Οκτώ χρόνια ολοκληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ο Σμηναγός της πολεμικής αεροπορίας, Κωνσταντίνος Ηλιάκης, «σήκωσε» για τελευταία φορά το αεροσκάφος του.


Στις 23 Μαΐου 2006 και έπειτα από θερμό επεισόδιο ελληνικών με τουρκικά μαχητικά, το αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο, έπειτα από προσπάθεια αναχαίτισης τουρκικού F-16. Τα συντρίμμια του αεροπλάνου βρέθηκαν λίγο αργότερα επιβεβαιώνοντας το τραγικό αυτό συμβάν.
Με καταγωγή από το Κάστελλο Ρεθύμνης ο πατέρας δύο παιδιών 1,5 και 5 χρονών αντίστοιχα, ο άτυχος σμηναγός άφησε την τελευταία του πνοή εκεί που αγαπούσε περισσότερο… στον αέρα!


Από την στιγμή που μαθεύτηκε το γεγονός εκφράστηκαν υποψίες για την κατάρριψη του αεροσκάφους του Κωνσταντίνου Ηλιάκη από Τούρκο πιλότο. Στο γεγονός αυτό συνετέλεσαν πολλά γεγονότα, με αποτέλεσμα η άποψη αυτή να μοιάζει ως η πραγματική αιτία του θανάτου του Σμηναγού, αν και βάσει αξιολογήσεων του ΝΑΤΟ για την τουρκική πολεμική αεροπορία (TuAF), οι τούρκοι είναι πολύ χαμηλού επιπέδου για να καταφέρουν κατάρριψη απέναντι σε έλληνες χειριστές. 
Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας, ενώ ακριβώς έναν χρόνο μετά τον χαμό του Έλληνα ήρωα, στις 23/05/2007, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του, στην οδό Ακρωτηρίου στη περιοχή ’γιος Ματθαίος Χανίων. Η χάλκινη προτομή του πιλότου κλάπηκε από αγνώστους στις 2 Δεκεμβρίου 2012 και τελικά βρέθηκε εγκαταλελειμμένη την επόμενη ημέρα σε κοντινή περιοχή.