Του Παναγιώτη Τζένου, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Πολιτικούς, συνεργάτες και φίλους υπουργών και πρωθυπουργών, δημάρχους, κομματικούς παράγοντες και στελέχη συναντά κανείς πίσω από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Στις λίστες των ΜΚΟ που έχουν χρηματοδοτηθεί από το κράτος φιγουράρουν ιδρύματα και οργανώσεις στα Διοικητικά Συμβούλια των οποίων ή μεταξύ των ιδρυτικών μελών τους απαντώνται τα ονόματα του Στέλιου Παπαθεμελή, του Γεράσιμου Αρσένη και της Λούκας Κατσέλη, του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Μανιτάκη και της Μαρίας Δαμανάκη, την εποχή που ήταν στον Συνασπισμό, καθώς και του ακαδημαϊκού και πρώην υπηρεσιακού υπουργού της Ν.Δ. Σπύρου Φλογαΐτη (σε μία εκ των ΜΚΟ του οποίου εργαζόταν ο Ευ. Στυλιανίδης, σύμφωνα με το βιογραφικό του), ο οποίος έχει εξαιρετικές σχέσεις και με τον Πρ. Παυλόπουλο.

Μπορεί, ακόμα, να δει κανείς στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως τον κ. Παντελή Σκλια, επίσης στενό συνεργάτη του κ. Στυλιανίδη, η οργάνωση του οποίου, «Ευρωπαϊκή Προοπτική», έλαβε περισσότερα από 5 εκατομμύρια ευρώ σε τρία χρόνια. Επιπλέον, η… λίστα περιλαμβάνει πρόσωπα που εργάζονταν στο γραφείο του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, πρώην συμβούλους του, την αδελφή του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος της Ν.Δ. Στ. Καλογιάννη και πολλούς άλλους, τα ονόματα των οποίων παρουσιάζουν σήμερα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ».

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Σε διάφορες αποφάσεις του ΥΠ.ΕΞ. για χρηματοδότηση θα συναντήσει κανείς επίσης αρκετές φορές συνήθεις ΜΚΟ, όπως ο «Αρκτούρος», πρόεδρος του οποίου υπήρξε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γ. Μπουτάρης, καθώς και ακόμα μία ΜΚΟ του Σπ. Φλογαΐτη για νομοθετικές ρυθμίσεις στο Αζερμπαϊτζάν και μετεκπαίδευση στελεχών στη Γεωργία, την «ΙΝΑ Academy», που εμφανίζει ως ιδρυτικό μέλος της τον Ν. Ευθυμιάδη, πρώην πρόεδρο του Συλλόγου Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας και στενό φίλο του Γ. Παπανδρέου και του Αμερικανού διπλωμάτη Μάθιου Νίμιτς.

