Συνέντευξη στον Σωτήρη Ξενάκη, εφημερίδα Παραπολιτικά


Την άποψη ότι ο κόσμος δεν ακούει από τον Αλέξη Τσίπρα ούτε μία σοβαρή κουβέντα για το πώς θα βγούμε από την κρίση εκφράζει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο Αλέκος Αλαβάνος. Ο επικεφαλής του «Σχεδίου Β», που έχει ταχθεί υπέρ της επιστροφής στη δραχμή, επικρίνει και τους εσωκομματικούς αντιπάλους του κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι λειτουργούν στη λογική «το καλό του κόμματος πάνω απ’ όλα». Ταυτόχρονα, επισημαίνει πως, αν δεν γίνουν μεγάλες αλλαγές, η Ελλάδα θα σέρνεται επί δεκαετίες στην κόλαση.

Εναν μήνα πριν από τις ευρωεκλογές, η παρουσία του «Σχεδίου Β» στις δημοσκοπήσεις είναι χαμηλή. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε στις έρευνες;
Δεν το γνωρίζω αυτό. Γνωρίζω όμως ότι σε όσες και όσους έχουν πληροφορηθεί για τις θέσεις μας η δημοτικότητα του «Σχεδίου Β» και η εκτίμηση σε αυτό είναι πολύ υψηλές. Γνωρίζω ακόμα ότι η μεγάλη πλειοψηφία δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη του «Σχεδίου Β». Αυτή είναι η πρόκληση για μας. Μέσα σε τέσσερις βδομάδες να το κάνουμε όσο το δυνατό πλατύτερα γνωστό. Δύσκολα, αλλά πρέπει.

Τι φταίει και, παρότι αρκετοί υποστηρίζουν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στην πρόθεση ψήφου;
Η απουσία ενός πειστικού λόγου από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία κατά κύριο λόγο προβάλλουν τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν την παραμονή στην ευρωζώνη. Ο πολυκερματισμός των δυνάμεων που υιοθετούν την άποψη της εξόδου, άλλοτε αδικαιολόγητος, άλλοτε δικαιολογημένος, γιατί υπάρχουν σοβαρές διαφορές σε άλλα θέματα, όπως της δημοκρατίας ή του ρόλου του κράτους. Η εκστρατεία φόβου που καλλιεργεί η κυβέρνηση και την τελευταία στιγμή συγκρατεί τον πολίτη από μια τολμηρή επιλογή. Οι μικρές οργανωμένες δυνάμεις μας, που δεν αρκούν να διαδώσουν τις απόψεις μας.

Δεν νιώθετε πλέον πολύ μοναχική αυτή την πορεία στήριξης ενός εθνικού νομίσματος; Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ την έχει εγκαταλείψει πλέον.
Και στην προσωπική και στην κοινωνική ζωή μας μερικές φορές οφείλουμε να υποστηρίξουμε μοναχικές απόψεις, αν πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίες για το καλό των ανθρώπων που αγαπάμε. Εμείς στο «Σχέδιο Β» πιστεύουμε βαθιά πως είναι αδύνατο να βγούμε από την κρίση, να δημιουργήσουμε συνθήκες μαζικής απασχόλησης, να εξασφαλίσουμε ένα αξιοπρεπές εισόδημα για όλο τον ελληνικό λαό, να συγκροτήσουμε ένα κοινωνικό κράτος που θα είναι μητρικό, ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται σε ανάγκη προστασίας. Η Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, έχει τη βαθύτερη ύφεση που είχε ποτέ, σε όλο τον πλανήτη, αναπτυγμένη χώρα σε καιρό ειρήνης. Δεν είναι δυνατό να βγεις από την ύφεση με το σκληρότερο νόμισμα του κόσμου, με εξαιρετικά μικρή ρευστότητα και με μια συνταγή λιτότητας και δημοσιονομικής συρρίκνωσης που επιβάλλει η ευρωζώνη. Αυτή είναι συνταγή αυτοκτονίας και δυστυχώς μία πενταετία τώρα την ακολουθούμε πιστά. Χρειαζόμαστε ένα μαλακό νόμισμα, που θα διευκολύνει τις εξαγωγές και θα μειώνει τις περιττές εισαγωγές. Χρειαζόμαστε μεγάλη ρευστότητα από την Τράπεζα της Ελλάδας, χωρίς κίνδυνο πληθωρισμού, διότι με το νέο χρήμα μπορείς να κινητοποιήσεις το ανενεργό παραγωγικό κεφάλαιο και να εξασφαλίζεις δουλειές στον τεράστιο στρατό ανέργων που έχουμε. Χρειαζόμαστε ένα κράτος που θα έχει δυναμικό επενδυτικό ρόλο. Ενα κοινωνικό κράτος όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης, αλλά και για να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών και η ενεργή ζήτηση και να ξεπαγώσει η αγορά. Αυτά είναι απλά μαθήματα, αλφαβητάρι της πρώτης Δημοτικού, που απορρέουν από όλες τις μεγάλες υφεσιακές κρίσεις, από την κρίση του 1929 στις ΗΠΑ μέχρι τη στασιμότητα του 2013 στην Ιαπωνία.

