Αν ρωτούσε κάποιος πριν από ένα χρόνο τι πιθανότητες υπήρχαν να φιλοξενηθεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ στο τρελό talk show του δικού μας Ζακ Γαλυφιανάκη, η απάντηση θα ήταν η αναμενόμενη.

«Ούτε μια στο δισεκατομμύριο» θα απαντούσε το επιτελείο του Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος τελικά αποδείχτηκε πιο cool από ποτέ.

Δεν δέχτηκε απλώς να πάει στο «Ανάμεσα σε δύο φτέρες»-είναι ο τίτλος του σόου-αλλά τόλμησε να «τσαλακώσει» χιουμοριστικά τον εαυτό του ως πλανητάρχη, απαντώντας στις τολμηρές ερωτήσεις του ευρηματικού κωμικού.

Η συνέντευξή του με ερωτήσεις του τύπου «θα ξαναδώσετε χάρη στην γαλοπούλα του Λευκού Οίκου την επόμενη ημέρα των ευχαριστιών;» η «πως θα νοιώθετε όταν δεν θα είστε πια πρόεδρος και δεν σας αφήνουν να νικάτε στο μπάσκετ;» που έθετε ο Γαλυφιανάκης, ήταν απολαυστική.

Μην με ρωτήσετε ποιος από τους έλληνες πολιτικούς θα τολμούσε να δεχτεί μια αλά Γαλυφιανάκη φιλική «ανάκριση».

Δεν νομίζω-με εξαίρεση ίσως τον ’δωνη Γεωργιάδη ο οποίος έχει μάθει το επικοινωνιακό παιχνίδι ελέω Μανωλίδου-ότι κανένας θα δεχόταν να υποστεί μια τέτοια συνέντευξη.

Οι δικοί μας βλέπετε προτιμούν να κινούνται με μεθόδους μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων που έχουν πεθάνει εδώ και δεκαετίες, χρησιμοποιώντας μια ξύλινη γλώσσα και

αποφεύγοντας να χαλαρώσουν, έστω και για λίγο, μην κακοχαρακτηριστούν.

Θεωρούν ότι μια κόκκινη η μια μπλε γραβάτα-ανάλογα με το ποιο κόμμα η ποια τάση εκπροσωπούν-μπορεί να κάνει την διαφορά.

Έλα όμως που εν έτει 2014, δεν την κάνει! Η διαφορά έρχεται με μια συνέντευξη σαν αυτή του Ομπάμα στον έλληνα σταρ του Hangover, όπου ο πλανητάρχης απέδειξε ότι διαθέτει χιούμορ.

Από τα δικά μας θυμάμαι ακόμη δύο συνεντεύξεις-όχι φυσικά τηλεοπτικές-στο παλιό ελληνικό Esquire, η πρώτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεώτερου και η δεύτερη του Γιώργου Παπανδρέου.

Τις είχε πάρει αμφότερες ο Πέτρος Κωστόπουλος που προσπάθησε να βγάλει όσο ήταν δυνατό, το ανθρώπινο πρόσωπό τους.

Δεν τα κατάφερε πολύ-εν μέρει μόνο όπως μου είπε ο ίδιος-εν αντιθέσει με τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος του παραχώρησε μια συνέντευξη στο ΚΛΙΚ παραμονές των εκλογών του 1989.

Ο Ανδρέας, αντιλαμβανόμενος ότι μιλάει σε ένα ανατρεπτικό για την εποχή του έντυπο που επηρέαζε τους νέους ανθρώπους, δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις εκλογές.

Προτίμησε να μιλήσει για εφηβικούς έρωτες, για ωραία μπαρ στο Σαν Φρανσίσκο, για τον Σινάτρα που λάτρευε, για τις όμορφες γυναίκες που επίσης λάτρευε, βγάζοντας προς τα έξω έναν άλλο Παπανδρέου, που ο κόσμος δεν ήξερε.

Δυστυχώς ήταν ο μόνος που το τόλμησε