Στις ΜΚΟ που παρουσιάζουν πλούσια δράση θα δει κανείς και τα ονόματα των Οικολόγων Μιχάλη Τρεμόπουλου και Νίκου Χρυσόγελου, του σημερινού υποψηφίου για τον Δήμο της Αθήνας Γρηγόρη Βαλλιανάτου, αλλά και εκείνο του Γιώργου Κατρούγκαλου, ο οποίος είναι ένας από τους στενότατους συνεργάτες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Στους καταλόγους της αρμόδιας Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του ΥΠ.ΕΞ. υπάρχουν και κάποιες ΜΚΟ που διατηρούσαν εξίσου φιλικές σχέσεις με υπουργούς επί ΠΑΣΟΚ και επί Νέας Δημοκρατίας, γεγονός που τους εξασφάλισε μόνιμη και σταθερή παρουσία. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις, το «Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου» του Δ. Τσάτσου, πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, η «HUMANET» της αδελφής και του γαμπρού του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος Στ. Καλογιάννη και η «IOCC», με την οποία πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά πράγματα ο Αλεξ Ρόντος, φίλος και πρώην συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο των δικαστικών ερευνών. Τέλος, στα ιδρυτικά μέλη του «Κέντρου Πολιτικής Ερευνας και Επικοινωνίας» συναντά κανείς τον Νίκο Καραχάλιο και τον Αγγελο Φιλιππίδη, ενώ η κυρία Κοππά υπήρξε πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ. Το… σπορ των ΜΚΟ ακολούθησαν και ο Νίκος Αλιβιζάτος, καθηγητής και πρώην υπηρεσιακός υπουργός επί κυβερνήσεων Σημίτη, αλλά και ο κ. Παναγιώτης Κουτσίκος, πρώην σύζυγος της ευρωβουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαριέττας Γιαννάκου.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ορισμένες οργανώσεις που αποδεδειγμένα προσφέρουν σημαντικό έργο δεν χρηματοδοτούνται, ενώ άλλες, που επίσης προσφέρουν, παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους τα «Π». Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πρώην βουλευτή Σερρών του ΠΑΣΟΚ, Στάθη Κουτμερίδη, ο οποίος είχε εμπλοκή στη ΜΚΟ «Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκτυο Ανάπτυξης», όπου αποκαλύφθηκε ότι η έδρα της Οργάνωσης ήταν το πολιτικό του γραφείο.

Αντίστοιχες είναι οι περιπτώσεις των ΜΚΟ «Ευρωπαϊκή Προοπτική», η οποία έλαβε 5.693.000 ευρώ, από τα οποία τα 5.064.000 την περίοδο 2005-2007, και «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου» του καθηγητή Σπ. Φλογαΐτη, που πήρε πάνω από 2.000.000 ευρώ.

Αξίζει, πάντως, να διευκρινιστεί ότι η παρουσία πολιτικών σε ΜΚΟ δεν είναι από μόνη της κολάσιμη, καθώς υπάρχουν αξιέπαινες πρωτοβουλίες, αλλά και συμμετοχές με ιδιαίτερο πολιτικό βάρος, όπως αυτή του Κ. Παπούλια και του Π. Αυγερινού στη «Μεσογειακή Συνεργασία».

To πρόβλημα του νομικού κενού

Το μεγάλο πρόβλημα με τις ΜΚΟ είναι ότι δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο το οποίο να ορίζει με απόλυτη διαφάνεια τους όρους χρηματοδότησης και ελέγχου των επιδοτήσεων. Στο παρελθόν, το θέμα των ΜΚΟ είχε έρθει και πάλι στην επικαιρότητα όταν υπουργοί όπως ο Πέτρος Δούκας και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης σταμάτησαν τις χρηματοδοτήσεις. Το μόνο που άλλαξε, όμως, ήταν το χρώμα των οργανώσεων, που από πράσινο έγινε γαλάζιο και το αντίθετο. Ο μόνος υπουργός που έπιασε την «καυτή πατάτα» ήταν ο Δημήτρης Αβραμόπ

ουλος, ο οποίος με εντολή Σαμαρά όρισε γενικό διευθυντή της ΥΔΑΣ έναν άνθρωπο προερχόμενο από την αγορά, τον Αντώνη Ζαΐρη, και αναπληρώτρια την πρέσβειρα Δωροθέα Δούβου, για να ελέγξουν την κατάσταση. Τότε είχε υπάρξει σχετικός έλεγχος από ορκωτούς λογιστές για 80 ΜΚΟ, ο οποίος παραδόθηκε και στον κ. Λέανδρο Ρακιντζή. Από τα μέσα Νοεμβρίου του περασμένου έτους τροποποιήθηκε ο νόμος 2731/1999 (Α΄138) για τις ΜΚΟ, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει τροποποιητική διάταξη για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος της ΥΔΑΣ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η υπόθεση βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών και ήδη έχει προκηρυχθεί διαγωνισμός για τον έλεγχο των υπολοίπων 181 ΜΚΟ από ορκωτούς λογιστές.