Γιατί πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δημιουργήσει ισχυρό «ρεύμα» στην κοινωνία;
Και οι δύο πόλοι του δικομματισμού βρίσκονται σε πρωτοφανώς χαμηλά επίπεδα. Πιστεύω ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας πρώτα από όλα ζητάει ειλικρίνεια. Και δεν τη βρίσκει καθόλου στη θέση ότι «τώρα με μας τελειώνει το Μνημόνιο», ούτε στην εκδοχή Σαμαρά ούτε στην εκδοχή Τσίπρα, γιατί δεν ακούει ούτε μία σοβαρή κουβέντα για το «πώς» θα βγούμε από την τεράστια ανεργία και τη μαζική φτώχεια.

Πιστεύετε ότι η συνύπαρξη απόψεων για το θέμα του νομίσματος, όπως αυτών του κ. Λαφαζάνη με εκείνες της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα ακόμα;
Δυστυχώς στην Ελλάδα, το «καλό του κόμματος» είναι πάνω από όλα.

Είστε για πολλούς ο πολιτικός πατέρας του Αλέξη Τσίπρα. Αν σας ζητούσα μια αποτίμηση της πορείας του, τι θα λέγατε;
Κανενός δεν είμαι πολιτικός πατέρας. Εχω διαχωρίσει δημόσια, κατηγορηματικά και με πλήρη σαφήνεια τη θέση μου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2009.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η ανάπτυξη είναι πλέον πολύ κοντά. Η δική σας άποψη;
Αν δεν κάνουμε τολμηρές αλλαγές, η Ελλάδα για δεκαετίες θα σέρνεται στην κόλαση.

Παλιότερα είχατε πει ότι η πορεία από το ευρώ στη δραχμή θα είναι δύσκολη για τους πολίτες…
Τώρα πια όμως είμαστε στον πάτο του βαρελιού. Η εμπειρία από άλλες χώρες σε ανάλογη κατάσταση, και μάλιστα όχι τόσο δραματική όπως της Ελλάδας, είναι ότι μια σειρά τομές, όπως η νέα νομισματική πολιτική, η παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές, η επιστράτευση των τραπεζών στο δημόσιο καλό, έχει ταχύτατα και σε βάθος αποτελέσματα για την απασχόληση, το επίπεδο ζωής, την αναβίωση της αγοράς.

Για ποιο λόγο να προτιμήσει κάποιος το ευρωψηφοδέλτιο του «Σχεδίου Β»;
Για την προσήλωσή του στην αναζήτηση επείγουσας και αποτελεσματικής λύσης στα πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια: ανεργία, φτώχεια, στέρηση, κλειστοί ορίζοντες για τα παιδιά της. Και για να πει ένα περήφανο «Οχι» στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.