζουν μονάχα με ό,τι τους παρέχει από φιλοτιμία η τοπική κοινωνία. 

Την ίδια ώρα οι Βρυξέλλες κάνουν ανοικτά πλέον λόγο για διαχειριστική ανεπάρκεια εκ μέρους της χώρας μας στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και σύμφωνα με πληροφορίες του διεθνούς τύπου Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προειδοποιούν την χώρα μας με αποβολή από την συνθήκη Σένγκεν.

Επικαλούμενοι κοινοτικές πηγές, αναφέρουν πως η Αθήνα πως θα βρεθεί αντιμέτωπη με αναστολή της Συνθήκης του Σέγκεν εάν δεν επανεξετάσει τον τρόπο διαχείρισης του μεταναστευτικού μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου που θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής. Μάλιστα απειλούν με ανάληψη δραστικών μέτρων, στην περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση παραμείνει απραγής. 

Για όλα αυτά τοποθετήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, παραδεχόμενος πως "υπάρχει πίεση σε βάρος της Ελλάδας για το ζήτημα", γεγονός που χαρακτήρησε "άδικο".

Παράλληλα, ο υπουργός διέψευσε ότι η Αθήνα αρνήθηκε αίτημα της ΕΕ να παραλάβει συσκευές, οι οποίες αναμεταδίδουν τα στοιχεία των προσφύγων που έχουν ταυτοποιηθεί στα υπόλοιπα 27 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται εντός του Δεκεμβρίου να υπάρξει μια κοινή συνοριακή δύναμη να αναλάβει τη φύλαξη των συνόρων, από τη στιγμή που εμείς αρνούμαστε να ζητήσουμε τη συνδρομή της Frontex και το να επανεξετάσουμε την καταγραφή των προσφύγων. Προς το παρών η Αθήνα κρατάει χαμηλούς τόνους, αλλά αντιλαμβάνεται την πίεση και τις σοβαρές απειλές περί εξόδου από τη συμφωνία του Σένγκεν.

Συνθήκη του Σένγκεν, καλείται η συμφωνία που υπεγράφη στις 14 Ιουνίου 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου ανάμεσα σε πέντε κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΚ) (Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία) και είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία.

Περαιτέρω, στις 19 Ιουνίου 1990 υπεγράφη εκ νέου στο Σένγκεν η Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν, που συμπλήρωνε και εξειδίκευε την αρχική Συμφωνία. Η εν λόγω συνεργασία κινούνταν σε καθαρά διακυβερνητικό επίπεδο και εκτός του θεσμικού πλαισίου των ΕΚ, μέχρι τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης του Άμστερνταμ.

Άλλα κράτη μέλη των ΕΚ και της ΕΕ που μεταγενέστερα υπέγραψαν Πρωτόκολλα και Συμφωνίες προσχώρησης στα δύο ανωτέρω διεθνή κείμενα ήταν η Ιταλία το 1990, η Ισπανία και η Πορτογαλία το 1991, η Ελλάδα το 1992, η Αυστρία το 1995 και η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία το 1996.

Ταυτόχρονα με τις τελευταίες, η Ισλανδία και η Νορβηγία —δύο κράτη τα οποία, αν και δεν ήταν μέλη των ΕΚ, εντούτοις συμμετείχαν προ πολλού (1957) στη Βόρεια Ένωση Διαβατηρίων (γνωστή και ως Σκανδιναβική Ένωση Διαβατηρίων) με τους λοιπούς σκανδιναβούς γείτονές τους— υπέγραψαν ειδική Συμφωνία με τα υπόλοιπα δεκατρία κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετείχαν στο κεκτημένο του Σένγκεν προκειμένου να συνδεθούν και αυτά με τη Ζώνη Σένγκεν.

Στην Ελλάδα η Συνθήκη του Σένγκεν, η Σύμβαση Εφαρμογής της Συνθήκης του Σένγκεν και τα Πρωτόκολλα και οι Συμφωνίες προσχώρησης των νέων κρατών (μεταξύ 1990 και 1996) κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων με το Νόμο 2514/1997.

Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και η ενίσχυση των ελέγχων στα κοινά εξωτερικά σύνορα. Άλλα χαρακτηριστικά της Συμφωνίας Σένγκεν είναι:

- Κοινοί κανόνες περί ασύλου
- Το δικαίωμα της αστυνομίας να καταδιώξει άτομα και έξω από τα σύνορα της χώρας
- Διαχωρισμός στα αεροδρόμια σε «πτήσεις εντός Σένγκεν» και «πτήσεις εκτός Σένγκεν»
- Κοινή λίστα χωρών των οποίων οι πολίτες χρειάζονται βίζα
- Δημιουργία του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν, το οποίο επιτρέπει σε αστυνομικά τμήματα να μοιράζονται κοινό τμήμα αρχείων καταζητούμενων και ανεπιθύμητων ανθρώπων καθώς και κλεμμένων αντικειμένων
- Κοινές προσπάθειες καταπολέμησης της διακίνησης ναρκωτικών.