Του Μάνου Οικονομίδη, Twitter@EmOikonomidis

Κάθε φορά που θα μελαγχολούμε με τις εντυπωσιακές αντοχές του φαινομένου της οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα, δεν βλάπτει να σκεφτόμαστε και τα… χειρότερα. Που μπορεί κανείς να δει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εκεί όπου τα πράγματα είναι εύλογα… περισσότερο σοβαρά, από τη στιγμή που ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ διατηρεί τον (ψυχολογικό τουλάχιστον) τίτλο του “πλανητάρχη”.

Στη μεγάλη μάχη του 2016 για τον Λευκό Οίκο λοιπόν, δυο εμβληματικές πολιτικές οικογένειες των ΗΠΑ, οι Κλίντον και οι Μπους, φαντάζουν ως οι επικρατέστερες για να αναμετρηθούν, με τρόπαιο την καρέκλα που αφήνει κενή ο Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα.

Η Χίλαρι Κλίντον είναι το απόλυτο φαβορί για το προεδρικό χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, σχεδόν χωρίς αντίπαλο, ενώ ο Τζεμπ Μπους συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τους… υπεράριθμους Ρεπουμπλικανούς συνυποψηφίους του.

Η άλλοτε Πρώτη Κυρία και πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, θα γίνει η 2η Κλίντον που θα χαράξει το όνομά της στην Προεδρία, στην περίπτωση που επικρατήσει, μετά την οκταετία του Μπιλ Κλίντον από το 1992 μέχρι το 2000, που ακόμη μνημονεύεται από τους Αμερικανούς περίπου ως… ο “χρυσός αιώνας”, τουλάχιστον σε επίπεδο οικονομία.

Ο άλλοτε Κυβερνήτης της Φλόριντα, Πολιτείας που έκρινε τις “περίεργες” εκλογές του 2000, θα γίνει ο 3ος Πρόεδρος από την οικογένεια Μπους, εφόσον κερδίσει εκείνος, μετά τον πατέρα του, Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο (4 χρόνια) και τον αδελφό του, Τζορτζ Μπους τον νεώτερο (8 χρόνια). Με αμφότερους τους “προκατόχους” του, να έχουν εναγκαλισθεί αρνητικό legacy.

Ακόμη φυσικά είναι εξαιρετικά νωρίς για να προχωρήσει κάποιος σε αξιόπιστες προβλέψεις. Εκτιμήσεις ωστόσο μπορούν να γίνουν, για το εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα της Χίλαρι να κρατήσει για 3η συνεχή θητεία τους Δημοκρατικούς στον Λευκό Οίκο. Διαδεχόμενη έναν πολιτικό, τον Ομπάμα, που έγινε ηγέτης… εις βάρος της, προβάλλοντας δηλαδή τα δικά της μειονεκτήματα. Που 8 χρόνια μετά την εσωκομματική μάχη του 2008, έχουν επιδεινωθεί: Η Χίλαρι είναι πολύ συστημική, πολύ μεγάλη (ηλικιακά) και η “λάθος” γυναίκα.

Προεκτείνοντας το παραπάνω σκεπτικό, η Χίλαρι είναι η “λάθος” Κλίντον, σε σχέση με τον επικοινωνιακά “αδιάβροχο” σύζυγό της. Ενώ ο Τζεμπ είναι ο “σωστός” Μπους. Και όχι μόνο για όσα συνέβησαν στη Φλόριντα… πίσω από τις κουρτίνες στις εκλογές του 2000. Αλλά για το έργο που άφησε πίσω του, και πολιτικοί αναλυτές στις ΗΠΑ ξαναβάζουν στο τραπέζι της αντιπαράθεσης, συγκρίνοντάς το με το ασθενικό έργο της Χίλαρι την εποχή που είχε εκλεγεί Γερουσιαστής, και την “προβληματική” θητεία της στο State Department. 

Ένας ακόμη Μπους λοιπόν; Πιθανότατα. Ίσως η τελευταία… ελπίδα μας είναι να βρεθεί κάποιος να τον σταματήσει στη φάση των προκριματικών μεταξύ των Ρεπουμπλικανών. Αν μάλιστα είναι ο Μάρκο Ρούμπιο, ακόμη καλύτερα.